Önemli Açıklama: Türkiye, Hollanda ve Romanya'nın ardından Macaristan'a 3-1 yenildi. İki yıl önce yazılan aşağıdaki yazı güncelliğini muhafaza etmektedir: 'Merhum Milli Takım'a atfedilmiştir.
Ne iyi, artık futbol izleme zevkimiz bitti. Ne iyi, böyle sıradan bir zevkten kurtulduk. Ne iyi, artık bunalımlarımıza dönebiliriz. Belki düşünebiliriz. Evet, düşünebiliriz; çok kısa önce de düşünmüşüzdür de belki. Son üç yıldır, takımlarımız yerlerde sürünüyor. Önce Sivas, sonra Bursa dağıttılar burnu havada süper dört takımın havasını. Keyfimiz kaçtı; gözlerimiz açıldı. Gözlerimiz Ergenekon’u gördü.Refaranduma aklımız erdi.
Milyon dolarlar. Dolar çöktü çökeli gözlerimize küçük görünüyordu zaten. 1. Lig bile yabancı futbolcularla dolu. Olsun, zaten biz kendi çocuklarımızı eskisi gibi ellerinden tutup futbol kulüplerinin kapısında sabahlamaya götürmüyoruz. Milyon dolarlı hayallerimizi, torpillere kurban verdik. Yasımızı tuttuk, helvamızı yedik. Osmanlı gibi devşirme milli takım oyuncularımız bile var. Koştururuz elin çocuklarını, yediririz Tanrı’ya güvenen adamların paralarını. O paraların arasına câri açıkları eklesek de ara ara. Kapımız açık bundan sonra, yabancı teknik direktörlerimizin banka hesabına. Ne iyi!
Ne iyi oldu; artık zamanlarımızı maçlara göre bölmüyoruz. Kumanda kavgalarımız biteli yıllar oldu. Çünkü her evde, her televizyonda maç izlenemiyor. Şifresiz kanallarda yayınlanan maçları dizilerin gölgesine aldık; göz ucuyla bakıyoruz. Namazlarımız kazaya kalmıyor şükür. Maç izleyeceğiz diye yorgun gündüzlerin ikindilerinde trafik sökmüyoruz. Karla karışık yağmurların iliklerimizde zemheri biriktirmesinden kurtulduk. Ne iyi!
Cumhurbaşkanlarımız, başbakanlarımız Futbol federasyonu başkanlarına ense göstermiyorlar artık, Ne iyi. Ne iyi, mafya pasaport vizeleri için kulüplerimizde adam çalıştırmıyor. Ne iyi artık 70 futbolcumuz şike soruşturmasında. Hakemlerimiz lüzumsuz maç yönetmiyorlar; üç kuruş paraya sülale küfrü yemiyorlar; televizyonlarda yüz binlerce dolarlık anlaşmalarla heyecanlı heyecanlı maç yorumluyorlar. Haberleri yok ki; kimse maç da izlemiyor, hakem de. Sanki; Ergenekon davalarını tartışıyorlar, Kürt meselesini çözüyorlar. Sanki; Askerî-bürokratik vesayet, zenginler kulübü falan çatır çatır eleştiriliyor… Hem artık ne kadar komik göründüklerini de fark edip gülüyoruz. Ne iyi!
Belki iyi futbol oynasalar fitbolcularımız dinlenmek için seyredeceğiz de. Yok; bir keder dalgası da oradan yiyoruz. Azerbaycan’a da yenildik. İyi oynadı Azeriler. Kalecileri çift başlı, dört kollu dört bacaklı panter gibiydi. Ah, Hamit; kaç gol kaçırdın! Hollandalı Teknik Direktör, Almanya bilmem Dünya kaçıncısı dedi, yenildiysek ne var bunda. Peki, Azeriler Dünya kaçıncısı? Kıran mı girdi yerli teknik direktöre. Kabul, son şövalyenin modası geçmişti. Hır gür top oynatıp duruyordu. İmparatordu. Olur a, peki, ondan başka adam mı yoktu? Öyle yenilseydik ne olurdu, madem yenilecektik? İyi oldu. Ne iyi!
Bir kez daha yenildik. Kalmamış zevkimizden çok şeyi de aldı götürdü; Avrupa Şampiyonası’na elveda bu sefer de. İşimize gücümüze bakacağız, bundan sonra. Önümüzdeki maçlara bakmanın âlemi yok. Ne lâzım, kulüpler oyuncularını alıp sakatlayan federasyonu mahkemelerde süründürmezler artık. Alıp turşularını kurarlar. Doğudan, Kürt kardeşlerimizden çıkacak futbolculara bakacağız bundan sonra. Futbola da açlar; federasyonu mahkemelere vermeye de utanırlar. Futbolda da demokratik açılım zamanı değil mi ki? Ne iyi!
Futbol zaten uyuşturucu değil miydi? Anladık artık zorda olsa. Ne iyi! Bari paracıklarımızı kendi çocuklarımıza yedirsek!
Ne iyi tamam da; neden hâlâ canımız sıkkın. Uyuşturucu etkisi bu kadar uzun mu sürer?
Mustafa Ege - Salı, 12/10/2010 - 21:21, İz-Etki Ekinoksları 5