“Halihazırda
süren temel ve federal olarak yönlendirilen eğitim dönüşümü, kültürel yapının
üzerini kaplayarak çocuklarımızın her birini etkisi altında bırakıyor.”
Her neslin bir tanımlama sorunu vardır ve hiçbir sorun bir nesli, çocuklarını nasıl eğittiğinden daha fazla tanımlayamaz. Eğitim geleceği, bir toplumu ve onun kültürünü etkiler. Tarih bize tekraren aynı dersi öğretir; özgürlük ve bağımsızlık, diktatörlere ve despotlara göre çok daha farklı bir gelecek inşa eder.
Adil
olmak gerekirse, Amerikan eğitim sistemi asla mükemmel veya her şeye çare
olacak şekilde dizayn edilmedi. Endüstriyel çağ ile ortaya çıkmış, işgücü
oluşturmak için yapılandırılmış zorunlu bir sistemdi. Ancak bu gerçeklikle
beraber her zaman açık bir pencere vardı: Amerikan İstisnacılığı.
Hayır, bu bizim daha iyi veya akıllı olduğumuz anlamına gelmiyor. Bunun anlamı; dünyamızı, eksikliklerine rağmen kendi kuruluş prensiplerimizin mükemmelliği doğrultusunda görmenin bize öğretilmiş olmasıdır. Sınıfa hayatın her türlü katmanından gelmiş olabiliriz, ama öğretmenlerin, çocukların tutkularını klasik edebiyat, tarih, sanat ve bilimin ışığında ateşlediği Amerikan eritme potasında birleştirildik. Evet, bazılarımız kesin ve katı matematikle mücadele ettik ve kimya gibi olmasa da hayatımızı sürdürebileceğimiz konulardan muzdarip olduk. Hayır, öğrenmek her zaman kolay değildi. İstikrarlı ve azimli olmayı gerektiriyordu. Tarihimiz de her zaman mükemmel bir doğruluğa sahip değildi fakat aynı zamanda gerçeklikten sorgulanarak çıkarılacak yazılmamış bir talimat vardı.
Çok
önemli zamanlarda yaşıyoruz. Bu; ilkokul, ortaokul ve lisede gelmekte olduğunu
duyduğumuz enformasyon çağıdır. Federal olarak yönetilen Yaygın Merkezi Eyalet
Standartları Girişimi olarak bilinen programla başlamayan bu çağ,
sınıflarımızın eğitim bürokratları, özel çıkarlar ve politik ajandalar
tarafından işgal edildiği Amerikan trajedisinin bir parçasıdır.
Dersliklerimizin, çocuklarımızın işe yaramaz olduğunu, yarışa dâhil
olamadığımızı söylediler.
K-12
standart test sisteminin minimum düzeyde olduğu ve öğretmenlerin kendi
müfredatlarını yazdığı günlerde, sınıflar daha eğlenceli ve renkliydi ve şimdi
bu günleri görüyoruz. Yaratıcılık,
merak, eleştirel düşünme, işbirliği, problem çözme ve tutku gibi paha biçilmez
nitelikler, Amerikan yenilenmesini ortaya çıkaran sürücü güçler olmuştur.
Bunlar sınıflardaki açık fikirli, özgür bir toplumda bulunması istenilen
niteliklerdi. Çocuklara neyi düşünmesi veya nasıl düşünmesi veya ne zaman
düşünmesi veya neden düşünmesi veya nerede düşünmesi değil kendileri için
düşünmenin öğretildiği bir mekân. Babamın söylediği gibi grubun kafasını değil
kendi kafamızı kullanmak.
Amerikan
eğitim sisteminin toplumda gerçek bir karşılık bulduğu zamanlarda eğitim
gördüm. Sizi sınırlandıran şey gökyüzüydü, istediğiniz her şey olabilirdiniz.
Okulda sıkı çalışırsanız geleceğinizi kendiniz belirleyebilirdiniz. 9.sınıfta
bir kolej ya da hazır bir kariyer tercihi yapmak zorunda değildiniz. Yapılan
bir değerlendirmenin sonucu ile kaderiniz belirlenmiyordu. Bazılarımız kolejde
arzularımızı gerçekleştirdik, bazılarımız ise 4 yılın sonunda hala belirsizlik
içerisindeydi. Buna rağmen çoğu için kolej hedefte bile değildi. Biliyorsunuz
pek çok özgür düşünceli başına buyruk kişi, dünyanın değişimine sebep olmuştur.
O zamanlar ve şu anda.
Yıllar
içinde eğlence, hayat tarzı ve kültürel konularda yazılar yazdım ve hatta Los
Angeles komedi sahnesinde makale yazarlığı yaptım. Hepsi eğlenceli işlerdi.
Yakın zamanda ilgi alanıma pek de iç açıcı olmayan eğitim ve kültür konuları
girdi. Güney Kaliforniya varoşlarında, Arkada Kalan Çocuk Yok ve Yaygın Merkezi
Eyalet Standartları Girişimi’nin farları ile yakalanan bir anne olarak bu
meseleler beni buldu. Görüyorsunuz, ben sadece bir yazar değilim. Ben diğer
ebeveynlerin de sorunlarını dile getiren elinde kalem bulunduran gururlu bir
ebeveynim. Tek ödülüm dizüstü bir bilgisayar.
Çocuklarımızdan
daha değerli veya önemli hiçbir şey yok. Halihazırda süren temel ve federal
olarak yönlendirilen eğitim dönüşümü, kültürel yapının üzerini kaplayarak
çocuklarımızın her birini etkisi altında bırakıyor. Kendilerini federal eğitim
düzenlemesinin dışında tutmak istemelerine rağmen 45 eyalet ve Kolombiya,
federal talimatları uygulamak durumunda. Teksas gibi sınırda bulunan eyaletler,
yapılan değerlendirmeler sonucunda bu düzenlemeye dâhil edildi.
Evet, dayatılan
bu eğitim sistemi sebebiyle ulusun ideolojik ve felsefi geleceğini tehdit eden
bir savaş var.
Teksas,
Dallas siperlerinden gelen ve Breitbart Teksas’da bu meseleleri dile getirerek
gerçeğe ışık tutan bir yazar olmaktan dolayı onur duyuyorum.
Merrill
Hope, Education Contributor, 16.02.2014, Breitbart, Texas
Tamer Güner, Sonsuz Ark, 18.02.2014, Çeviri,