...ömrün başlangıçlarında ve az sonralarında merakın ve istikbâl telaşlarının getirip önümüze koyduğu her şey, o kadar mühimdi ki...
...ne aslında gerçekten mühim olanı ne de mühim olmayanı ayırdedebiliyorduk...
...toplumun ve ondan önce ailemizin, bizler için sürekli vurguladıkları ve öne aldıkları önemli şeylerle, bizim ve hayatın önemli şeyleri örtüşmekte miydi?...
...yetişkinlerin bir yerlerde saklı kalmış hâyâlleri ile bir türlü tedavi edilememiş kaygı çörekli saplantıları, herbirimizin istikbâl telaşlarını arttırıyor, hiçkimseye hissettirmeden, kendimiz için önemli olanı merak ediyorduk...
...bedenimizin bizi bir yerlere doğru itip durduğunu hepimiz bildiğimiz hâlde, hiç kimse bizim bedenimizle ilgili meselelerimizin önemli olduğunu ve bunları da çözmemiz gerektiğini söylemiyordu...
...merakımız dişlerini acımasızca hislerimize daldırırken, biz, suçluların utangaç hâlleriyle herkesten ve hatta kendimizden saklı keşifler yapmaya çalışıyorduk...
...öyle ya; büyüklerin önemsedikleri dışında ne varsa, onlar önemsizdi, önemsiz olarak kalmalıydılar...
...biz de zamanla onlar gibi yaptık ve diğerlerinin kaygılarına büründük...
...maskeler kullandık; kötüleri iten, rezil eden..
...iyileri seçen, öneren ve yücelten birisi geçti, yerimize...
...başkalarının iyilik anaforlarına tutulmuş olan irâdemiz, bize dair ne varsa alıp-götürüp başkalarının keyiflerine hizmetkâr kıldı...
...ve biz, anlayamadığımız bir şekilde onların ve yılların bizi alıp götürdüğü yere gittik...
...hiçbiri diğerine benzemeyen o yıllar, ilginçtir, hep daha iyi bir gelecek yıl özlemiyle sürüp gitti...
...biz bilmediğimiz bir yerlere gitmeye devam ettik; gidiyoruz...
...uzun ve farkında olmadığımız telaşlı zamanlardan sonra...
...hayatın içinden çekip aldığımız bazı özel şeyler ansızın gelip karşımıza dikildiler...
...önemi sorgulattılar; katledilmiş diğer tüm mâsum ruhlar adına...
...gerçekten önemli olan neydi ve biz önemli olanları yerli yerine oturttuk mu?...
...sorular devam etti, edecek...
...ve bu kez biz, bizim önemli bulduklarımızı bizden türeyen mâsum ruhlara işlemeye başladık...
...bu bir akış...
...nereye gittiğimizi saklayan bir akış...
...sonsuza gittiğimizi bile bile, ölümle son bulacak olan bir hayat var sanıyoruz...
...acı veren, işte bu...
seçkin deniz
pürüzsüz patikalar
Seçkin Deniz Yazıları