İyi ki doğdun babacım, hep var ol, nefesin yeter...
Size…
15
Temmuz, babacığımın doğum günü... 90 yaşında koca bir çınar o benim için… Bugün
Bahariye'den inerken mağazalara bakındım, ne hediye alsam diye… Kravat, gömlek,
t-shirt pantolon, şort vb...
Hiç bir şey
alamadım... Giyemez ki artık bunlara ihtiyacı yok, sadece yatıyor... (Boğazım
düğümlendi, yutkundum)
Sonra
bir lokma satan küçük bir dükkân gördüm, babam çok sever tatlıyı… Gittim ve
dedim ki; “Bana beş kilo lokma verir misiniz?” Adam suratıma şaşkın şaşkın
bakıp, “O kadar çıkmaz abla!” dedi… “Ne kadar çıkarsa artık!” dedim...
Üç kiloyu zorla çıkarttı... Küçük kaselere koydurttum.. Otobüs durağına gelene kadar bütün lokmayı dağıttım... Sadece bir küçük kase kalana kadar.. Yiyemez ama olsun ya yiyebilirse ihtimaline karşı...
Neden mi
o kadar çok alıp dağıttım? Çünkü babam yaşıyor, çünkü hala nefes alıyor, çünkü
babamın bugün doğum günü… Bir doğum günü için daha şükür olsun...
Babama…
İlk
gördüğüm, ilk sevdiğimsin sen benim... Doğum günün kutlu olsun babacım...
Anlayış, merhamet, vicdan ve bolca sevgi senden öğrendiklerim… Senin
yetiştirdiğin evlat olmaktan gurur duyuyorum.
İyi ki
doğdun babacım, hep var ol, nefesin yeter...