Konuk Yazarımız
Kemalettin Çalık, romanı ‘Kuruluş- Şeyh Edebâlî’den bir bölüm ile aramızda...
Osman Bey- Şeyh Edebâlî
(Devlet
yıkıp devlet kuracaklardı)
IX.
“Derban...”
Meydanlık
yerde herkes yerini aldı, Saltuk yol erenlerinin ayağına girecekti, insaf
eşiğinde dururdu, aralarına katılacak, kervana girecekti. Erkan görecekti, yol
tutacaktı. Ahi babaya boynu bağlı kul olacaktı. Uğraş erlerinin bölüğünde beli
kılıçlı yoldaşlığa hak kazanacaktı.
“Yola
girmek dileğin kabul olacaktır, önce sınavı geçeceksin.”
“Yüreğine
ve bileğine güvenen ancak bu yola girebilir. Töreleri tutacak, anlayacak ve de
inanacaksın!”
Ahilik töreni
başlamış, bu yola görmek için can atan Saltuk heyecanlanmıştı.
Ahiliğin
açığı sorulur.
Cevabı
dörttür. Sayılır.
“Eli,
yüzü, gönlü, sofrası açık ola.”
Kapalısı
sorulur.
Cevabını
üç olarak alır. Saydırılır.
“Gözü,
beli, dili...”
Ekmek
yemenin edebi saydırılır.
“Yere
dökmeyeceksin, ağzın dolu iken konuşmayacaksın...”
“Yemeğin
iyisini misafire bırakacaksın...”
Sıra söz
söylemenin edebine gelmişti.
Dört
edebi de saydı.
“Biriyle
konuşurken başka yere bakmayıp, sen-ben demeyeceksin, elini kolunu sallamayacaksın...”
Sonra
öğüde sıra geldi.
Sözün
dolusunu söylersen kendini, dinletebilirsin, saygı görmek için saygılı
olmalısın. Kıskanmayıp, kin tutmayacak, zulmetmeyeceksin! Yalan söylemeyecek,
sözünden dönmeyecek, namusa kötü bakmayacaksın!”
Öğütleri
başı önünde dinleyen Saltuk, ayağa kalktığında hala heyecanlıydı.
Ahilik
kuşağını Saltuk'un beline doladıktan sonra üç düğüm attı, ahilik palasını da
düsturuyla üç defa öptükten sonra kuşağa soktu.
Gülbank
çektiler.
Üçler,
yediler, kırklar aşkına!
Allah
Allah illallah...
Baş
açık, göğüs kalkan,
Uğraşta
kılıç al kan,
Bu
meydan er meydanı, düşenler sayılmaz,
Yolumuz
hak yoludur, geri durulmaz!
Can baş
Ahi babamıza kurban,
Tam
birliği
Yol
dirliği
Meydan
erliği için ölenimiz şehit, kalanımız
gazidir.
Yolumuza
girdi Saltuk, çabası yerini bulsun!
Pirler,
hak erenler yardımcısı olsun!
Amiiiinnn...
Bahtı
açılsın, ünü yayılsın...
Yer gök
inlesin...
Çekelim
hu erenler, huuuuu!
Gerçekler
demine huuu!
“Huuuuuuu!!..”
“Derbanına,
huuu...”
“Huuuuuu!!..”
Erkândakiler
bir töreni daha sonlandırmanın huşusu içindelerdi.
Saltuk
artık o günden sonra kılıç taşıma şanına da erişmişti...
Derban’a
girenler kılıcın sıratından geçerler, her daim Derban'a hizmet ederlerdi...
Derban neydi, ne zaman kurulur, ne zaman bozulurdu? Bunu kimse bilemezdi...
Onlar artık birer adsız kahraman olacaklardı... Bu topraklar durdukça adasız
kahramanlara her zaman ihtiyaç duyulacaktı...
Kara
loca tarikatının da yakın takibindeydiler...
Kemalettin Çalık, 04.08.2014, Konuk Yazarlar, Sonsuz
Ark, Roman,