“Kafa
tutan ve zor bir Türkiye yeni bir şey değildir ve bu tutum ne cumhuriyetçi ne
de yeni-Osmanlıcı stratejik kültürlere özgü bir durum da değildir.”
Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıdaki analiz, alıntıladığı adreslerin Erdoğan karşıtı stratejik bakış açılarına ve Foreing Policy Research İnstitute (FPRI) gibi neocon perspektiflerin hâkim olduğu enstitülere rağmen, mümkün olan en nesnel bir yaklaşımla hazırlandığı için Sonsuz Ark tarafından çevrilmiş ve yayınlanmıştır. Analiz, her şeye rağmen Türkiye'nin tarihsel kimliğine ait yeniden yorumlama hakkını, şimdi ve gelecek için kullandığını itiraf edememiştir. Bir tür kolonyalist bakış açısına sahip değil gibi görünse de analiz, tipik oryantalist veriler içermektedir. Seçkin Deniz, 31.10.2014
Turkey’s Competing Strategic Cultures: Now and Into the Future
Stratejik
kültür bilimcileri, aynı ülke veya toplum içerisinde çoklu stratejik
kültürlerin var olabileceğine işaret ediyor. Gerçekten bu, kültür kavramı için
de açık bir şekilde geçerli bir değerlendirmedir. Alastair Iain Johnston tarafından [1] ifade
edildiği gibi: “Özel bir toplumun coğrafi, politik, kültürel ve stratejik
deneyimine ait çeşitlilik, çoklu stratejik kültürler üretecektir…” Bu tanım,
tam da Türkiye’deki iki elit sınıfın birbiri ile rekabet eden stratejik
kültürler oluşturduğu duruma uymaktadır-bunlar cumhuriyetçi ve yeni-Osmanlıcı
sınıflardır.