bir
geçebilsem
yolumun
üstünde dikelen hayaletleri
kemiklerimi
sıyırdım etimden
bıraktım
kalbimi rüzgarlarına çölün
işittim
ve itaat ettim
yele
verdim sözcüklerimi
***
akşamdı
meydanlarından geçtim kentlerin
akşamdı
elime tutuşturan
adreslerini
çöl meyhanelerinin
***
gözlerim
ışısa da
hangi
saki sunar ben gibi bir uğruya
gülden
damıtılmış içkiyi
hangi
meyhane basar bağrına
irinli
sokaklarda
yunmuş
birini
***
ben
kendi eliyle yontan celladını
kendi
soluğuyla diri tutan
kendi
eliyle savuran geleceğini
***
bir umut
işte gönlün umudu
bir
geçebilsem
yolumun
üstünde dikelen hayaletleri
dil
çıkaran ecinnilerin
aşabilsem
üzerlerinden söyleyebilirim
ödeyebileceğimi
geçmiş
ve gelecek zamanların kefaretini
şartsız
kayıtsız bilâ istisna
ama
fakat
yalnız
demeden
çünkü
yele verdim sözcüklerimi
Cemal Çalık, 06.11.2014, Konuk Yazarlar, Sonsuz Ark, Şiir