"Ne kadar kolaymış vatandaşa insan muamelesi yapmak!"
Türkiye Köln Konsolosluğu
Hayatımda ilk sandığı 7 Kasım 1982 günü, Ankara -Keçiören Fatih Lisesi'nde 'Netekim Evren Anayasası'na 'Hayır' dediğim referandum sırasında görmüştüm. Derken biten okul ve 1984'de başlayan ve halâ devam eden gönüllü(!) sürgün sürecimiz..
Bu girizgahı neden yazdım. Bu gün tam 33 yıl sonra tekrar sandığa gidebilmek için gidiş-geliş yaklaşık 150 km yol tepip Köln Konsolosluğu'na gittik. Öğleden sonra yola çıktığımız için yolda kuyruk olur endişesine evden çıkar çıkmaz başlayan dolu yağışı da eklenmiş oldu.. Son yıllarda yaptığım en problemsiz kısa yolculuk sonucu vardık konsolosluğa.
Organizasyon çok basit ve güzel yapılmıştı. Konsolosluk girişinin hemen yanına kurulan çadırda yapılan ön arama ile seçmenler Köln Kültür Merkezi'ne yönlendiriliyor. Ardından Kurtlar Vadisi'nden fırlamış hissi veren siyah takım elbiseli gençler tarafından belli noktalarda kısa bekletmelerle oy sandıklarının olduğu ana salona kadar götürülüyorsunuz.
Buraya kadar en dikkatimi çeken şey Badyguard'larımızın olağanüstü nazik ve yardımsever olmaları idi. Kalabalığın içinden çocuklu bay ve bayanları, ayakta durmakta zorlanan yaşlıları o kadar güzel bir şekilde seçip biraz ilerideki sandalyeli bekleme yerine davetleri her türlü takdirin üzerindeydi.
Ne kadar kolaymış vatandaşa insan muamelesi yapmak!
Neyse biraz ilerledikten sonra ana salona geçtik ve beş ayrı sandıkta oy kullanılan salonda 2 numaralı sandıkta oyumuzu kullandık.
Çevremdeki insanlarda adam yerine konmanın yüzlere yansıyan gizli sevincini okudum sanki. Aynı zamanda daha önce neden bize bu hakkın verilmediği sorusunu da gözlemledim. O kadar basit bir organizasyon neden 50 yıldır sadece sağmal inek muamelesi yapılan gurbetçilerden esirgenmişti?
İçimden "Sırf bize bu imkanı tanıdığı için mevcut hükümet lehinde oy kullanmak lazım" diye bağırmak geldi. Ama tuttum kendimi oyumun rengi belli olmasın diye..:)
Naim Okur, 24.05.2015, Sonsuz Ark, Konuk Yazar, Gündem
Takip et: @nokur