"Sınıflarımızın bozulduğunu söylüyorlar. Çocuklarımızın bozulduğunu söylüyorlar. Rekabet edemeyeceğimizi söylüyorlar."
Evet, bu neslin ideolojik ve felsefi geleceği için eğitimle ilgili şiddetli bir savaş var.
Texas
Must Stand its Ground on Educatıon
Her neslin bir ifade sorunu vardır, ama hiç bir sorun bir neslin çocuklarını nasıl eğiteceği sorunundan daha anlamlı değildir. Eğitim, geleceği, bir toplumu, onun kültürünü etkilemektedir. Tarih defalarca bize aynı dersi öğretir: özgürlük ve bağımsızlık diktatörlerin yaptığından çok farklı bir gelecek üretir.
Amerikan kamu eğitim sistemi, dürüst olmak gerekirse, mükemmel ya da her derde deva olacak şekilde tasarlanmış değildi. Her zaman bir Endüstri Çağından doğan zorunlu bir sistem olması gerekmişti ve bir iş gücü yaratmak için yapılandırıldı. Oysa, tepede görünen bu gerçekliğe rağmen her zaman açık bir pencere olmuştur ve bir adı da vardır: Amerikan Ayrımcılığı.
Hayır, bu bizim daha iyi ya da daha akıllı olduğumuz anlamına gelmiyor. Bize, kusurlarına rağmen dünyamızı kurucu ilkelerimizin mükemmelliği doğrultusunda görmemiz öğretildiği anlamına gelir.
Biz bir sınıfa hayatın her kesiminden gelmiş olabiliriz ama öğretmenlerin klasik edebiyat, tarih, sanat ve bilimler yoluyla çocukların tutkularını ateşlediği, Amerikan deneyiminin eritme kazanında birleştirildik. Evet, bazılarımız matematiğin kesinliği ve katılığı ile mücadele ettik ve kimya gibi olmasa da yaşayabileceğimiz derslerden çok çektik.
Hayır, öğrenmek her zaman kolay değildi. Sebat ve kararlılığa sahip olmamız gerekiyordu. Hayır, tarih dersimiz de her zaman akıcı değildi ama sorgulamayı ve gerçeği aramamızı isteyen yazılı olmayan bir ferman da vardı.
Önemli zamanlarda yaşıyoruz. Bu hepimizin ortaokul ve lisede duyduğumuz bilgi çağı. Bu Ortak Çekirdek Devlet Standartları Girişimi olarak bilinen federal programla başlamadı, ama kesinlikle eğitim bürokratlarının özel çıkarları ve siyasi gündemler tarafından gaspedilmiş bir Amerikan trajedisinin parçası. Sınıflarımızın bozulduğunu söylüyorlar. Çocuklarımızın bozulduğunu söylüyorlar. Rekabet edemeyeceğimizi söylüyorlar.
K-12 standart testlerinin en az olduğu ve öğretmenlerin kendi müfredatlarını yazdığı günlerde, sınıf bugün gördüğümüzden çok daha fazla sevinç ve keyif doluydu. Yaratıcılık, merak, eleştirel düşünme, işbirliği, problem çözme ve tutku gibi ölçülemeyen kabiliyetler değerlendirilemez ama bunlar her zaman Amerikan inovasyonuyla sonuçlanan faktörler olmuşlardır. Bunlar açık fikirle birlikte sınıfta özgür bir toplumun oluşmasına yöneliktir.
Çocuklara kendi başlarına düşünmenin öğretildiği bir yer. Neyi, ne zaman, nasıl, nerede düşüneceğini değil. Grupça düşünmek değil, babamın dediği şekliyle kafamızı kullanmak. Ben eğitimin Amerika'da hala çıkış yolu olarak düşünüldüğü zamanların bir ürünüyüm.
Sınır gökyüzüydü. İstediğiniz şeyi olmak için büyüyebiliyordunuz. Eğer okulda çok çalıştıysanız kendi kaderinizin efendisiydiniz. 9. Sınıfta bir üniversite veya kariyer yolu seçmek zorunda değildiniz. Ya da bir değerlendirmenin sonucuna göre seçilmiyordunuz.
Bazılarına göre tutkularımızı üniversitede buluyorduk. Diğerlerine göreyse o dört yılın sonunda bile her şey belirsizdi. Yine de pek çoğumuz için üniversite bile radarda değildi. Biliyorsunuz özgür düşünen pek çok başına buyruk, iz bıraktı ve dünyayı değiştirdi. O zaman ve şimdi.
Yıllar boyunca eğlence, yaşam tarzı ve kültürel konularda haberler yaptım; hatta Los Angeles'ta komedi sahnesi ve bütün mutlu konular üzerine köşe yazıları yazdım. Son yıllarda, konu pek de mutlu olmayan eğitim ve kültür meselesine döndü. Konu beni buldu çünkü Güney Kaliforniya banliyölerinde, Arkada Çocuk Bırakma ve Ortak Çekirdek Devlet Standartları Girişimi farlarına yakalanmış bir anne olarak buldu.
Görüyorsunuz, ben sadece bir yazar değilim. Ben “ O ebeveynim” ve her ebeveynin ebeveyni olmaktan gurur duyuyorum, çünkü ben kalemi olan o ebeveynim. Hayır, aslında bu dediğim Başkan. Benim dizüstü bilgisayarım var.
Çocuklarımızdan daha değerli bir şey yok. Devam eden temel ve federal eğitim çocuklarımızın her birini etkileyerek, kültürel manzara karşısında dökülüyor.
Kırk beş eyalet ve Columbia Bölgesi, Fed Led Ed prangalarından kendilerini kurtarmak için mücadele eden bir avuç insana karşın federal yönetimin parçası. Teksas gibi eyaletler kenarda durup değerlendirmelerin aracılığıyla yetki sahibi oluyorlar.
Evet, bu neslin ideolojik ve felsefi geleceği için eğitimle ilgili şiddetli bir savaş var. Size Dallas’taki, Teksas’taki siperlerden Breitbart Texas’taki, bu konuları haber yapan, gerçekleri gün ışığına çıkaran bir yazar olarak sesimizi duyurmaya çalışıyorum.
Merrill Hope, Eğitim Yazarı, Breitbart Texas
Metnin orijinali: