15 Haziran 2015 Pazartesi

SA1424/KY5-PT63: Tasavvuf; Bir Düşünce Virüsü/ Maya ve Uygur Kolonileri

 بسم الله الرحمن الرحيم
Bismillahirrahmanirrahim

“Tasavvuf” İslâm dünyasına hicri II. asırdan itibaren girmeye başlamış bir “düşünce virüsü"dür. 

***

Sonsuz Ark'ın Notu:
Bu çalışmanın içeriği kanıtlanmamış varsayımlara dayanmaktadır. Seçkin Deniz

Maya ve Uygur Kolonileri

Mu uygarlığının Atlantis dışındaki en önemli kolonileri Maya ve Uygur kolonileridir.[1] Bunlardan, Amerika kıtasındaki Maya kolonisi, Mu ve Atlantis'in varlıkları hakkındaki pek çok bulgunun kaynağını teşkil etmesi açısından önemlidir. 

Mu'nun ilk kolonilerinden birisi olduğu sanılan Mayalar'ın ve onların devamı niteliğinde olan Aztek ve İnka'ların imparatorlarına "Güneşin Oğlu" demeleri, tapınmalarının birer güneş kültü olması tesadüf değildir. Ayrıca, Mısır ve Maya piramitlerinin benzerliği, her iki ülkede bunların törenler için kullanılması ve yeniden doğuş inancının yozlaşmış bir biçimi olan mumyalama işleminin aynılığı, bu iki uygarlığın aynı kökten geldiklerinin ispatıdır. 

Yucatan'da bulunan ve bir adı da "kutsal sırlar mabedi" olan Uxmal mabedi, burasının, tıpkı Mısır'daki benzerleri gibi inisiasyon törenleri için kullanıldığını göstermektedir. Mabedin içinde, adayların sınandığı ateş odasının bulunması, tufandan sonra yapılan bu mabedin, Mu dini uygulamalarının ilkel bir devamının gerçekleştirildiği mekân olduğunu ortaya koymaktadır. 

Churchward'ın araştırmalarına göre Maya rahiplik örgütüne inisiye töreni yedi aşamalıdır. Kutsal sırların inisiye adayları birinci aşamada, birisi çamur, diğeri kandan oluşan iki ırmağı geçmek zorunda kalmakta ve ancak büyük tehlikelerle dolu bu ırmakları geçmeleri halinde kendilerini bekleyen rehber rahiplere ulaşabilmekteydiler. 

Adaylar bu noktadan itibaren rehberlerinin yardımı ile kırmızı, yeşil, siyah ve beyaz olan dört değişik yolda yolculuk etmekte ve kendilerini bekleyen 12 üstad rahipten oluşan konsey önüne gelmekteydiler. Burada adaylara oturmaları söylenirdi. Ancak yanılıp da oturan aday, oturduğuna hemen pişman olurdu. Çünkü oturduğu taş daha önce ateşte iyice ısıtılmıştır. 

Aday ayrıca, konseye gereken saygıyı göstermediği gerekçesiyle törenden atılırdı. Oturmayı reddedenler ise karanlık bir eve götürülürlerdi. Işığın hiç girmediği bu evde adaylar bir gece boyunca kalırdı. Adaylar burada, kendilerine daha önce verilmiş olan meşaleyi, diğer bir deyişle kutsal nurun kaynağını sabaha kadar söndürmeden muhafaza etmek zorundaydılar. Meşaleyi söndürenler törenden çıkarılırdı. 

Bir sonraki sınavda adaya çok değerli bir bitki verilir ve bu nadide bitkiyi mızraklı savaşçılardan koruması istenirdi. Dördüncü aşamada aday, buz evi denilen çok soğuk bir ortamda bir gece kalmak zorundaydı. Bir sonraki aşamada vahşi hayvanlarla karşı karşıya kalan adaylar, buradan sağ kurtulurlarsa, ateş evi denilen fırın sıcaklığındaki bir ortamda bir gece daha geçirmek zorun dalardı.

Tüm bu sınavları geçebilenler, son olarak yarasa tanrısının evinde gecelerlerdi. Çeşitli öldürücü silahlara dolu olan bu evde adaylar sürekli tetikte durmazlarsa, bu silahlardan birisi tarafından kafaları uçurulabilirdi. 

“Mu”nun en büyük kolonisi ve Churchward'ın deyimi ile "Mu'dan sonraki, insanoğlunun en büyük uygarlığı", Uygur İmparatorluğu'ydu. Uygur imparatorluğu hemen hemen tüm Asya'yı ve Avrupa'yı kaplıyordu. Doğuda Pasifik'ten batı'da Atlantik Okyanusu'na kadar uzanıyordu ve güneyde İran, Mezopotamya ve Hindistan'ı içeriyordu. 

Churchward, tüm Ari ırklarının köklerinin Uygurlara dayandığını iddia ederken, Fransız araştırmacı ve yazar Edouard Schure de, günümüzden 5 bin yıl önce Avrupa kıtasının kadim İskit ülkesi olduğunu yazıyor. [2] 

Bu kadar geniş bir alana yayılmış olmasına karşın Uygur İmparatorluğu'nun merkezi Orta Asya düzlükleri idi. Tüm doğu efsaneleri büyük tufan felaketinden önce Orta Asya'nın bugün çöller ve bozkırlarla kaplı alanlarının son derece bereketli topraklar ve ormanlar ile örtülü olduğunu iddia etmektedirler. 

O günlerde güçlü bir imparatorluğa merkez olabilecek nitelikte bulunan bu topraklar, büyük tufan ile denizden gelen dev dalgaların altında kalmış ve çölleşmiştir. Gobi Çölü'nün hemen altında bol miktarda tatlı su kaynağının var olması, bir zamanlar buraların ne denli bereketli topraklar olduğunun bir işaretidir. 

Churchward, Uygurlar'ın beyaz tenli, renkli gözlü ve sarı veya siyah saçlı olduklarını yazıyor. Naacal arşivlerine göre Uygur kolonisi, 70 bin yıl önce Mu'luların kurdukları ilk kolonidir. 

Tabletler, Mu Dininin Uygurlar'ın tüm ülkesinde hâkim olduğunu ve bağımsız bir imparatorluğa dönüşmesinden sonra da Naacal kardeşlik örgütü rahiplerinin, yönetici sınıf olarak varlıklarını sürdürdüklerini belirtmekte. 

İngiliz araştırmacı, Mu ve Atlantis'i batıran tufan sırasında Uygur ülkesinin büyük bölümünün sular altında kaldığını ve imparatorluğun da son bulduğunu yazıyor. Churchward, tufandan ancak Tibet yaylalarında yaşayan Naacal kardeşleri ile her iki okyanusa da oldukça uzakta bulunan ve bu nedenle su baskınım en az zararla atlatan Babil kardeşlerinin kurtulabildiklerini belirtiyor. 

Bu örgütlerden Tibet'te bulunanın da bilgilerin daha saf bir biçimde günümüze ulaşması, Tibet Naacalleri'nin, suların çekilmesinden sonra Uygur arşivlerini ele geçirmeleri ve saklamaları ile mümkün olmuştur. Rahip Rishi'nin Churchward'a gösterdiği tabletler de bu arşivlerin bir bölümüdür. 

Öte yandan, Babil Kardeşliği, her ne kadar orijinal öğretiyi bir ölçüde yozlaştırmışsa da, Mısır "Hermes" kardeşliği ile birlikte Ezoterik öğretinin tüm dünyaya yeniden yayılmasında ve günümüz uygarlığım etkilemesinde büyük rol oynamıştır. 

Uygur uygarlığının günümüze bir diğer etkisi, Zerdüştlük, Brahmanizm ve Budizm'in ana kaynağı olan Rama öğretisi ile oldu.[3] 

Tufandan sonra, Uygurlar'ın bir kolu olan İskitler merkezden koptular ve Avrupa'da giderek yozlaşan bir devlet kurdular. Bu devlette de yönetici sınıf, rahiplerdi. Ancak, "Druidler" adı verilen bu rahipler ana dinden o denli uzaklaştılar ki, işi, kadim uygarlıklarda en değerli şey olan insan hayatını Tanrı'ya kurban etmeye kadar götürdüler.

Aynı türde yozlaşmalar Mezopotamya ve Orta Amerika devletlerinde de ortaya çıktı. İşte bu aşamada, günümüzden 5 bin yıl kadar önce, belki de o güne kadar varlığını sürdürebilmiş bir Naacal okulunun öğrencisi olan Rama ortaya çıktı. 

Adının dahi, Mu imparatorları Ra Mu'dan geldiği sanılan Rama, Tek Tanrılı Din'in yeniden egemen olması için Druidler ile savaşa başladı. Ancak bunda başarılı olamadı ve yandaşları ile birlikte doğuya göç etmeye zorlandı. 

Edouard Schure, İran ve Afganistan'a göç eden Rama ve yandaşlarının, burada İskitlerin diğer boyları ve sarı ırkla karışmış haldeki Turanlılar ile birleştiğini ve büyük bir güç haline gelerek, birlikte Hindistan'ı işgal ettiklerini belirtiyor. 

Ancak, Rama öldükten sonra, zaman yine etkisini gösterdi ve ortaya, tek Tanrılı dinin yozlaşmış versiyonları olan Zerdüştlük, Brahmanizm, Budizm ve Şamanizm çıktı.


<<Önceki                Sonraki>>


Puran Tilmiz, 15.06.2015, Sonsuz Ark, Konuk Yazarlar, Tasavvuf; Bir Düşünce Virüsü



Kaynaklar:

[1] Santesson H.S. - İe - Sf. 95
[2] Schure E. - İe - Sf. 53
[3] Schure E. - İe - Sf. 78

Seçkin Deniz Twitter Akışı