"Yağız'a annesi olarak ne öğreteceğimi, ne yapması gerektiğini ne dozda olacağını iyi biliyorum, kimse çok konuşmasın!"
Üç-dört gün önce oğlum Yağız bana gelip, "Anne ben namaz kılmak istiyorum", dedi. "Nasıl yani?" diye düşünürken, aynı sitede oturduğumuz arkadaşının beş vakit namaz kıldığını ve ondan heveslendiğini öğrendim.
"Neden namaz kılınır?" dedi. Anlattım anlayabileceği bir şekilde.. Ama onun anladığı çoğunlukla dua etmekti... Hiçbir namaz suresini bilmediği halde sırf öğrenmesi, bilmesi için, "Ben sana gösteririm" dedim ve benimle beraber akşam namazı kıldı..
Sonraki gün yine istedi ananemle beraber öğle namazını kıldı, ama diğerleri yok tabi, ezanı duydukça vs... İşte hevesi bu kadar, çünkü daha çok küçük....
Sonra gittiği yerde (!) bunu söyleyince şöyle bir tepki almış; "Annen sana bunları öğreteceğine eğitimine önem versin, dine mi verdi kendini de namaz kıldırıyor sana?" denmiş...
Hımmmmmmm!
Şimdi...
Soru 1: 8 yaşında bir çocuk bunu öğrenmek istemişse masumane, bunun neresi kötü?
Soru 2: Ya da ben bir anne olarak sadece öğretmeye çalıştıysam çocuğuma, onu yanlış yönlendirdiğimi düşünmek nasıl bir zihniyet? Hata bunun neresinde?
Soru 3: Bugüne kadar eğitimiyle, başarılı notlarıyla, okul haricinde öğrendiği okuduğu, araştırdığı kitaplarla ilgilenirken ben dinsiz miydim?
Soru 4: Akp'ye çocuk kolu başkanı yetiştirir gibi bir hâlim mi var?
Soru 5: Kendini dine vermek ne demek? İnançlı olduğum, dua ettiğim doğru; en azından herhangi bir felaket olunca, yani sıkışınca dua edenler gibi değilim(!) Ayrıca bundan da kime ne?
Sorular uzar... Şimdi gelelim sadede; Yağız dua ederken ne bana ne de kendisine dua etmiyor; ona hastalara, açlara, sokakta olanlara, muhtaçlara, borçlu olanlara dua etmesini öğrettim ben! Nasılsa bizim için de iyi niyet besleyip dua edenler vardır... Bilmem aradaki farkı anlatabildim mi ?
Yağız'a annesi olarak ne öğreteceğimi, ne yapması gerektiğini ne dozda olacağını iyi biliyorum, kimse çok konuşmasın!
Bahar Türker, 30.08.2015, Sonsuz Ark, Konuk Yazar