"Sakın ola vazgeçme mesafelere yenilip sakın. Ne başkaları ayrılmalı bizi ne mesafeler."
Sana biraz kırgınım bilesin, kırgınlık aşkımı köreltmiyor aksine biliyor gün geçtikçe. Mektuplarına cevap yazmamaya karar vermiştim kırgınlığım geçene kadar, lakin dayanılmaz oluyor günler, geceler sana yazmayınca. Aşk müsaade etmiyor, ettirmedi sana kırgın kalmama. Aldım kalemi elime işte yine yazıyorum sana hasret dolu satırlar.
Hem sen tembihlemiştin bana yazmak seni güçlendirecek mutlaka yaz, senin sözünden nasıl çıkarım.
Kanûnî Sultan'ın hayatını okudum sevdiğim, senin gibi çok değer vermiş yazmaya, şiire, edebiyata, sanata.
Ne yazmış bak Kanûnî Hürreme;
Benim birlikte olduğum, sevgilim, parıldayan ayım,
Can dostum, en yakınım, güzellerin şahı sultanım.
Hayatımın, yaşamımın sebebi Cennetim, Kevser şarabım
Baharım, sevincim, günlerimin anlamı, gönlüme nakşolmuş resim gibi sevgilim, benim gülen gülüm,
Sevinç kaynağım, içkimdeki lezzet, eğlenceli meclisim, nurlu parlak ışığım, meş’alem.
Turuncum, narım, narencim, benim gecelerimin, visal odamın aydınlığı,
Nebatım, şekerim, hazinem, cihanda hiç örselenmemiş, el değmemiş sevgilim.
Gönlümdeki Mısır’ın Sultanı, Hazret-i Yusuf’um, varlığımın anlamı,
İstanbul’um, Karaman’ım, Bütün Anadolu ve Rum ülkesindeki diyara bedel sevgilim.
Değerli lal madeninin çıktığı yer olan Bedahşan’ım ve Kıpçağım, Bağdad’ım, Horasan’ım.
Güzel saçlım, yay kaşlım, gözleri ışıl ışıl fitneler koparan sevgilim, hastayım!
Eğer ölürsem benim vebalim senin boynunadır, çünkü bana eza ederek kanıma sen girdin, bana imdad et, ey Müslüman olmayan güzel sevgilim.
Kapında, devamlı olarak seni medhederim, seni överim, sanki hep seni öğmek için görevlendirilmiş gibiyim.
Yüreğim gam ile, gözlerim yaşlarla dolu, ben Muhibbi’yim, sevgi adamıyım, bana bir şeyler oldu, sarhoş gibiyim. Bir hoş hale geldim.
İşte sende benim “Kanûnîm” oldun. Seninle değer buldum, seninle anlam kazandı tüm bu hayat.
Sen bana şiir yazmadın, lakin kırk yıl değil bir ömür kölen olabileceğim kadar bilgi kattı bana.
Allah seni gibi adamları korusun sevdiğim, insanlığın senin gibilere ihtiyacı var, ama en çok da benim sana ihtiyacım var, biliyorsun.
Bu da bizim sabır imtihanımız sen orada karanlık geceleri benim hayalimle aydınlatıyorsun, ben burada senin hayalinle geceleri gündüzleştiriyorum.
Sabırla yoğrulan, sınanan bir aşkın sonu selamet ve güzelliklerle doludur, biliyorum.
Sakın ola vazgeçme mesafelere yenilip sakın. Ne başkaları ayrılmalı bizi ne mesafeler.
Ölüm denen son, sonsuzluğun başlangıcı ayırılmalı bizi ve sonsuzlukta da beraber olmalıyız ve olacağız.
Lafı uzatmayayım sevdiğim, özlemim tarifsiz, geleceğin gün belirsiz, kalbin atışı yorgun halsiz, şiirlerim sensiz ve sessiz, kalemim yazmadan tükenmiş, beklemek ızdırap işkence, ah Ümit ki geleceksin iste..
Gelmen son nefesimi bulsa da seni bekleyen yârin …
Ahu Öztürk, 14.03.2016, Sonsuz Ark, Çırak Yazar, Kâğıt Kalem'in Kundağı