SA3329/ÇY10-AÖ20: Savaş Çocukları

"Bizim payımıza “kaderleri böyleymiş” deyip uzaktan izlemek mi düşüyor?"

Şimdi yazacaklarım yazım kurallarını ihlal edecek, başı ortasına uymayacak, ortası sonuna, sonu başına. Tıpkı insan haklarını ihlal eden ülkeler, insanlar gibi ben de ihlal edip kanına gireceğim kelimelerin. Ümran bebeğin gözlerinden yaş akması haktı, ama yaş yerine kan aktığı gibi..

Sahi nasıldı insan hakları, neydi o, kimlere uygulanıyordu ve kime göre ihlal ediliyordu? Aylan bebek vardı bir de derin denizlerde boğulan, hakkı ihlal edilen. İki küçük çocuk .. Çocuklar “insan” olmuyor mu yoksa? Kafam karıştı şimdi.

Günlerdir Ümran’ın görüntüsü ekranlarda, sanki ilk defa o enkaz altında kalmış gibi, ya Aylan bebek sanki o da ilk defa denizde boğulmuş gibi..

Her gün öldürüyorlar, Ümranları, Aylanları. Sakın kanmayın bunlara; sadece bu ikisi değil ölen, öldürülen, hakkı ihlal edilen.

Ölmek sadece ölmekle de olmaz bilin, annesiz-babasız kalan çocuklar da deniz boğulmuş gibidir, bomba atılan evin enkazında kalmış gibidir.

Savaş çocukları, savaşın manası dahi bilemeden yaşarken ölüyor, öldüklerinde kimsenin haberi olmuyor, kimse görmüyor.

Savaş çocukları onlar, kanayan yerlerini eliyle silip, ağlamayacak kadar “insanlar”.

Yürek burkan kareler yer alıyor ekranlarda, birkaç çocuk savaşlardan etkileniyor imajı vermek için ve o karelerde iki gün sonra unutulup gidiyor..

Tuhaf değil mi? 

Bir yerlerde çocuklar masallarla pembe rüyalara dalıyorlar,

Bir yerlerde de çocuklar bomba seslerine kulaklarını tıkayıp uyamaya çalışıyorlar.

Bizim payımıza “kaderleri böyleymiş” deyip uzaktan izlemek mi düşüyor?

15 Temmuzu hatırlatırım.

Çocuk yoktu belki aralarında o gün, ama çok çocuk boğuldu, enkaz altında kaldı; annesi şehit oldu, babası şehit oldu. 

Yine kimse görmedi, sağır oldu herkes, kör oldu gözleri, dilleri lâl.

Savaşa ramak kala imanın gücü yetişti.

Bazen soruyorum kendi kendime, bizdeki iman diğerlerinde yok muydu, mesela Suriye’de ..

Ülkelerinde kalıp savaş verseydi bunca insan vatanı ve bayrağı uğruna şimdi bilmedikleri ülkelere sığınmak yerine vatanlarıı için ölselerdi! Aylan bebek kaçak denizde boğulmak yerine vatan topraklarında vatanında “insan” olarak  ölseydi.

Hangi kelimeleri bir araya getirsem savaşlardan barış çıkartırım bilmiyorum ve insan haklarını haklı çıkartırım.

Tüm dünyayı 1 doların içine almış bir ülkenin ihanetlerini nasıl temizlerim bilmiyorum.

Savaşın ağlamayan çocukları, ağlayın hakkınız...

Oyun oynamak sandınız kaçmayı, denizi eğlence, bomba seslerinden korktunuz belki; yine de oyun sandınız, sandırdılar. Evler yıkılınca üzerinize, evcilik oyunun bir parçası sandınız ya da kötü bir saklambaç...

Sizi savunmak için elimde hiç bir güç yok, korumak için de.

Allah; işte o sizin tek koruyucunuz.

Ben bir dua uzaklığındayım sadece, dualarım hep sizinle..



 Ahu Öztürk, 21.08.2016, Sonsuz Ark, Çırak Yazar, Deneme

Ahu Öztürk Yazıları