Sonsuz Ark'ın Notu:
Türkiye'de, Irak'ta veya dünyanın herhangi bir ülkesinde çıkarları gereği parçalanmaları hazırlayan, organize eden, finansmanını sağlayan ve her türlü iç çatışmaya siyasi destek veren Almanya'nın Doğu ve Batı Almanya olarak -1989'da hayal edilen birleşmesinin tam aksine- derin ayrışması sürüyor. Yönetimden dışlanan ve tembel, savurgan olarak görülen Doğu Almanlar, aşırı sağcı partilere oy vererek Batı Almanya kökenli partileri cezalandırmayı amaçlıyorlar. Bir Doğu Alman olmasına rağmen Merkel, Almanya'yı birleştiremediği gibi 24 Eylül'deki seçimlerde de büyük oy ve itibar kaybı yaşamış ve ayrışmayı derinleştirmiştir.
Seçkin Deniz, 17.11.2017
© REUTERS/Stefanie Loos
Unrepresentative Democracy
Doğu Almanlar Almanya'nın yeniden birleşmesinden yaklaşık 30 yıl sonra bugün, dramatik bir şekilde ülkenin seçkinleri arasında temsil edilmiyorlar. Sonuç olarak Duğu Almanların birçoğu demokratik kurumlardan uzakta tutuluyorlar ve onlar da aşırı sağ AfD'ye Doğu'da büyük bir destek veriyorlar.
Federal seçimde neredeyse tüm oyların sayıldığı 24 Eylül gecesi, Almanya'nın sağcı popülistleri şaşırtıcı bir başarıyı kutladılar. Sadece yeni Bundestag'da üçüncü büyük gruba sahip olmakla kalmadılar, Saksonya'da, Alternative für Deutschland (AfD) oyların yüzde 27'sini aldı ve onu Doğu Alman eyaletinde en güçlü siyasi güç haline getirdi.
Kampanya sırasında, AfD göç-göçmen korkularına ve Doğu Almanya'da özellikle güçlü bir şekilde yayılan İslami köktendinciliğe ustalıkla oynadı. Ancak aynı zamanda, ülkenin siyasi elitlerine karşı onları "kartel partileri" ve "sahte seçkinler" olarak suçlayan büyük bir kampanya yaptı.
Seçim sonunda AfD'nin oy dağılımı, Batı Almanya'nın eski eyaletleriyle karşılaştırıldığında, doğu Almanya'da iki kat arttı (ortalama yüzde 21,5). Bir AfD destekçisi, seçim gecesinde televizyonda başarısını şöyle kutladı: "Biz eski partilerin popolarını tekmeleyeceğiz"
Kuruluş öncesi mesajın eski Alman Demokratik Cumhuriyeti'nde çok iyi sonuç almasının bir nedeni var: Doğu Almanlar sadece Almanya'daki kuruluşların bir parçası değildirler. Deutsche Gesellschaft adlı Doğu ile Batı arasındaki boşluğu aşan, kar amacı gütmeyen dernek tarafından yayınlanan bir çalışmada, yeniden birleşme sonrası Doğu Alman Merkel başbakan olmasına rağmen 27 yılda Alman elitleri arasında Doğu Almanların tamamen hareketsiz olduğunu göstermektedir.
"Doğu Alman Elitleri: Düşler, Gerçeklikler ve Perspektifler" adlı çalışma şaşırtıcı bir okuma gerçekleştiriyor.
İşte çalışmadan elde edilen bazı önemli veriler:
Almanya genelinde devleitn genel işleyişinde en üst sıralar Batı Germenlere gidiyor. Doğu Almanya, toplam nüfusun yüzde 17'sini oluştururken, yalnızca üst düzey işlerin yüzde dört ila beşini idare etmektedir. Hatta Doğu Almanya'da hakimlerin sadece yüzde 13,3'ü, mahkeme başkanlarının ise yüzde 5,9'u Doğu Alman.
Ülkenin en zengin 500 ailesinin her biri Batı Almanya'dandır. Halka açık en büyük 30 şirket, 190 yönetim kurulu üyesi tarafından yönetiliyor ve bunlardan üçü hariç hepsi Batı Alman. Yüz büyük Doğu Alman firmalarında bile (çok büyük olmamakla birlikte), üst düzey yönetim işlerinin üçte ikisi Batı Almanlar tarafından yapılmaktadır.
Ve devam:
Alman ordusunda 200 general veya amiralden ikisi Doğu Alman. Doğu Almanya'daki 22 üniversite müdüründen üçü Doğu Alman. Doğu Almanya'nın 13 bölgesel gazetesi var, ancak Batı Almanlar ikisini birden yönetiyorlar.
Eski bir DDR muhalifi ve şu anda Bonn'daki Federal Federal Eğitim Ajansı'nın başkanı Thomas Krüger, "2000'de Bonn'da işe başladığımda işyerimdeki Doğu Alman sayısını ikiye katladım" diyor bir gazeteye verdiği röportajda: "Daha önce sadece bir Doğu Alman vardı, şimdi toplam 200 çalışandan ikisi Doğu Alman."
"Kültürel Sömürgecilik"
Seçilen yetkililerin üsleri tarafından onaylanması gerektiği için siyaset dengenin en iyi olduğu yerdir. O zaman bile, Doğu devlet hükümetlerindeki bakanlık kayıtlarının yüzde 30'u Batı Almanlar tarafından devralındı. Buna karşılık, neredeyse otuz yıl içinde, yalnızca bir Doğu Alman Batı Almanya devlet kabinesinde hizmet etmeyi başarabilmiş durumda.
Krüger, "Doğu Alman Şansölye Angela Merkel ve eski Federal Devlet Başkanı-Cumhurbaşkanı Joachim Gauck ile birlikte ilk bakışta her şey farklı görünebilir, fakat Batı Almanya'nın seçkinler arasındaki egemenliği kültürel sömürgecilik olarak yaşanmaya devam ediyor."
1989'daki Doğu Almanya devrimi, tüm devrimler gibi, gizli polis Stasi de dahil olmak üzere komünist parti ve devlet kurumları için çalışan seçkinlerin yerine geçmekten ibaretti.. Ancak Doğu Avrupa'da yaşananlardan farklı olarak, eski Doğu Alman seçkinleri, yeni yerel liderler tarafından değil, politik Alman sistemini eski Doğu Almanya'ya getiren ve değişimi yönetmek için neredeyse tüm kilit pozisyonları işgal eden Batı Almanlar tarafından değiştirildi.
Bu başlangıçta, daha iyi hükümet ve tecrübeli liderle isteyen birçok Doğu Almanya tarafından memnuniyetle karşılandı. Toplumlarının ve ekonominin iş, güvenlik ve sosyal yapılar açısından bu tür acı verici sonuçlar getirmesini beklemiyorlardı. Doğu Almanlar Batı Almanları ("Wessis") küstah, kibirli ve sığ görmeye başladılar; Batı Almanlar, Doğu Almanları ("Ossis") savurgan, pasif ve bazen tembel olarak gördüler.
Araştırmanın yazarlarından Raj Kollmorgen, bugüne kadar Doğu Almanların aşağılanmış bir şekilde hissettiğini söylüyor. Batı Almanlar, mesleki ağları vasıtasıyla mesleklerini oluştururlar, benzer bir geçmişe sahip kişileri işe alırlar ve bu nedenle Ossis ve Wessis arasındaki kariyerdeki tutarsızlığı sürdürebilirler.
Sonuç olarak, birçok Doğu Alman, Birleşik Almanya'nın politik, ekonomik ve sosyal kurumlarından yabancılaşmış-uzaklaştırılmış hissediyor. Federal hükümetin Doğu (Alman) İlişkilerinden Sorumlu Komisyon Üyesi olarak hizmet veren Thuringia'dan bir Sosyal Demokrat olan Iris Gleicke, "Doğu Alman çıkarlarını, perspektiflerini ve deneyimlerini temsil etmek için fiili bir boşluk var" dedi.
Gleicke, Halle'deki sosyologların 2014'te yaptıkları bir ankete göre, Doğu Almanların yarısı bile olsa, dört Batı Alman'dan üçünün Federal Cumhuriyet'te "siyasi olarak evinde" olduğunu keşfetti: "Doğu'yu terk edersen, bunun için zamanın herhangi bir noktasında bir bedel ödemelisin"
Bu ödemenin bir kısmı Doğu'nın AfD'ye olan yüksek desteğidir, ancak popülist dalgalanmanın başka nedenleri de var - sonuçta, sağ kanat popülizm, ithal seçkinler olmadan komünist yönetimden çıkan orta ve doğu Avrupa ülkelerinde de gelişiyor.
Ancak Doğu Almanlar geride kalırsa, Almanya bir bütün olarak zarar görür, yalnızca demokratik temsil açısından değil, aynı zamanda büyük bir yetenek ve deneyim havuzundan yoksun kaldığı için.
BETTINA VESTRING , 12 KASIM 2017, Berlin Policy Journal
Seçkin Deniz, 17.11.2017, Sonsuz Ark, Yayın Dünyası'ndan, Özel Dosyalar, Çeviri
Not: Çeviri için Google Translate kullanılmıştır.
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.