Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıdaki çeviri Antwerp Üniversitesi'nde çalışan Avrupalı bir sosyo-ekonomi profesörünün analizini içeriyor; analiz Avrupa'nın artık gelişmiş ülkelerin yüksek kibirli müreffeh bir toplumundan değil, dörtte biri yoksul olan Avrupa Birliği'nde asgari geçimin nasıl mümkün olacağını sağlamak gerektiğinin yollarının araştırılmasından bahsediyor. Türkiye'nin 'çalışan yoksullar'ı artık artan refahtan daha fazla pay alırken, Avrupa 'çalışan yoksullar' kavramını derinden yaşıyor ve daha da kötüsü düzelme için herhangi bir umuda da sahip değiller. Avrupa ürettiği sömürü, terör ve savaş politikaları ile bu geleceği 300 yıldır hak ediyordu, bu gün ABD ile birlikte yaşıyor.
Seçkin Deniz, 05.03.2018
Europe’s Poor Need More Than Jobs
Avrupa liderleri, 2008 yılına kıyasla 2020'ye kadar 'yoksulluk veya sosyal dışlanma riski altında en az 20 milyon insanı kaldırma' hedefini belirlediler.
Bu hedefe ulaşılamadı. Hiçbir yerde.
Belki de Büyük Durgunluk bu hırsı arka plana koymak için kabul edilebilir bir bahane sundu. Peki ya şimdi? Elbette bu yeni iş imkanları Avrupa'nın yoksulları için muazzam gelişmeler getirecektir. Ama işe yarayacaklar mı?
"Yoksulluğa karşı en iyi koruma bir iştir" –her yerde var olan bir siyasi slogan- fikri, Avrupa çapında ve gerçekten de Brüksel'de bulunan koridorlarda mantra olarak kalıyor. Ne yazık ki, gerçek bir deyimden çok inançtır.
Tabii ki, işin büyümesinin yoksulluğu azalttığı fikrinin anlaşılabilir bir sezgisel cazibesi var. İş sahibi olan insanların yoksulluk içinde yaşama ihtimali işi olmayanlara kıyasla daha düşüktür. Eğer daha fazla iş varsa ve yoksul insanlar onları ele geçirirse, o zaman yoksulluk kesinlikle düşer mi?
Maalesef, durum o kadar basit değil. İstihdam artışı, geçmişte yoksulluğun azaltılması için umut edilen azalmayı asla vermez . Bu sefer her şeyin farklı olmasını beklemek için hiçbir neden yok.
Unutmayın, Büyük Durgunluk öncesi iş büyümesi AB'nin her yerinde güçlü idi. Şimdiye dek yoksullukta dramatik düşüşler yaşayan ülke sayısı azdı. Birden fazla durumda yoksulluk arttı.
İş İmkanının Niçin Yetersiz Olduğunun İki Büyük Sebebi
İlk olarak, fakirlerin çoğu, yetişkinlerin iş bulamadığı hanelerde yaşıyor. Bu tür "işsiz hane halkı", sıklıkla, herhangi bir çocuk da dahil olmak üzere ağır mali sıkıntılarla karşı karşıyadır. Geçmişte istihdam artışı, hanehalkı işsizlik oranlarına göre neredeyse her yerde rastgele düşüş üretmedi. Bunun yerine, çift veya çok haneli para kazanan hane halkı sayısını artırma eğilimindeydi.
Sonuç olarak, işgücünün büyümesi, dağılımın alt kesimlerde değil, orta ve üstü yaşam standartlarının yükselmesine neden olarak, yoksul ve geri kalan arasındaki boşluğu arttırma eğiliminde olmuştur.
Şekil: İşyerinde Daha Fazla Kişi yoksulluk içinde daha az sayıda insan anlamına gelmiyor
Kaynak: Eurostat
Bütün bunlar ne anlama geliyor? Bu, rahatlamamız bir sebep olmadığı anlamına geliyor. Yoksulluğun azaltılması hedefi gerçekten ele alınacaksa tembellik için mazeret yoktur.
Elbette iş imkanları önemlidir. Yaşam standartlarında çok az iyileşme görseler bile insanların bir işte çalışırken hayatta ilerleme şansı daha fazladır.
Bununla birlikte, insanları işe döndürme çabaları çok önemlidir, ancak gerçek şu ki çoğu gerçekleşmeyecek. Bu benim temel mesajım. Geçmiş, ekonomik genişlemelerden ve hareketli iş piyasasından en çok fakirlerin faydalanmadığını bize öğretti; zaten iyi durumda olanlara yaradı.
Ağı Onarmak
Sosyal güvenlik ağlarının düzeltilmesi ve yükseltilmesi, Avrupa çapında daha büyük bir öncelik olmalıdır. Çalışma yaşındaki insanlar için asgari gelir koruması gittikçe yetersiz kalmaktadır. Az sayıdaki ülke koruma seviyelerini yükseltmek için ilave adımlar attı, ancak garanti edilen asgari gelirler hâlâ neredeyse her yerde bulunan uygun seviyelere ulaşamıyor.
Dahası, aynı zamanda, çalışan hanelere gelir desteğini genişletme ihtiyacı var. Avrupa'da çalışan yoksulların temeli, bakıma muhtaç çocukları olan tek kişilik hanelerdir .
Asgari ücretlerin istihdama zarar vermeyecek seviyelerde tutulması önemlidir, ancak burada beklenilen şeylerin sınırları vardır. Asgari ücretler, çift gelir düzeyindeki yaşam standartlarının belirlediği bir çağda, tek gelir elde edenler için uygun yaşam standartlarını güvence altına almak için doğal olarak sınırlandırılmıştır.
Düşük gelirli aileler için, doğrudan ev gelirleri takviyeleri, özellikle de bakıma muhtaç çocuklar olduğunda yoksulluğun varlığına makul bir olasılık sunabilir. Bir seçenek, kişisel vergi sistemi yoluyla hanehalklarını düşük kazançlarla destekleyen Anglo-Sakson tipi "vergi kredileri" dir.
Fakat bu, her yerde, özellikle de ülkeler ortak vergilendirmeden uzaklaştığında uygulanması kolay değildir. Ayrıca yoksulluk karşıtı bir cihaz olarak etkili olabilmek ve ekonomik kalabilmek için bu tür vergi kredilerinin kesinlikle hedeflenmesi gerekmektedir. Fakat bu, hak sahiplerinin çalışma saatlerini arttırması, daha iyi ücretli işlere gitmek veya daha fazla ücret almak için pazarlık yapmak için ciddi önlemleri gerektirir. Ve vergi kredileri, çekilme ve zamanlamaya ilişkin ciddi sorunlara sahiptir.
Buna karşın, çocuk yardımı gibi daha evrensel gelir takviyeleri, hem çalışmakta olan hem de çalışmayan ebeveynler arasında istihdam teşviklerine olumsuz bir etki yapmadan yoksulluk üzerinde derhal bir etkiye sahip olabilir. Fakat bu tür yardımların fakirlik karşıtı bir araç olarak etkili olabilmesi için, maliyetin kaçınılmaz olarak önemli olduğu düşünülmelidir. İyi bir uzlaşma, evrensel çocuk yardımlarının bir ilk gelir katmanı tabakası olarak bulunması ve özellikle yoksulluk riski yüksek spesifik bölümler için takviyelerin yerleştirilmesi olabilir. Ör. Yalnız ebeveynler.
Sonuç olarak: Şimdi, Avrupalı politikacılara yoksulluğu azaltmak için verdikleri sözleri hatırlatmamızın zamanı geldi. Avrupa'nın hareketli iş piyasalarının işlerini yapacaklarını düşünüyorlar. Yapmazlar. Kendi vaatlerini şayet ciddiye alıyorlarsa politikacıların kendileri için anlamlı bir işe başlama zamanı geldi.
Ive Marx 2 Mart 2018, Social Europe
(Ive Marx, Antwerp Üniversitesi'nde sosyo-ekonomi profesörüdür. En son kitabı Henning Lohmann (Edward Elgar) ile birlikte çalıştığı “İşyerinde Yoksulluk El Kitabı”dır.)
Derya Beyaz, 05.03.2018, Sonsuz Ark, Çırak-Çevirmen Yazar, Çeviri
Okuma Parçası:
Seçkin Deniz, 05.02.2006. SA991/SD189: Doğu, Batı ve Aşağılama Nöbetleri'nde Değişen Koordinatlar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.