O gitti.. Ve baka kaldık arkasından bir mücrim gibi...
O safını seçti!
O meğer daha çocukken insan iyisi imiş...
O daha çocukken mayalıymış insanlığa, duyarlıymış insanlığa, insan olmaya...
O, daha 10 yaşındayken ilk okulu bitirme töreninde dünyada ve özelikle 3.dünya ülkelerinde ölümlerin engellenebilineceğini anlatıyordu o titrek sesiyle, o cılız bedeni ama o kocaman yüreği ile...
O, "zulüm bizdense ben bizden değilim" dedi bundan 13 yıl önce...
O, binlerce kilometre öteden, okyanuslar aşarak, kıtalar geçerek Filistin'de evi yıkılmak istenen bir insanın yuvasının önünde siper etti gövdesini buldozerin önüne...
O gitti kaşla göz arasında.. Bizden değilim dediklerinin olmayan vicdanlarının sembolü haline gelmiş bir buldozerin altına serip insanlığını ve insanlığı...
O gitti ve O'nunla birlikte gömüldü dünyanın vicdanı buldozerin paletlerinin altında...
O gitti ve bir serçe çığlığı gibi veda etti vicdan sesleri coğrafyamıza kıstırılmış, ezilmiş...
O gitti şimdi bir kelebek ömrü anısı kaldı geride asırlarca söylenecek...
O, gitti şimdi şimdi ardından ırmak boylarında seken bir ceylan adı kaldı zihinlerimizde: Rachel Corrie...
O gitti şimdi acı bir keder, buruk bir örneklik, gül kurusu bir özlem bıraktı içimizde...
O gitti ve benden bu kadar gerisi size kalmış, gerisi ümmete emanet vasiyeti bıraktı omuzlarımıza sessizce...
O gitti ve kendi haline bile ağlayamayan bir ümmet bıraktı arkasında...
O gitti ve bir daha gelmeyecek ve korkarım biz kendi topraklarımızdan bir Rachel Corrie daha yetiştiremiyeceğiz...
O gitti.. Ve baka kaldık arkasından bir mücrim gibi...
Ve O gitti...
Naim Okur, 19.03.2018, Sonsuz Ark, Konuk Yazar, Gündem
Naim Okur Yazıları
Takip et: @nokur
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.