"Bugünün değerli bir yönü var; küresel aktörler artık sahnenin önü ve gerisi arasındaki derin zıtlıklara gerek duymadan, basit, gözle görülebilir ve anlaşılabilir gösteriler yapıyorlar; sokaktaki insan ya söylenenin ya da söylenenin zıddının yapılacağını artık çok iyi görüyor ve biliyor."
Strateji
savaşlarının gündelik hayata doğrudan inen ve indiği hızda çıkan taktik
atışlarının insan hayatını doğrudan hedef aldığı bir yüzyıldayız. Öfke
dalgalarının arasından keskin bir kılıç gibi, ışıklar saçan birer şimşek gibi
inip masum sivillerin canını alarak çekilen saldırıların savaş uçakları,
insansız hava araçları ya da terör saldırıları ile yapılıp yapılmadığının önemi
yok; kur savaşlarındaki herhangi bir 'araç' canları alınamayan insanların hayat
standartlarını vuruyor, onları yavaş ve acı dolu bir ölüme sürüklüyorlar.
Medya
veya sosyal medya nükleer savaşlardan kur savaşlarına, faiz tartışmalarından
terör, kaos projelerinin hayata geçirilmesine kadar her türlü gösteri,
perdeleme amaçlı stratejilerin her an değiştiği, çarpıştığı bir alan olarak
insanları tedirgin ediyor.
1993 Körfez savaşı ile başlayan hedefteki düşman İslam ve bunun sonucu olarak da her geçen gün artan ve çeşitlenen müslüman katliamı 11 Eylül 2001'den sonra o kadar iğrenç seviyelere ulaştı ki artık Suriye-Doğu Guta'da kimyasal silahlarla öldürülen çocukların cansız bedenleri medyada seri halde yayınlanırken Hristiyan Batı, sessiz ve sadece kendi acılarına duyarlı bir mekanizma ile Almanya, Münster'de şizforen diye tanımladıkları "her yerde iddia edildiği gibi mülteci veya benzeri biri olmayan" bir almanın kalabalığa sürdüğü aracı ile katlettiği iki kişi için yas tuttuklarını ilan eden NATO ve Avrupa Birliği liderleri ile temsil ediliyor.
Artık
müslümanların öldürülme miadı doldu, şimdi sıra müslümanları öldüren
stratejilerin sahipleri olan Batı'lı ülkelerde; bunun bedelini artan yoksullukla, işsizlikle, yolsuzlukla, ortadan kalkan aile kavramı sonucu ABD'de ve Avrupa'da
doğan çocukların yarısının evlilik dışı ilişkilerden doğmasıyla, para kazanmak
ve yaşayabilmek için başvurulan en eski yönteme fuhşa yönelen kadın ve erkeklerdeki artışla, yaygınlaşan ve yasallaşan uyuşturucu ticareti ve
uyuşturucu çetelerinin ürettiği yükselen suç ve cinayet grafikleriyle, içki
tüketimindeki devasa genişlemeyle, güvenlik, sağlık ve sosyal güvenlik
sistemindeki kesintilerle, ırkçı fanatizmle, her geçen gün artan grevler (Almanya'da hava yolları çalışanları, Fransa'da demiryolu çalışanları grevde) ve protesto gösterileriyle ödüyorlar şimdilik; ancak omurgası dağılan 'kibirli,
sömürgeci, acımasız, hırsız ve katil bir kültür'ün bu kadar kolay bir şekilde
dünya sahnesinden çekilmesi beklenemez.
Batı'yı büyük iç savaşlar bekliyor, çünkü masum müslümanları öldüren paralı ya da resmi görevli eski yeni askerler ülkelerine geri döndüler, öldürmeyi, öldürerek para kazanmayı çok iyi biliyorlar ve Batı artık para dışında herhangi bir tanrıya inanmıyor.
Batı'yı büyük iç savaşlar bekliyor, çünkü masum müslümanları öldüren paralı ya da resmi görevli eski yeni askerler ülkelerine geri döndüler, öldürmeyi, öldürerek para kazanmayı çok iyi biliyorlar ve Batı artık para dışında herhangi bir tanrıya inanmıyor.
Türkiye'yi
terörle, darbelerle deviremeyen, dönüştüremeyen ve 16 yılın sonunda yenemediği
için de 26 Mart 2018'da Varna'daki Türkiye-AB Zirvesi'nde Türkiye ile masaya oturmak zorunda kalan, Türkiye karşıtlığıyla bilinen AB Komisyonu Başkanı Jean-Claude Juncker'in "Türkiye ile müzakerelerin devamının garantörüydüm ve öyle olmaya da devam edeceğim" ifadesiyle Türkiye'ye karşı cepheden geri çekilen, Irak'ı bölemeyen, Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı harekâtlarıyla Suriye'de
durdurulan Vahşi Batı, çöküşünden az önce son darbesini vurmak için bir
Arap-İran savaşı çıkarmanın peşinde.
MbS olarak üç harfle tanımlanan Suudi
Veliahtı Muhammed bin Selman'ın ABD -AB ve İsrail'le girdiği açık işbirliği
sürecinin bölgeyi nereye taşıyacağı belirsiz; dünyadaki bütün ülkelerde
Batı'nın tetikçisi FETÖ'yü tasfiye etmeye odaklanan Türkiye durumu sessizce
izliyor.
Çöküşün
ve sefaletin dibini gören Arap dünyasının Batı'nın baskısıyla nereye kadar
inançlarına ve halklarına ihanet edebileceklerini henüz kimse tahmin edemiyor;
dipten sonrasını tanımlamak imkansız çünkü. ABD'nin emirleri gereği Vahhabiliği
yayan, finanse eden ve bunu itiraf ederek de Vahhabilik diye bir şeyin
olmadığını ilen eden Suud Hanedanı, bir kabilenin nasıl intihar edeceğini ve
kendisiyle birlikte bir dini, bir medeniyeti, bir ırkı nasıl aşağılayacağının
son örneğinin nasıl olacağını herkese gösteriyor.
Bugünün
değerli bir yönü var; küresel aktörler artık sahnenin önü ve gerisi arasındaki
derin zıtlıklara gerek duymadan, basit, gözle görülebilir ve anlaşılabilir
gösteriler yapıyorlar; sokaktaki insan ya söylenenin ya da söylenenin zıddının
yapılacağını artık çok iyi görüyor ve biliyor. Batı'nın cehennemi de işte bu
sıkışmadan dolayı çok şiddetli olacak... Çünkü artık Batı'da Haçlı seferlerine
inanacak ve katılacak bir taban bulunmuyor.
Batı,
sığlaşarak, suçlarında sıkıştırılarak, parasız kalarak, entrika üretim
kabiliyetini yitiriyor ve tarihin çöplüklerine doğru sırtındaki aşağılık
mirasla hızla yol alıyor. Masonluğun/Satanizmin esir aldığı Vatikan ya da
toplamda 'Kilise' artık batı için herhangi bir değer taşımıyor.
Batı'nın
toptan çöküşünü kontrol altına almak zorunda olan bir Türkiye, Batı'yı kuşatabilir
ve dünyaya vereceği zararı azaltabilir. Çünkü Batı şu anda sadece Türkiye'yi
ciddiye alıyor ve istemese de saygı duymaya mecbur olduğunun farkında.
İspanyol El Pais gazetesi "Avrupa Türk devinin önünde titriyor - Europa tiembla frente al gigante turco" başlıklı, Carlos Yarnoz imzalı analizinde, "Türkiye, Avrupa'ya Thomas Jefferson'ın (ABD'nin eski başkanlarından) dediği gibi 'kırgın bir dostun en acımasız düşman olduğunu' gösteriyor" diyor ve devam ediyor:
"20 sene önce Türkiye'nin aday kabul edilmesi, Avrupa'nın İslam'la sınır hattının İstanbul, İran ya da Irak'la mı olması gerektiği tartışmalarına neden oldu. Londra hariç, büyük bir çoğunluk İstanbul'u tercih etti. Dönemin Hollandalı AB Komisyonu Üyesi Frits Bolkestein, 'Türkiye'nin içeride olmasıyla, Viyana'nın (1683'te Osmanlı İmparatorluğu'ndan) kurtuluşu boşa gider' diyecek kadar ileri gitti. AB'nin büyük bölümü, 'Eğer hayır dersek, Türkiye İslami bir ülke olur, İran'a yakınlaşır ve nükleer silah geliştirir' tahminde bulunan eski Almanya İçişleri Bakanı Otto Schily gibi daha mantıklılar yerine bu tür şarkıları dinlemeyi tercih etti. Hayal kırıklığına uğrayan dost, düşman gibi görünmeye başlıyor. İspanya da o zaman uyarıda bulundu ancak kimse inanmak istemedi. Ta ki şimdiye kadar."
Batı temel direklerinin çürümesinden dolayı çöküyor. Bu kaçınılmaz olan bir gerçek olarak şimdi, şu anda gözlerimizin önünde yaşanıyor. Bu kaçınılmaz olanı sağlayan en önemli beşerî aktör de tarihinin ve gücünün farkına varan halkıyla Yeni Türkiye olarak bütün dünyanın gözünde tescil ediliyor.
Seçkin Deniz, 10.04.2018,
Sonsuz Ark, Ağacın Çürümüş Yaprakları-20, Sorgulamalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları
sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı
yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.