"Genç kızların, kadınların benliklerine yerleşmiş olan sosyal cinsiyetle alakalı suçluluk duygusu, şaibelerle leke sürülme endişesi elbette yer yer onları da etkiliyor. Fakat işleriyle, niyetleriyle müsemmalar; bu nedenle kuruntu ve şaibe üzerlerine yapışmıyor."
Majd’la, onu bana tanıştıran mimarlık öğrencisi Zeynep Sena Akdemir ve Majd’ın Japon arkadaşı Sakiko Yoshinami’yle Maltepe sahilinde buluştuk. Majd, odun ve kömür külünden yaptığı tuğlayı anlattı bana.
Zeynep ile Majd internet üzerinden tanışmışlar; Zeynep’in bir proje araştırması sonucunda. Sakiko ise Majd’ı Japonya’da düzenlenen Gazze İnovasyon Yarışması’nda, icadı olan tuğla üzerinden tanımış; Tokyo’da çalıştığı, Filistinli mültecilerle ilgili faaliyet gösteren BM’ye bağlı birimde.
Dünyanın farklı yörelerinden gençleri bir araya getiren kaygı, Gazze’de yaşayan Filistinli ve Suriyeli mültecilerin, daha geniş planda mültecilerin ihtiyaçlarına cevap vermek, sorunlarını gündeme taşımak. Heyecan duymamak imkânsız. Ne ambargolar engelliyor bu genç kızları ne toplumsal yargılar. Savaşların oluşturmaya çalıştığı umutsuzluğa teslim olmadan, mülteciler için daha fazla ne yapabilecekleri üzerine düşünüyorlar. Majd zaten Gazze’de mültecilere yardım amacıyla el işi yapan kadınlarla birlikte çalışıyor. Zeynep Sena bu faaliyeti İstanbul’a taşımış. Bütün bu çalışmaları internet üzerinden örgütlüyor genç kızlar. Çoğu akranlarının hoşbeş için vakit geçirdiği mecralarda onlar, iyilik ağlarını genişletmenin imkânlarını araştırıyorlar.
Tanışmaları şöyle gerçekleşti: Kudüs’e gidecek arkadaşlarıyla bir miktar yardım yollamak istiyorlardı Zeynep Sena ile yine mimarlık öğrencisi olan arkadaşı Kübra. Bir ay kadar süren bir çalışma yapıp Beyt’ül Makdis Defterleri adını verdikleri Kudüs temalı defterler, ayraçlar tasarladılar. Derken Filistin’in faal genç kuşaklarını Türkiye’de tanıtma fikri düştü akıllarına. Zeynep Sena yaz aylarında bir mimarlık sayfasında Majd’la ilgili bir haber okumuştu. İnternette araştırmalar yapıp ona ulaşmaya çalıştı. Sonunda e-posta adresini buldu ve Majd’a bir defter tasarımını da eklediği ilk mesajını attı.
Gecenin bir vaktiydi, Kübra’ya defalarca teyit ettirmişti yazıyı. Majd 15 dakika sonra geri dönüş yapınca iki arkadaşın gözleri doldu sevinçten. Ertesi gün Beyt’ül Makdis defterlerini baskıya gönderdiler. Majd cevabında, “Tabii ki tanıtımınızda rol almak isterim, gelecek ay Türkiye’ye geleceğim zaten, tanışmayı çok isterim” yazmıştı. Haberleşmeyi sürdürüp planlar yaptılar. İlk yazışmalarından tam bir ay sonra Majd Türkiye’ye geldi.
Majd’ın Gazze’de başlattığı el sanatları faaliyeti de şöyle başladı: Bundan birkaç ay önce Suriyeli mülteci Abeer Rajeh Hanım ona ulaşarak, içinde bulunduğu güç durumu anlattı. Çocukları yurtdışında, kendisiyse ağır hastaydı. Nasıl ilaç parası kazanabilirdi? Genç kız onu el işi yaparak gelir elde edeceği çevrelerle tanıştırdı. Bir süre sonra, çevre olarak destek verdikleri mülteci kadının bütün yoksulluğuna karşılık yardım parasını çocuklarına gönderdiğini fark ettiler.
İki gün geçmemişti ki talihsiz kadının vefat ettiğini öğrendiler. Bu ölüm üzerine bir hayli sarsıldı Majd, elinden bir şeyler gelmesi gerektiğini düşündü ve mültecilere yardım amacıyla www.pofp.store sitesini kurdu. Ressam kız kardeşi Keriman ise Gazze’deki mülteci kadınlara el işi türlerini öğretmeye başladı. El işlerinde kullanılan motifler Keriman’a ait. Tablolarıyla çeşitli karma sergilerde yer alan Keriman, bugüne kadar Gazze’den hiç çıkmamış.
Zeynep Sena, Majd’ın İstanbul’a gelmesinin projeleri konusunda ufuk açıcı bir etkisi olduğunu anlattı. Defterlerden elde ettikleri paraları Kudüs’e göndermekte zorlanmamışlardı. Gazze’ye bu paralar nasıl aktarılabilir, aslında Filistin ve Gazze’de insanlar nelere ihtiyaç duyuyor, nasıl bir yardım kanalı açarlarsa daha sürekli olur, bu sorulara yoğunlaştılar şimdilerde. Pofp’un ürünlerini Türkiye’de satışa sunmak için Majd ve arkadaşlarına alan açmaya çalışıyorlar.
Bize hep genç kuşaklarla ilgili olumsuz sahneler sunuluyor, endişe uyandıran profiller tanıtılıyor. Deizme yöneldiği düşünülen gençlerle ilgili bakış açısı yanılgılarını konu almıştım geçen haftaki yazımda. Bu üç genç kız ailelerinin de desteğiyle kendi dönemlerinin şahitliğini gerçekleştiriyor, hayırlı işlere katılmakla kalmıyor, özne olarak gelişmelere imzalarını atıyorlar.
Genç kızların, kadınların benliklerine yerleşmiş olan sosyal cinsiyetle alakalı suçluluk duygusu, şaibelerle leke sürülme endişesi elbette yer yer onları da etkiliyor. Fakat işleriyle, niyetleriyle müsemmalar; bu nedenle kuruntu ve şaibe üzerlerine yapışmıyor. Hayırlı işler yüz aydınlığı sağlıyor kötülüğün kol gezdiği dünyada, yollarını açıyor. Bilgi ve birikimleriyle, niyet ve amaçlarıyla akranlarının oyalandığı veya fotoğraf paylaştığı kanallarda kendi kamularını oluşturuyorlar. Hanzala’nın taşı, onların elinde çevre dostu tuğla oluyor, Beyt’ül Makdis defter olarak oluşuyor.
Aklıma Elizabeth Fisher’in Women’s Creation’da (Kadınların Kreasyonu) kullandığı “çuval kuramı”nı getiriyor bu genç kızların faaliyetleri. Öylesine sadıklar ki niyetlerine, kendi dönemlerinin dilini öğrenmenin çevikliğiyle, engel tanımadan ilerliyorlar yollarında. İçine doldurabileceğiniz değerde biriktirdiğiniz bir şeyler yoksa, bir çuval hiçbir şeydir.
Cihan Aktaş, 28.04.2018, Sonsuz Ark, Konuk Yazar, Perspektif Yazıları,
Sonsuz Ark'ın Notu: Cihan Aktaş Hanımefendi'den yazıları için yayın onayı alınmıştır. Seçkin Deniz, 09.05.2015
Yazının ilk yayınlandığı yer: Gerçek Hayat
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.