"Sahi, üzmeye gelmemiştik, değil mi dostum!?"
Üzmeye gelmedik dostum!...
Az biraz sevin(dir)ip gideceğiz..
Bencil hayatlarımızın mahrumiyeti altında..
Mahrum bıraktığımız hayatlar diyorum..
Onlar bizim mahcubiyetimiz olmayacaklar mı hâlâ..?
Taşlaşmış kalplerimiz, haddini aştığından beri ruhumuzda nasıl bir şeytanlık kol geziyorsa ruhlarına dokunduğumuz hayatlar sönüveriyor...
Sevmeyi kutsadığımızdan mıdır?..
Sevgimiz habire zehrini kusuyor...
İnsan, insana cennet olmayı unuttu..
Cehennem zebanilerinin korkunç kahkahaları arasında ölüyor tebessümler..
Suyun azizliğinden, bir tutam tuzun tadından uzaklaşıyoruz git gide..
'İnsanlık insan için var' diye diye umarsızca değerini kaybediyor insan..
Sahi, üzmeye gelmemiştik, değil mi dostum!?
Bir tebessüm miktarı sevin(dir)ip gidecektik.
Emine Örs, 07.05.2018, Sonsuz Ark, Çırak Yazar, Gri Günce, Denemeler
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.