Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız metin, proxy (vekalet-vesayet) savaşlarının, paralı asker temin eden özel güvenlik şirketlerinin ve bunlara ihale veren devletlerin tutumlarına ve ilişkilerinin iç yüzüne ışık tutan bir The Atlantic yayınıdır. Kurulan sistem, yoksul ülkelerin insanlarının diğer yoksul insanların hayatlarını cehenneme çevirmeleri için para karşılığı kiralanmasındaki hukuk ihlalleri bir yana, bu kiralık savaşçıların, paralı askerlerin nasıl aldatılmaları gerektiğini de belirleyen, kaygan hukuki zemini oluşturarak sorumluların hesap vermesini engelleyen bir vahşi sistemdir. Bu insanlığın yaşadığı çok eski çağlardan kalma aşağılık bir meslektir ve günümüzde Rus, Amerikan, Fransız, İngiliz ve Çin gibi BMGK üyesi devletlerin onlarca paralı asker şirketine savaş ihaleleri verdiği artık kesindir; bunlarla birlikte İsrail, İran, Suud hanedanı ve BAE gibi küçük kukla devletler de paralı asker kullanmaktan çekinmemektedirler... Türkiye, DAEŞ, YPG-PKK gibi paralı askerlerden oluşan terör örgütleriyle mücadele ederken bu bilinçle strateji oluşturmaya devam etmelidir.
Seçkin Deniz, 07.02.2019
A Security Company Cashed In on America’s Wars; And Then Disappeared
"Sabre International Security, Kabil'deki Kanada Büyükelçiliği korumalarını tedarik ediyordu. Bir bombalama bu korumaların birçoğunu öldürdüğünde ya da yaraladığında, şirket ortadan kayboldu."
Man Bahadur Thapa'nın, yolculuklarının güvenliği konusunda şüpheleri vardı. Taliban casusları Afganistan'ın başkentinde her yerdeydi ve onu ve Kanada büyükelçiliğinin diğer korumalarını, yani Nepallileri ve Hintlileri taşıyan otobüs zırhsızdı. Ancak Thapa endişelerinin kafasını karıştırmaması için çalışıyordu. Ne de olsa, çalıştığı İngiliz şirketin güvenilir olduğunu düşünüyordu. Neredeyse her gün yaptığı gibi, 50 yaşındaki sarı ve beyaz renkli minibüse bindi ve bir Kabil şafağında vardiyasına gitti.
Thapa'nın o güne dair yolculuk hatıraları - 20 Haziran 2016 - yaklaşık iki dakika sürdü. 13 gün sonra, vücudunda bir şarapnel parçası ile hastanede uyandı. Otobüste bir bomba patlatılmıştı, Nepalli 13 arkadaşı ve iki Hintli koruma öldürülmüştü.
Ailesi haberlerde patlamayı görmüştü, ancak onu tedavi eden bir doktor hastasının telefonunu almayı akledene kadar yaralandığını bilmiyordu. Thapa bir hastane yatağına yattığında, İngilizce bilen kayınpederi, Saber International Security adlı köklü bir şirket olan koruma işverenlerine, acil sorularla dolu bir e-posta yolladı: Thapa için gerekli kritik ameliyatın parası nasıl ödenecekti? Uzun süre çalışamayacağı açıkça belirtildiği için kendisine ne olacaktı? Bir red e-postası dışında kimse cevap vermedi. Bu, Batıda bulunan herhangi birinin, ailelere yardım eden bir Nepalli işçi hakları uzmanının, ailelere yardım eden bir Amerikalı avukata danışmadan sorması durumunda korumaların durumuna dair duyduğu son cümle olabilir.
Matthew Handley, savaş bölgelerinde korunmasız işçilere tazminat alma konusunda uzmanlaşmış ve eskiden KBR Halliburton olarak bilinen şirkette dev askeri müteahhitlik işleri üstlenmiş biriydi. Ancak bu durum farklıydı: Handley, Google'da Sabre arattığında böyle bir şirketin web sitesine bile rastlayamadı. Herhangi biriyle temasa geçmenin bir yolu yok gibiydi.
Afgan güvenlik güçleri, Thapa'nın seyahat ettiği minibüsünün bombalanması sonrasında incelemelerde bulunuyor. (Omar Sobhani / Reuters)
Araştırmacı Gazetecilik Bürosu , “Bir şirketin son derecede iyi örneklerinden biriydi ve varlığının tüm belirtileri gerçekten ortadan kayboldu” dedi .
Bir grup müteahhidin (paralı asker çalıştıran müteahhitler) Bağdat'ın merkezinde bir düzineden fazla insanı öldürdüğü ve küresel bir özel askeri sanayinin ortaya çıkmasına dikkat çektiğinden bu yana on yıldan fazla zaman geçti. Dünya o zamandan beri geleneksel devlet işlevlerini üstlenen şirketlere alıştı ve Donald Trump yönetimi artık Afgan Savaşı'nı onlara ihale etmeyi düşünüyor. Fakat en büyük oyunculardan birinin garip, görünürde ortadan kaybolmasının gösterdiği gibi, bu endüstri henüz kurallar ve normlar tarafından önemli ölçüde kısıtlanmış görünmüyor. Handley’nin keşfedeceği gibi, Sabre’nin kurumsal tarihinde prestijli sözleşmelerde olduğu kadar çok sayıda kırmızı bayrak vardı. Ve bu, şirketin ilk kaybolma vak'ası değildi.
Paralı savaşçılık, klişe olarak , dünyanın en eski ikinci mesleğidir. Tarihin çoğunda savaşlar böyle yapılıyordu. Ancak 19. yüzyılda, kendi orduları olan ulus-devletler baskın model olarak ortaya çıkmış ve paralı askerler tarihin dışına çıkmıştı. Kalan az sayıda şirket gölgelerde faaliyet gösterme eğilimindeydi.
Bütün bunlar 9 / 11'den sonra ve özellikle de 2003’te ABD’nin Irak’a saldırmasıyla değişti. Pentagon'un ülkeyi kaplayan kaosa hızlı bir şekilde yanıt vermesi gerekiyordu. Savaşmak için daha fazla asker kullanmanın en kolay yolu, yani diplomatları, üsleri ve kargoları korumak için bu müteahhitleri işe almak için her şeyi yapmaktı. ABD 2003’ten 2008’e kadar Irak’taki güvenlik şirketlerine toplam 5,3 milyar dolar ödedi. Fırsattan faydalanmak için yeni şirketler türediler, aralarında Sabre International Security de vardı
Bu firmalar diplomatları, üsleri ve kargoları varlıkları korumak için işe alındı, savaşa karışmadılar. Ancak Blackwater adlı bir şirketin korumaları 2007'de Bağdat meydanında 14 sivil öldürdüğünde, çizgilerin savaş bölgesinde kolayca bulanıklaşabildiği görüldü. Blackwater skandalından sonra, bu endüstrinin ve hükümetin müşterileri, gönüllü profesyonel standartları tanıtmak için çabalıyorlardı. Kısa bir süre sonra ABD Irak'taki varlığını azaltacak ve halkın savaşın özelleştirilmesiyle ilgili endişeleri de azalacaktı.
Ancak özel güvenlik sektörü gelişmedi. Bazı firmalar satın alma ve birleşme sürecinde daha büyük işletmelerde konsolide edildi. Birçoğu ilgisini siber güvenlik ve istihbarat gibi daha gizli ve kârlı alanlara yöneltti. Diğerleri, Çin, Nijerya ve Birleşik Arap Emirlikleri gibi yeni devlet müşterilerinden destek alan sözde güvenlik hizmetleri için pazarın taleplerini yerine getirmeye devam etti. Bu arada Müteahhitlerin düşük profilli bir savaş yöntemi olarak kullanıldığı, yeni firmaların büyümeye başladığı Rusya gibi diğer ülkelerde de fark edildi.
Sektörde hala bağlayıcı bir düzenleme yok. Özel bir askeri veya güvenlik şirketinin kararlaştırılmış bir tanımına bile sahip değil. Uzmanlar, endüstrinin yıllık kazancını tahmin etmekte zorlanıyor, bu yüzden ne kadar büyüdüğünü söylemek zor. Sektör hakkında bir kitap yazan eski bir özel askeri müteahhit olan Sean McFate, “Bu başıboş bir bahçe gibi, daha organik ve yabani bir şekilde büyüdü" dedi.“Endüstri büyüdü ve ABD uzaklaştı ve dikkat etmekten vazgeçti. Şimdi delilik; Vegas askeri harekatla buluşuyor. ”
2004 yılında, İngiliz Özel Hava Servisi (SAS) gazisi olan Thomas McDonald, Irak'ta Sabre International Security adında bir şirket kurdu. McDonald; daha çok göbek adı olan Frank ile tanınıyordu, 'kesik parmaklı' olduğu gerçeğiyle güçlendirilmiş, oldukça dehşetli bir üne sahipti. McDonald's eski bir meslektaşının söylediğine göre iş tecrübesi az olan biriydi. Diğerlerinde olduğu gibi Büro, Sabre ile çalışan ya da iş yapan kişilerle konuştu, isimlerini vermek istemiyorlardı, sektörde geçerli olan sessizlik kodunu çiğnemekle ilgili intikamdan korkuyorlardı. McDonald, birden fazla yorum talebine cevap vermedi.
Briton (McDonald), Bağdat'taki bir sosyal etkinlikte tanıştığı Namir El Akabi adlı bir Iraklı ortak ile bir güvenlik firması kurdu. Mahkeme belgelerine göre, Iraklı işadamı, Sabre'nin Irak operasyonunda yüzde 77,5 hisseye sahipti. İki adam çok farklıydı: El Akabi, ABD işgalinden sonra Irak'a dönen ve inşaat ve lojistik alanında bir dizi şirket kuran iyi niyetli bir Iraklı göçmen ailesinin üyesiydi. Dolgun, hafifçe inatçı suratlı, pürüzsüz bir konuşması olan El Akabi, medyada Iraklı bir başarı öyküsü olarak tasvir ediliyordu.
Sabre, ABD askeri üslerini ve daha sonraları Irak Parlamentosunu, güneydeki kutsal Necef havaalanını ve Rus enerji şirketlerine ait tesisler de dahil olmak üzere diğer bazı bölgeleri korumak için bir dizi ihale aldı. Korumalarının çoğu fakir ülkelerden getirilmişti. İngiliz veya Hint ordularında savaşmış olan çoğunlukla Nepalliler veya eski Gurkha olan Hintliler, özellikle Irak'taki müteahhitler arasında sertlik ve cesaret konusundaki itibarları nedeniyle yüksek talep görüyordu.
Güvenlik şirketleri “Gurkha olduğunu iddia eden herkesi topluyorlardı” diyor ve etik işe alım uygulamalarını destekleyen bir işe alım şirketi olan FSI Worldwide için Orta Doğu'da çalışan avukat James Sinclair, “Silah tutabiliyor ve belli belirsiz Nepalli gibi görünüyorsa, özellikle yıpranma oranları göz önüne alındığında, bu yeterince iyiydi.”
Kârlar işgalin ilk yıllarında epeyce yüksekti. "Herkes botlarını dolduruyordu," dedi Sinclair Büro'ya . “Bu bir bonanzaydı” dedi. ABD hükümet harcamalarının resmi bir değerlendirmesinde, 2003’ten 2008’e kadar, Irak’taki güvenlik şirketlerine yapılan ödemelerde Sabre, yaklaşık 300 milyon dolar alan altıncı en büyük yararlanıcı olarak görünüyor.
2012'ye gelindiğinde, özel güvenlik müteahhitleri için koşullar daha da zorlaşmıştı, çünkü Amerikan ordusu kuvvetlerinin büyük çoğunluğunu geri çekmişti. Özellikle Sabre, kendisini Irak'ın o zamanki başbakanı olan Nuri El Maliki'nin karşı tarafında buldu. Iraklı çalışanlar korktukları için Sabre adına çalıştıklarını gizlemeye başladılar. Daha sonra Maliki, 2013 yılında, yetkisiz bir güvenlik şirketi olduğundan ve diğer suçları işlediğinden dolayı El Akabi'yi tutuklamak için oğlunun gönderildiğini açıkladı. Aralık 2018’de Irak’tan Büro ile yapılan telefon görüşmesinde El Akabi, Maliki’nin yorumlarının yanlış olduğu konusunda ısrar ederek tutuklama emri çıkarıldığını reddetti. Büro'ya suçlanmadığını ya da tutuklanmadığını ve Irak içişleri bakanlığından geldiğini belirttiği, herhangi bir suç ya da kabahatten mahkum edilmediğini belirten bir belge verdi (bu belgenin gerçekliği doğrulanamadı). Ancak, El Akabi 2012-13’ün Irak’ta Sabre’nin zorlaştığı bir dönem olduğunu itiraf etti.
“Benim tepkim; kahretsin, başım büyük belada.”
Bu saatlerde McDonald, Yakın Doğu Güvenlik Hizmetleri (Near East Security Services)nden bir şirket satın aldı ve bir sonraki davadaki ifadesine göre Sabre'nin varlıklarını yeni şirkete devretti. (El Akabi, Büro'ya bunun bilgisi olmadan gerçekleştiğini söyledi) Eski bir Sabre çalışanı, Büro'ya bu yeni şirketin etkili bir şekilde farklı bir isim altında çalışan Sabre olduğunu söyledi. Eski çalışan, “Bir şirket adı, bir Irak şirketi kiraladılar ve tüm sözleşmeleri buna kaydırdılar” diye açıkladı. “Yeni şirketi kurduk. Sabre nereye gitti? Kimse bilmiyor!"
Torres Advanced Enterprise Solutions adlı bir Amerikan firması, internet aramalarında karşılaşılan şirketler arasındaydı. Torres, Pentagon sözleşmelerinde Sabre ile ortaklık kurmuştu, ancak 2011'de iki şirket ABD mahkemelerinde para yüzünden kavga etmeye başlamışlardı. Mahkeme belgelerine göre, dört yıl süren davadan sonra Torres'in genel müdürü Jerry Torres, El Akabi ile anlaşma yapmak istemiş. Haziran 2015'te Ürdün'de bir araya gelmişler ve Torres'in mahkeme ifadesine göre El Akabi ona bir eğri topu attı. “Para tahsilatında iyi şanslar,” dedi Torres, “Çünkü Sabre yok”
El Akabi ile yaptığı toplantıdan sonra Torres, araştırmak üzere Irak'a güvenilir bir elemanı olan Ashur Elisha'yı gönderdi. Eğer Sabre, El Akabi'nin iddia ettiği gibi ortadan kalkmış olsaydı, pahalı dava reddedilebilirdi ve Amerikan şirketi daha önce yaptığı bir iyi niyet ödemesini geri alabilirdi. Bundan sonra olanlar özel askeri ihale dünyasının ne kadar bulanık olabileceğini gösteriyor.
Sahada haftalar geçiren Elisha, Sabre'nin Irak'ta faaliyet göstermesinin yasak olduğu ve şirketin varlıklarının gerçekten de Yakın Doğu Güvenlik Hizmetlerine devredildiğini gösteren bir mahkeme kararı buldu. Ancak Ürdün'e döndükten sonra Elisha, kendisiyle buluşmak isteyen bir yabancıdan bir telefon aldı. Elisha'nın mahkemeden talep ettiği açıklama sonrası Elisha'ya bir belge verilmişti. Sabre'nin artık Irak'ta bulunmadığına dair bulgularını geri çeken bir bildiriydi. Elisha, mahkeme ifadesinde Hatem Atrakchi olarak tanımlanan yabancının “çok kibar” olduğunu söyledi. Elisha'ya belirtilmemiş bir “hizmet ücreti” verileceği belgeyi imzalayıp imzalamayacağını sordu.
Elisha, “Benim tepkim; Kahretsin, başım büyük belada oldu” dedi. İfadeyi imzalamadı ve kendi güvenliği için ülkeyi terk etmeye karar verdi.
Sabre'nin Torres davasının sürdüğü ABD mahkemesindeki avukatı Timothy Mills, mahkeme belgelerinde, Atrakchi’nin Elisha’ya yaklaşmasının yer almadığını belirtti. Sabre’nin yönetim ekibinin bir üyesinin verdiği bir ifadede, yaklaşımın Mills’in bilgisi olmadan yapıldığını doğrulandı ve Elisha’ya ücret teklif edildiğini iddiası reddedildi. Birkaç ay boyunca Sabre temsilcileri, şirketin var olduğu iddiasıyla mücadele ettiler. Büro ile yaptığı röportajda El Akabi, Sabre'nin 2012'den sonra “tabela şirket” olduğunu, ancak halen yasal olarak var olduğunu ve Torres adına yapılan mahkeme ifadelerinin durumu yanlış tanımladığını söyledi. 2016'da mahkemedeki kilitlenme kırıldı: Mills, mahkemede müvekkiliyle iletişiminde “daha önce görülmemiş bir arıza” olduğunu belgeleyerek davadan çekildi. Bunun ne anlama geldiği belli değildi; kamuoyuna yapılan açıklama, müşteri gizliliği nedeniyle sınırlanmıştı. Sonunda yeni avukatlar davayı aldılar ve Irak'ta Sabre'ye bir sessizlik battaniyesi örtüldü.
Sabre, 2011 yılında Kabil Kanada Büyükelçiliğini koruma ihalesini, şirketin Irak'taki sıkıntıları başlamadan hemen önce kazanmıştı. Büro'nun kopyalarını 2013'de gördüğü sözleşme şartları, Sabre'nin Nepal ve Hindistan'dan korumalar kiralamasını ve şirkete her bir koruma için ayda yaklaşık 5.000 dolar verilmesini sağlıyordu. Sabre, patlama sırasında yaralanan Nepalli muhafız Thapa'ya ayda 1000 dolardan az ödediğinden, (The Bureau tarafından görülen sözleşmenin bir kopyasına göre), şirketin kâr için ne kadar önemli bir yeri olduğu görülüyor.
Namir El Akabi ve Frank McDonald, 2012’de Afganistan’da kayıt yaptırdıklarında sırasıyla Sabre’nin başkan yardımcısı ve başkanı olarak listelenmişlerdi, ancak 2016’da korumalara saldırıldığı sırada şirketten kimin sorumlu olduğu belli değildi. Mahkeme kayıtları, McDonald'ın Sabre’nin baş yöneticisi olma yetkisinin kaldırıldığını gösteriyor, ancak şirketin iş düzenlemelerine aşina olan eski bir Sabre çalışanı Afgan operasyonu hakkında yönetimin karar almaya devam ettiğini söyledi. Büro, Afganistan'daki Sabre'nin nasıl çalıştırıldığını sorduğunda, El Akabi, şirketin Afganistan ana sözleşmesinde yer aldığını öğrenince şaşırmış gibi göründü, Afganistan'daki Sabre'nin farklı bir şirket olduğunu düşündüğünü söyledi: “Kabil operasyonu… Irak'ta çok meşguldüm.”
Kanada hükümeti Sabre ile olan sözleşmesini defalarca yeniledi; Şubat 2016'da, korumaların otobüsüne yapılan saldırıdan sadece dört ay önce, tekrar yeniledi. Kanadalı yetkililerin, Sabre’nin ABD’de bu süre zarfında varlığını sürdürmesi konusundaki yasal ihtilafların farkında olup olmadığı açık değildir. Kanada Dışişleri Bakanlığı sözcüsü, “güvenlik sözleşmelerinin niteliği göz önüne alındığında” Sabre sözleşmesiyle ilgili ayrıntılarını kamuoyu ile paylaşamayacağını ve operasyonel güvenliğin ayrıntıları hakkında yorum yapamayacağını söyledi. Katledilen korumalar onuruna, Kabil Kanada Büyükelçiliğine bir taş anıt dikilmişti.
Thapa'nın, işvereninin kurumsal yapıları hakkında hiçbir fikri yoktu. 2011'de şirkete katıldığında en iyi teklifi sunduklarını biliyordu. Ebeveynleri çiftçilikle geçiniyorlardı, ancak o her zaman daha hırslıydı. Katmandu'dan Skype ile konuşan The Bureau'ya, “Çiftçilikten daha iyi bir şey yapabileceğimi hayal ettim” dedi.Hint ordusuna katıldı; eğitimin önemini kavradı. Kendisi gibi köylüler için eğitim sınıf atlama imkanıydı. Oğluna ve kızına iyi bir eğitim verebilmek için para kazanması gerekiyordu.
Bu amaçlarını gerçekleştirecek ücretlerin Nepal'de bulunması zordu, bu yüzden Thapa 2006 yılında küresel müteahhit G4S için Kabil İngiliz büyükelçiliğini koruma işini seçti. Beş yıl sonra, Sabre Kanada büyükelçiliği için korumalar alıyordu. Sabre, sadece daha iyi bir maaş değil, aynı zamanda ölüm veya toplam sakatlık durumunda önemli ölçüde daha büyük bir sigorta ödemesi teklif ediyordu; 300.000 dolar. Thapa için, başına en kötü şeyler gelse bile, bu ailesi için bir umuttu.
Thapa için bu miktarın garanti altına alındığı spesifik politika - bir kopyası Büro tarafından görüldü - aslında 2011 yılının sonunda sona ermişti, ancak Thapa, kapsamın devam edeceği konusunda sözlü bir güvence aldıkları konusunda ısrar ediyor, “Onlara inandık” diyordu.
Kabil'deki güvenlik 2016 yılına kadar hızla kötüye gitti; Taliban, çoğu Amerikan askerinin geri çekilmesini takiben başkentte giderek daha sert saldırılar yapmaya başladı. Şirketin iş düzenlemelerine aşina olan eski Sabre çalışanına göre, her gün zırhsız otobüste seyahat eden korumaların güvenliği ile ilgili endişeler dile getirildi, ancak hiçbir şey değişmedi.
Saldırıdan sonra, Kanada hükümeti kamuoyu ile başsağlığı dileklerini paylaştı, ancak kendisini herhangi bir sorumluluktan uzak tuttu. Büro tarafından görülen bir not “Kanada hükümeti, Misyona ulaşımları sırasında korumalara herhangi bir özen göstermedi” dedi. Eski Sabre çalışanları, şirket yönetiminin bu saldırıdan gerçekten rahatsız olduğunu söyledi. Ancak Haziran 2016'daki bombalamadan kısa bir süre sonra Sabre, birdenbire, Nepalli muhafızları temsil eden avukatların edindiği Kanada hükümeti notlarına göre elçilik sözleşmesinden çekilmeye karar verdi. Sonra, daha önce Irak'ta olduğu gibi, şirket sessiz kaldı.
Sabre'nin sağlık sigortası poliçesi Thapa'ya Yeni Delhi'deki bir hastanede 90 gün boyunca tedavi edilmesi için ödeme yaptı, ancak bu sürenin sonunda hala Thapa'nın beş operasyona ihtiyacı vardı. Bu arada Nepal'de, patlama mağdurlarının aileleri, Sabre'nin Katmandu temsilcisi Deuman Tamang'ın izini sürdü ve Amerikan avukatı Matthew Handley'i ilk uyaran yerel işçi hakları STK'sının yöneticisi Ganesh Gurung'a göre, onu karakola sürükledi. Daha sonra, 30.000 $ - artı birisi öldürülmüşse cenaze masraflarına katkı - herhangi bir evrak veya açıklama yapılmaksızın her kurtulanın veya mağdurun ailesinin banka hesaplarına aktarıldı.
Pek çok durumda, bu rakam Nepal gibi bir ülkede çok fazla bir paraydı, ama sadece Thapa'nın çalışamadığı için kaybettiği miktardan biraz daha fazlaydı. Thapa, üç ameliyat ve düzenli fizyoterapi bedelini ödedikten sonra borçlandı ve yine de iki ciddi operasyona ihtiyacı vardı. O ve diğerleri ödemenin anlaştıkları oranın onda biri olduğunu ısrarla sorguladılar.
Cevap, Sabre'nin yönetiminden Tamang'a Eylül 2016 e-posta ile geldi. Nepal’deki davada çalışan avukatların aldığı mesajda Sabre, 300.000 dolarlık rakamın eski bir belgenin yanlış yorumlanmasına dayandığını söylüyordu ve ödenen 30.000 dolar’ın “Özel Güvenlik Şirketlerinin politikalarının çoğundan daha fazla olduğunu” savunuyordu. “Çalışanların neden haklarının önemli ölçüde kesildiği konusunda bilgilendirilemediği" sorusuna şirket:“Personelin bilgilendirilmesi gerekli değildir”dedi.
Bu e-posta Sabre'nın yansıyan son yaşam belirtilerinden biriydi. Frank McDonald, neredeyse hiç dijital bir ayak izi bırakmadı ve Sabre International Security Ltd Afganistan'ın eski yönetimini temsil eden İngiltere merkezli bir hukuk bürosu ve halkla ilişkiler şirketi olan Schillings aracılığıyla gönderilen bu yazı için yorum taleplerine cevap vermedi. Namir El Akabi görüşme yapmayı kabul etti, ancak Sabre'nin Afgan operasyonunun yönetiminden sorumlu olmadığını söyledi.
Handley ile çalışan Kanadalı avukatlar, geçtiğimiz yaz , Sabre'ye haber vermek için bir temas noktası bulamamasına rağmen, Nepalliler adına sonunda hem Sabre hem de Kanada hükümetine dava açtılar. Dava devam ediyor.
Sabre'yi sorumlu tutma konusundaki zorluklardan biri, birden fazla şirketin adını taşıması. Afganistan'daki varlığı ile Irak'taki varlığı arasındaki ilişkinin ne olduğu ve Kanada büyükelçiliğinin Sabre ile olan sözleşmesinde şirketin adresinin Bağdat olarak listeye girdiği açık değil. Ayrıca, en az bir mahkemede, Al Saif (“Sabre”'nin Arapçası) ve Sabre International Security'nin adlı çeşitli Iraklı firmalarının aynı olup olmadığı konusunda bazı tartışmalar yaşanmıştır.
El Akabi, Büro'ya, Sabre’nin Irak’ta Arapça adının nasıl kayıtlı olduğunu açıkladığını söyledi. Ancak Panama Papers'e göre, (El Akabi’nin her ikisinin de hissedarı olduğunu belirtiyor.) iki isim de İngiliz Virgin Adaları'nda ayrı varlıklar olarak kaydedilmiş.. Bu arada, ABD’nin mahkemesinde sunulan şirket antetli belgenin bir kopyası da Irak, Afganistan, Sudan, İngiltere, Fiji, Nepal ve Almanya’daki ofislerini listeliyor.
İngiltere’de açılan bir başka davadaki hâkim, Sabre’nin de dahil olduğu 2011’deki bu tür bir belirsizliğin firmanın kasıtlı bir stratejisi olduğunu ileri sürdü. Bu dava, Irak'ta Sabre için çalışırken yaralanan İrlandalı Anthony Harty tarafından açılmıştı. Sabre’nin avukatları, Sabre adında İngiliz Virgin Adaları’nda kayıtlı bir şirketin Harty’yi işe aldığını, Irak’taki işvereninin aynı zamanda Sabre olarak adlandırılan farklı bir varlık olduğunu ve Irak’ta dava açılması gerektiğini savunuyordu. Hakim, Harty’nin lehine karar verdi ve aynı isimde farklı şirketler oluşturmanın “aldatma veya şaşırtma” dışında herhangi bir sebebi olup olmadığını sorguladı.
“Bunu yapacaklarını düşünmedim.”
Bir dereceye kadar, bu tür bir coğrafi kayganlık, kurumsal dünyadaki daha geniş eğilimleri yansıtmaktadır. Varlıkları açık denizde bulmak veya bir kabuk şirketi oluşturmak hiç bu kadar kolay olmamıştı. Özel güvenlik şirketleri, yargı bölgeleri arasında kaymaya özellikle uygundur, çünkü genellikle sabit bir çalışan tabanları yoktur.
Bu tür bir coğrafi kayganlık, bir dereceye kadar, kurumsal dünyadaki daha geniş eğilimleri yansıtmaktadır. Varlıkları açık denizde bulmak veya bir tabela şirketi oluşturmak hiç bu kadar kolay olmamıştı. Özel güvenlik şirketleri, yargı bölgeleri arasındaki kayganlık için özellikle uygundur, çünkü genellikle sabit bir çalışan tabanına sahip değillerdir.
Texas Tech Üniversitesi askeri müteahhitler uzmanı Ori Swed, “Herhangi bir organizasyonda olduğu gibi boşluklar, vergi avantajları ve fırsatlar arıyorlar” diyor. Ancak, bu endüstri söz konusu olduğunda, “Polisin yerine, ordunun yerine geçen bir şey hakkında konuşuyoruz; bu kahve fiyatında aldatılmak gibi bir şey değil.” Swed, yalnızca bağlayıcı uluslararası düzenlemenin sektörün hesap verebilirliğine yol açacağını, ancak bunu zorlayacak siyasi iradeye dair çok az işaret bulunduğunu savunuyor.
Bu belirsizliğin en keskin ucunda Man Bahadur Thapa gibi insanlar var. Patronlarını her zaman sevdiğini söylüyor ve hala saldırıya uğradıktan sonraki tepkilerini anlamakta zorlanıyor. “Bunun olacağını asla düşünmedim” diyor. “Bunu yapacaklarını düşünmedim.”
The Atlantic, 29.01.2019, (Shilpa Jindia ek raporlamaya katkıda bulundu.)
Seçkin Deniz, 07.02.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.