Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız metin, ChinaFile'da yayınlanan yedi yazarın Çin Dış politikası ile ilgili görüşlerini içermektedir... İlginç içeriği ile bakış açılarınıza farklı parametreler taşıyacağını düşündüğümüz bu analizleri dikkatle incelemenizi ve analizlerdeki 'Çin', sözcüğünün yerine 'Türkiye' yazdığınızda nelerin nasıl anlaşılacağını düşünmenizi öneriyoruz.
Seçkin Deniz, 07.03.2019
Aşağıda çevirisini yayınladığımız metin, ChinaFile'da yayınlanan yedi yazarın Çin Dış politikası ile ilgili görüşlerini içermektedir... İlginç içeriği ile bakış açılarınıza farklı parametreler taşıyacağını düşündüğümüz bu analizleri dikkatle incelemenizi ve analizlerdeki 'Çin', sözcüğünün yerine 'Türkiye' yazdığınızda nelerin nasıl anlaşılacağını düşünmenizi öneriyoruz.
Seçkin Deniz, 07.03.2019
Where Is China’s Foreign Policy Headed?
ChinaFile Sohbeti:
"ChinaFile Sohbeti, dünyanın önde gelen Çin uzmanlarından oluşan bir grubun Çin ile ilgili haberleri haftalık, gerçek zamanlı bir tartışmasıdır."
"Ulusal İstihbarat Senatosu Seçme Komitesi'nin önceki haftaki açıklamasında Ulusal İstihbarat Direktörü Dan Coats, “Çin'in eylemlerinin küresel üstünlüğü elde etmek için uzun vadeli bir stratejiyi yansıttığını” söyledi. Çin’in küresel etkisini ve Washington ile Pekin arasındaki gerilimin artmasını, Çin'in kendini dünyada nasıl öngördüğünü anlamanın en iyi yolu nedir? Bazıları Çin liderlerinin küresel öncelik kazanmak istediğini; diğerleri, esas olarak Çin’in Asya-Pasifik içindeki baskın konumunu geri kazanmaya odaklandığını; ve başka diğerleri,Çin'in yurtdışındaki angajmanlarının hâlâ öncelikli olarak yerel zorunlulukları yerine getirmeye dayandığını gösteriyor. Hangi sonuç doğrudur? Gözlemciler, kararlarını verirken hangi belgelere, ifadelere ve eylemlere dikkat etmelidir?" ChineFile Editörleri
Yorumlar:
Zha Daojiong
(Zha Daojiong, eski adı Arthur Ross olan, Center on U.S. China Relations at the Asia Society'nin bir üyesi olan Zha Daojiong, Pekin Üniversitesi'nde Uluslararası Siyaset Ekonomisi Profesörüdür.)
Çin'in uzun vadeli dış politika hedefleri neler olabilir? Dürüst bir cevap şöyle olmalı: “Ancak zaman gösterebilir.” Fakat pratik ve politik nedenlerden ötürü bu yeterli olmaz.
Çin'in içindeki ve dışındaki gözlemciler arasında fikir birliği olmamasının bir sebebi de, özellikle büyük stratejilerle ilgili olanlar olmak üzere, Çin açıklamalarının belirsizliğidir. Örneğin, “tianxia”nın (gökyüzünün altında) coğrafi kapsamı nedir? Dünya? Yıldızlara ulaşılabilir mi? Güneş sisteminin ötesindeki boşluk? Diğer bir örnek, Çin medeniyetindeki büyük canlanmadır. “Büyük” nedir? Canlanma kriterleri nelerdir? Medeniyetin hangi özel yönleri?
Politika hedeflerine ilişkin açıklamalar doğaları gereği kesin değildir, bu yenilikçi düşüncelere ve politika belirleyici adaptasyonlara imkan verir. Bugün Amerika Birleşik Devletleri'nde, birkaçı, teknik özelliklerde göre farklılık gösterse de, özet olarak “Amerika'yı Tekrar Büyük Yap-“Make America Great Again” ile ilgili olacaktı.
Sonra çevirilerle ilgili zorluklar var. Genellikle netleştirme girişimleri, orijinal ifadede anlatılanları bükerek tamamlanıyor. Bunun bir örneği, tam anlamıyla fiziksel olarak zayıflamış bir kişiye, güneş altında dolaşarak daha fazla enerji kaybetmemesi için tavsiyelerde bulunmayı ifade eden tao guang yang hui'dir. Bunun “Sakla ve ısır” şeklindeki popüler çevirisi, orijinal içerikte bulunmayan bir aldatıcılık seviyesine işaret ediyor. Bu boşluklar paylaşılan düşüncelere ulaşmak için daha ciddi çabalar gerektirmektedir.
Diyaloglardaki daha ciddi bir zorluğun nedeni, Çin ile ana akım Batı'nın uluslararası politika ilgili fikirleri arasındaki, özellikle Çin'in zihinsel olarak kabul edilmiş coğrafi kapsamı ile ilgili temel anlaşmazlıklardır. Çin'deki ana akımda etkili akademisyenler için, hangi tarafın, ABD'nin (ve müttefiklerinin) veya Çin'in kurallara dayalı bölgesel / uluslararası düzeni yok etmeye çalıştığına yönelik tartışmaları, bu soruya ortak bir zemin bulmakla başlamalıdır.
Batılılar, "Gerçek Çin" kavramını erken Sinoloji temelinde- Han Çinlileri’nin hüküm sürdüğü Çin’in 18 eyaletini ülkenin diğer bölgelerinden ayırmak- ve antropolojilerinde ve tarihlerinde bir sonraki tema olarak kullandılar. (Seçkin Deniz'in notu: Han Ulusu ya da Han Çinlisi Çin'de yaşayan en büyük etnik gruptur. Çin nüfusunun % 92'sini ve dünya nüfusunun yaklaşık % 19'unu oluştururlar.) Bununla birlikte, Batı diplomasisinin Çinli gözlemcileri için, “Gerçek Çin”in ülkenin toplam kara kütlesinden farklılaşması daha büyük bir jeostratejik gündemin konusu. Bu tür şüpheleri körüklemenin nedeni, “birleşik” anahtar kelimenin, Batılı gözlemcilerin görmek istediği Çin türüyle ilgili Batı açıklamalarında eksik olmasıdır. ABD başkanlarının “müreffeh, barışçıl ve istikrarlı” bir Çin'in yükselişini memnuniyetle karşıladıklarını belirtmeleri standart hale geldi. Aynı şekilde, sıra Sincan ve Tibet’e elince, yabancı kuruluşlar tarafından yapılan yorumların ötesinde, Çin’deki insan hakları olması gerektiği kadar değil. Daha ziyade, gerilimleri körükleyen bu illeri tartışırken Çin'in aşırıya kaçtığı görüşünün altını çiziyorlar
Benim için - ve bu kararın Çin genelinde çok fazla rezonansa sahip olduğuna inanıyorum - Çin dış politikasının en somut (aynı zamanda çok uzun vadeli olabilen) hedefi : Çin'in dünyanın geri kalanı tarafından birleşik bir vücud olarak kabul edilmesini sağlamak.
***
Jessica Chen Weiss(Jessica Chen Weiss, Cornell Üniversitesi'nde Doçent ve Güçlü Vatanseverlerin Yazarı: Çin'in Dış İlişkilerinde Milliyetçi Protesto (Oxford University Press, 2014))
Bazı analistler, Çin’in uzun vadeli niyetlerini uluslararası sistemin yapısal özelliklerinden aldığını, Çin’in güçlendikçe, doğal olarak Asya-Pasifik’e hükmetmeyi ve dünyaya nüfuz etmeyi amaçlayacağını savunuyor. Diğerleri, Çin uzun vadeli niyetlerini ABD baskısının şekillendirdiği son davranışlarından ayırt etmenin imkansız olduğunu savunuyor. Bu bakış açıları, Çin’in stratejik hedeflerini ve taktiksel seçimlerini şekillendiren iç politik faktörleri göz ardı ederek, Çin’in işbirliğindeki farklılığın yanı sıra bölgesel ve küresel düzen ile yüzleşmeyi açıklamaya yardımcı oluyor.
Milliyetçiliğin ve ekonomik performansın, Çin Komünist Partisi yönetiminin iki gerekçesi olduğu bir gerçektir. Fakat bu iç zorunluluklar Çin'in dış davranışlarını nasıl etkiler? Milliyetçilik, Çin'in farklı alanlarda çatışma riskini göze alma isteğini etkiler ve uzlaşma maliyetlerini yükseltir. Devletin popüler milliyetçilikle olan hassas dansı, özel olarak değil, halka açık olan uluslararası ihtilafların dinamiklerini de etkiler. Uluslararası bir anlaşmazlıkta yurtiçi öfkeyi körüklemek, hükümetin kararlılığını ve kararlılığı arzuladığını gösteren kasıtlı bir seçimdir, hükümet bu duyguları bastırırken diplomatik esnekliğe olan ilgisi için güven verici bir sinyal gönderir.
Yurtiçi performans, araştırmacıların hala araştırdığı diğer şekillerde de önemlidir. Her ne kadar birçok gözlemci, yavaşlayan bir ekonominin veya iç krizin uluslararası çatışmayı uygun bir saptırma olarak arttıracağını iddia etse de, ekonomik gerileme çoğu zaman, Çin'de maceraperestliğin artmasından ziyade daha azalması anlamına geliyor;
Yerel sorunlar, uluslararası işbirliğini azaltmaktan ziyade daha da arttırabilir. Örneğin, yoğun hava kirliliği ve iç tepkiler, yeşil teknolojiyi geliştirme ve iklim değişikliği ile mücadele için küresel çabalarda ön saflara sıçrayacak şekilde Çin'i etkiledi.
Kısacası, iç politika, yeterince takdir edilmeyen ve belgelenmeyen şekillerde önemlidir. Tarihsel paralellikler veya analojiler - Soğuk Savaş veya “Thucydides Tuzağı” na göre - nispeten az analitik çekiş sağlar
Kısacası, iç politika meseleleri yetersiz değerlendirmelerden ve belgelerden önemlidir. Tarihsel paralellikler veya analojiler - Soğuk Savaş veya “Thucydides Tuzağı”na göre - nispeten az analitik çekiş gücü sağlar. İç politik dinamiklerin Çin'in çeşitli ve gelişen uluslararası davranışlarını nasıl şekillendirdiğini anlamak hiç bu kadar kritik olmamıştı.
***
Michael Swaine(Michael Swaine, the Carnegie Endowment for International Peace'ta kıdemli bir araştırmacı ve Çin güvenlik çalışmalarında önde gelen Amerikalı analistlerden biridir.)
Çin’in Batı'nın ve Japonya'nın etkisindeki modern bölünme ve aşağılanma tarihinin yanı sıra köklü kültürel gururu ve Asya’nın jeopolitik manzara içinde uzun süredir devam eden merkezi tarihi, Pekin’e, yüksek düzeyde milli servet ve güç elde ederek Çin’in büyüklüğünü ve saygınlığını ve uluslararası ilişkilerde egemenlik ilkesine yoğun vurgu yaparak yeniden kazanma konusunda yüksek destek sağlıyor. Çinli liderler bu iç ve dış hedefleri ve görüşleri en azından Dördüncü Hareket’ten bu yana onaylıyorlar.
Ek olarak, merkezil ve tekil bir Leninist Parti-ordu yapısının ve ideolojinin modern çağdaki birleşik bir Çin devletinin yaratılmasındaki önemi, Kore Savaşı deneyimleri, hem gerçek hem de hayali ABD’nin Çin Halk Cumhuriyeti’ndeki (P.R.C.) rejimi baltalama çabaları ve bireysel siyasi haklar geleneğinin ve kültürünün genel olarak yokluğu, büyük güçler arasında değişen güç dağılımlarına, ABD’nin güçlü şüphelerine ve küresel normların geliştirilmesinde bireysel siyasi haklar üzerindeki ekonomik haklara vurgu yapmasına dikkat edilmesi, askeri modernleşmeyi kolaylaştıran dış politikalara güçlü ve kalıcı destek sağlamıştır. Dahası, devrim sonrası dönemde, hem devletçi sanayi politikaları hem de serbest piyasa mekanizmaları aracılığıyla dış ekonomik ve teknolojik rekabet gücü üzerinde güçlü bir strese neden olduğu, küresel pazarların kritik önem taşıdığı ve küresel kaynakların kullanılması ile ulusal güce erişiminin önemi anlaşılmıştır.
Bütün bunlar oldukça basittir. Çin'in uzun vadeli dış politika hedeflerini ölçmedeki zorluklar, aslında amaçlardan çok daha fazla araçlarla ilgilidir. P.R.C.'nin yukarıda belirtilen amaç ve özelliklerinden hiçbiri, dış politikada, Çin’in birliğinin ve gücünün, dış tehditlere karşı korunma kabiliyetinin ve iç istikrarın ve elit imtiyazlara karşı Çin Komünist Partisi’nin birliğinin ve gücünün korunması yoluyla korunmasının aksine, Çin’in küresel ya da hatta bölgesel üstünlüğünü zorunlu kılmamaktadır. Elbette eğer biri teori ya da dünya tarihi okuması açısından bakıyorsa, bu tür hedeflerin, iktidar ve karşılıklı güvenceler dengesi yerine, ancak hegemonik kontrolle yerine getirilebileceğine inanıyorsa o zaman Çin, herhangi bir büyük millet olarak öncelik kazanabilir. Bu görüşü paylaşmıyorum.
Daha da önemlisi, en azından 1970'lerden bu yana yetkili Çin beyan ve belgelerinde böyle bir hedefi açıkça doğrulayan hiçbir şey yoktur ve Çin eylemlerinde ise çok az şey vardır. Çin’in kilit teknolojilerde dünya lideri olma, bölgesel egemenlik iddialarını koruma veya ilerletme ve anavatanına yönelik tehditlere karşı kırılganlığını azaltma hedefleri, küresel prömiyer olma isteğinin kesin kanıtı değildir. Bununla birlikte, Çin liderleri ABD’nin ve / veya diğer büyük güçlerin Çin’in ulusal hedeflerinin önlenmesini kendi güvenlikleri için elzem olarak gördükleri sonucuna varması durumunda bölgesel ve küresel bir öncelik kazanmaya yönelebileceklerini söylüyorlar. Trump dış politikası altındaki ABD bu yönde hareket etse de henüz orada değiliz.
***
Carla Freeman(Carla Freeman, Çin programında Doçentlik derecesi ile Johns Hopkins İleri Uluslararası Çalışmalar Okulu'ndaki (SAIS) Dış Politika Enstitüsünü yönetmektedir.)
Çin Komünist Partisi (ÇKP) Anayasasında belirtilenler gibi resmi olarak açıkça belirtilen hedefler, Çin'in uzun vadeli dış politika hedeflerini anlamaya başlamanın bir yoludur. Deng Xiaoping’ten bu yana, ulusal ekonomik gelişme, Çin’in ekonomik ilerlemesini sürdüren Çin dış politikasının temel hırsı açıkça Parti’nin “merkezi görevi” olmuştur. Aynı zamanda, ardışık her ulusal liderle birlikte, ÇKP, uluslararası çevre ve Çin'in kabiliyetleri konusundaki değerlendirmelerinde ayarlamalar yaparak hedeflerini değiştirmiştir. Örneğin ÇKP Anayasasına Hu Jintao tarafından tanıtılan dil, “barışçıl kalkınma” ve “uyumlu bir dünya” hedeflerini içeriyordu; Xi Jinping’in önceliklerini yansıtan 2017 revizyonları, “ülkemizin kültürel yumuşak gücünü” artıran “ortak geleceği olan bir topluluk” oluşturmak ve Kemer ve Yol İnisiyatifini takip etmeyi içeriyor. Ardışık anayasa revizyonları arasında sürdürülen hedefler arasında “karşı egemenliğe” ve “anavatanın yeniden birleşmesine” ulaşmak vardır.
Tüm bu hedeflerin Çin'in dış ve güvenlik politikaları üzerinde etkileri var. Çin’in Batı Pasifik’teki eylemleri, liderlerinin yeniden birleşme ve belki de “Çin'i gençleştirme rüyası”na (2017 ÇKP. Anayasasına eklenen yeni bir kavram) bağlı diğer (Çin’in bölgesel ticaret ve halihazırdaki askeri yeteneklerin hâlihazırdaki payını yansıtan) hedefleri yeniden bir araya getirmek için kendilerini bu bölgede önde gelen güç olarak iddia edebilmeleri gerektiği görüşüne doğru ilerleyebileceklerini ileri sürüyor.
2017 ÇKP’de ortaya konan hedefler Çin’in uluslararası rolüne ilişkin anayasal revizyonlar, Çin liderliği tarafından uluslararası güç dengesinde Batı’dan uzak bir kayma yaşanmakta olduğuna dair yapılan bir değerlendirme ile tutarlıdır. Xi'nin o yıl şubat ayında bir ulusal güvenlik toplantısında Çin'in “uluslararası topluma daha adil ve makul bir yeni dünya düzeni oluşturması için rehberlik etme” çağrısında bulunması, Çin'in hem kurulan uluslararası düzenlemelerden memnun olmadığını hem de Çin’in çıkarlarına hizmet etmek için daha iyi hale getirilmeye hazır olduğunu gösteriyor. Çin, bu süreçte halihazırda kıyılarında iki yeni kalkınma bankası kurarak, yeni bölgesel gruplaşmaları oluşturarak ve uluslararası yasaların egemen yorumlarına meydan okuyarak başlamıştır. Bu nedenle, küresel güç ve etki (hem maddi hem de kültürel) Çin’in açıkça takip ettiği hedeflerdir, ancak en azından şu ana kadar öncelik kazanma başarının ölçütü değildir.
***
Chen Dingding(Chen Dingding, Jinan Üniversitesi’nde Uluslararası İlişkiler profesörü, Almanya’da Berlin’deki Küresel Kamu Politikaları Enstitüsü’nde geçici ve Intellisia’nın Kurucu Direktörüdür.)
Herhangi bir gücün uzun vadeli niyetlerini bir dizi nedenden dolayı güvenle değerlendirmek her zaman zordur. Bir ülkenin iç karar verme süreci, dış dünyaca bilinmeyen ve doğru bir değerlendirmeyi neredeyse imkansız kılan kara bir kutudur. Ayrıca, herhangi bir ülkenin gelecekteki niyet ve politikaları, küresel ve yerel koşullar değiştikçe belirsizdir.
Bununla birlikte, bazen yapısal bir koşuldan dolayı bir gücün yakın ve orta vadeli politika eğilimlerini ayırt etmek mümkündür. Çin böyle bir örnektir. Çin'in uzun vadeli dış politika hedeflerine gelince, bazı yanlış anlamalar var. Çin’in hedefi - en azından 2049’a kadar - Xi Jinping’in Çin’i büyük bir ekonomik ve askeri güce dönüştürmek anlamına gelen “Çin rüyası” olarak adlandırdığı şeyi başarmak. Geriye kalan her şey bu genel hedefin altına giriyor. Çin’in Asya’da küresel hegemonya veya egemenlik aradığını varsaymak yanlıştır. Çin’in ABD’yi Asya’dan çıkarmak istediğini varsaymak da yanlış.
Tabii ki, Çin rüyasını gerçekleştirme sürecinde, Çin Asya'daki baskın güç olabilir. Ancak bu, Çin'in hedefi olmadığı için “teminat avantajı” olarak adlandırılabilir mi?
Çin'in öngörülebilecek geleceğe yönelik dış politika hedefleri halen yerel düşüncelerden etkilenecek ve bu nedenle çoğunlukla savunmacı olacaktır. Çin, genişleyici bir güç olacak DNA'ya sahip değil. Bugünün yeni küreselleşme çağında, dahası, genişlemeci politikalarla meşgul olmak aptalca.
Çin'in dış politikasının bir numaralı önceliği, işler ters gittiğinde sistemin hala kırılgan olabileceği anlayışına dayanarak kendi politik ve sosyal sistemini güvenceye almak. İkinci öncelik ekonomik gelişmedir. Birçok standartta Çin hala gelişmekte olan bir ülke veya gelişmiş bir gelişmekte olan ülkedir. Çin, 2035 yılına kadar gelişmiş ülkeler kulübüne katılabilir, ancak o zamana kadar yerel zorluklarla meşgul olacak. Son olarak, Çin, diğer tüm büyük güçler gibi küresel etkiye ulaşmak istiyor. Ancak bu en önemli öncelik değil.
Dış dünya, Çin'in uluslararası düzen ile etkileşimini şekillendirebilir. Yanlışlıkla Çin’i genişleyici bir güç olarak görür ve yükselişini sürdürmeye çalışırsa, Çin bazen sert bir şekilde yanıt vermeye zorlanabilir. Bu arada, Çin daha şeffaf olmalı ve küresel ticaret ve yönetişim kurallarına uymalıdır. Günün sonunda, ancak huzurlu ve düzenli bir dünyada gelişebilir.
***
Peter Mattis(Peter Mattis, Jamestown Vakfı'nda çalışmaktadır. Daha önce Taipei'deki Ulusal Cheng-chi Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nde misafir akademisyen olarak görev yapmıştır.)
Çin Komünist Partisi'ni (ÇKP) sözlerini, on yıllar boyunca art arda gelen liderlerin söylediklerini ve iyi koordine edilmiş yetkili Parti belgelerinde açıklananları önemsemeli miyiz? Cevabın evet olduğunu düşünüyorum.
Liderlik konuşmaları, Parti Kongresi ve genel raporlar ve beş yıllık planlar politika tartışmalarının parametrelerini belirler ve politika araçlarının bağlanması gereken sonuçlarını ve yolları gösterirler. Bunlar çok sayıda resmi girdinin ürünüdür ve genellikle Parti devletinin ilgili bölümleri arasında koordine edilirler. Bu merkezi işlem sert kontrol ile karıştırılmamalıdır; Politika girişimcilik ve deneyimleri daima ÇKP'nin yönetiminin bir parçası olmuştur. Bu kaynaklar bize Pekin'in herhangi bir günde uyguladığı belirli taktik araçlardan bahsetmeyecek veya onları öngörmeyeceklerdir. Yetkililerin çalışması gereken hedefleri işaret eden üst düzey ifadelerdir.
Bu ifadeler, Partinin kurmak istediği dünyanın hatlarını özetlemektedir. Sovyetler gibi dünya devrimini dayatmaya çalışmak yerine ÇKP, Pekin'in doğal olarak öncü bir rol üstlendiği bir dünya inşa etmek istiyor. “Yeni bir tür uluslararası ilişkiler” dünyası ve “insanlık için ortak kader topluluğu”, liberal bir düzenden çok farklı. Çin Halk Cumhuriyeti’nin dış politika vizyonunun ilerlemesini ölçmek için ABD’nin ve tarihsel ABD’nin küresel gücünün ölçütlerini kullanırsak, ÇKP'nin etrafındaki dünyayı şekillendirmek için yaptıklarını özleyeceğiz. Partinin iç politikasını anlamada “istişare demokrasisi” ve “sosyal yönetişim” ile formülleştirilen bu iki ifadeyi, reddettiğimizden daha fazla reddedemeyiz.
ÇKP terimlerindeki uluslararası zenginlik ve güç - “Çin ulusunun büyük ölçüde gençleşmesi” olarak adlandırılıyor - Pekin'in iç güvenlik zorunluluklarından ayrılamaz. Bu veya ikisi sorun değil. İktidardaki bütün siyasi partiler, istenen politikaları takip etmekle iktidarda kalmak arasındaki gerilimi dengelemelidir; bu, politik sistemler arasında farklılık gösteren şeydir. ÇKP'nin dış politika hedeflerinin bir kısmı, Partinin meşruiyetinin, normlarının ve uluslararası faaliyetlerinin kabul edilebilirliğidir. ÇKP Çin'in zenginliğini ve gücünü görmek için buralarda olmazsa, Parti hedeflerinin yarısında başarısız olmuş olacak.
Sadece Pekin’in yeteneklerinin bugün yetersiz olması, Partinin yarın için belirtilen niyetlerini reddedebileceğimiz anlamına gelmez.
***
Daniel Tobin(Daniel Tobin, Maryland Bethesda'daki Ulusal İstihbarat Üniversitesi'ndeki Çin Araştırmaları fakültesinin bir üyesidir. 2004 yılından beri Savunma Bakanlığı'nda bir Çin uzmanı olarak çalışmaktadır, en son ABD Hint-Pasifik Komutanlığı'nın Çin Stratejik Odak Grubu'nda Kıdemli Analist olarak görev yaptı. Johns Hopkins Üniversitesi Paul H. Nitze İleri Uluslararası Çalışmalar Okulu'ndan Çin Yüksek Lisansı ve tarih, hükümet, ekonomi ve sosyal teori konularında disiplinlerarası bir program olan Wesleyan Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi'nden lisans derecesi aldı. Pekin Normal Üniversitesi'nde ve İşletme ve Ekonomi Başkent Üniversitesi'nde Çince okudu.)
Pekin’in küresel emellerinin kapsamı, olağanüstü liderlerin Seçilmiş Eserlerinde basılan konuşmalar da dahil olmak üzere resmi belgelerden anlaşılmaktadır. Dahası, bu kaynaklar, Parti’nin egemenliğinin birçok “dönüşüne” rağmen, tutarlı bir mantık ortaya koymaktadır. Xi Jinping, ulusal gençleşmeye Çin Komünist Partisi'nin “asıl özlemi” diyorsa, bu karmaşık değil. Parti seçkinleri her zaman Çin'i modern, güçlü bir sosyalist ülke haline getirmeyi ve böylece dünya sahnesinde öncül bir medeniyet olarak prestijini geri kazanmayı amaçlamıştır. Pekin’in kıstaslarının bir parçası, her zaman modernitenin her boyutunda en “gelişmiş ülkeleri” yakalamak ve geçmek olmuştur. Böyle bir başarı arzusu doğaldır. Mevcut uluslararası düzenin temel değerlerine ve normlarına uymayan şey, Partinin diktatörlüğünü yerine getirme ve ahlaki destekleme konusunda ısrar etmesidir.
Partinin yüzyılın ortasına kadar gençleşmesini sağlamak için ihtiyaç duyduğu şey, tehdit edici bulduğu özellikleri kaldırmak (yani dünyayı “otokrasi için güvenli hale getirmek”) değil, aynı zamanda Çin sosyalizminin “başarıları” için de tanınmaktır. “Birleşik ulusal güç ve uluslararası nüfuz bakımından küresel bir lider olma” yolunda yükselirken, Pekin açıkça uluslararası toplumun demokratik kapitalizme karşı ve modernite karşısındaki bağımsız rotayı keşfetmesi için onu övmesi gerektiğine inanıyor.
Bununla birlikte, Parti’nin yayınlanmış belgelerinin netliğine rağmen, hemen hemen her şeyi kabul etmeyen birçok dış gözlemci, Pekin reddetmesine rağmen “sosyalizmin üstünlüğünü” gösterme amacını açıkça ifade etme eğilimindedir. Bazıları, Parti’nin bu hedefi tekrarlamasının iç kontrolün sıkılaştırılmasının bir zayıflık işareti olduğuna, meşruiyet yetersizliği çeken standartların içsel odaklı söyleminden başka bir şey olmadığına inanıyorlar. Partinin, yurtdışındaki muhalifleri bastırmak için yurtdışına çıkma istekliliği ve kabiliyeti konusunda uyarıda bulunanlar, yine de Çin’in seçkin siyasetini tamamen alaycı ve Partinin sosyalizm konusunda anlatılarını çok az analitik değer olarak görüyorlar.
Bu işten çıkarmalar, Parti’nin niyetinin olağanüstü bir şekilde küçümsenmesine katkıda bulunmuştur. Çin liderleri, temel kaygıları hayatta kalmak olan basit teneke despotlardan değiller. Çin’in 1949’daki egemenliğini geri kazanmanın, yenilenmiş yabancı egemenliğe karşı güvence altına almanın ve kalkınma için ortak çaba sarfetmenin tek yolu olarak sosyalist diktatörlük hakkında tutarlı bir hikaye anlatan milliyetçi modernleştiricilerdir. Xi’ye göre, Pekin’in başarısı şimdi başkaları için bir model ve “küresel yönetişimi yeniden biçimlendirmek” için bir bilgelik sunuyor. Bu anlatı, Çin’in Washington’daki hırslarının ne anlama geldiğini doğru bir şekilde anlamak için çok önemlidir. Parti’nin diktatörlüğü, “Çin’in yükselişi” (ya da çok moralli “Thucydides Tuzağı”) değil, stratejik gerilimlerin temelindedir. Xi, şiddet içeren bir ihracat gerçekleştirmiyor veya zorla sosyalizmi dayatmaya çalışıyor, ancak “insanlık için ortak bir geleceği olan toplumu” örtük olarak, Çin’in “Çin özelliklerine sahip sosyalizm” temelinde küresel bir lider olması için Parti’nin şartlarında yeterince yakınsama üretmeyi hedefliyor. Partinin resmi belgeleri açıktır. Pekin, çok kutuplu bir dünyada bölgesel bir kutup olmaktan çok daha fazlasını istiyor.
(Burada ifade edilen görüşler tamamen bana aittir. Ulusal İstihbarat Üniversitesi, Savunma Bakanlığı (veya bileşenlerinden herhangi biri) veya Amerika Birleşik Devletleri hükümetinin görüşleri gibi yorumlanmamalıdır., Daniel Tobin)
ChinaFile Sohbeti, 8 Şubat 2019, ChineFile
Seçkin Deniz, 07.03.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.