Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz, İspanya Dışişleri Eski Bakanı ve eski Kıdemli Başkan Yardımcısı ve Dünya Bankası Grubu Genel Danışmanı, Georgetown Üniversitesi misafir öğretim görevlisi Ana Palacio'ya aittir ve 22-26 Mayıs 2016 tarihleri arasında yapılan Avrupa Parlamentosu seçimlerine yönelik endişeleri değerlendirmekte ve seçim sonuçları ne olursa olsun Avrupa Birliğini, ekonomik gerileme, liberal demokrasinin çökmesi, AB'yi oluşturan ülkelerde liberal-illeiberal bölünmesinin derinleşmesi ve Avrupa Birliği'nin bürokratik yapısal sorunları olarak dört önemli zorluğun beklediğini tescil etmektedir. Ana Palacio, gerekli tedbirlerin alınmaması halinde Avrupa Birliği projesinin çökeceğini söylemektedir: "YouGov ve Avrupa Dış İlişkiler Konseyi'nin yaptığı ankete katılan 14 ülkenin 11'inde, katılımcıların çoğunluğu önümüzdeki 10-20 yıl içinde olası bir AB çöküşü beklediklerini söylüyorlar. Bir zamanlar değerlere dayalı küresel işbirliğine dair bir umut ışığı gibi görünen bir proje için, bu yıkıcı bir tersine dönüştür."
Seçkin Deniz, 25.05.2019
The EU’s Four Challenges
"Bir sonraki Avrupa Parlamentosu'nun koltuk kompozisyonu ne olursa olsun, zorunluluklar değişmeyecektir: AB kurumları alçak gönüllülükle ticaret yapmalı, dikkatlerini kendi güçlerine veya statülerine değil, temsil ettiklerini iddia ettikleri projeyi geliştirmeye ve güçlendirmeye odaklamalıdırlar. Başarısız olurlarsa, gelecekteki süreç daha tehlikeli bir hale gelecektir."
Bu yılki Avrupa Parlamentosu seçimleri aylarca stres üretti. Avrupa yanlısı merkez temsiliyyet gücüne sahip olacak mı? Vücut işlev göremeyecek kadar çökmüş mü? Milliyetçi-popülistlerin söz birliği her oturumu kontrolden çıkaracak mı?
Bu sorular önemli olsalar da, artık bu soruların tartışılması ağaçlar için ormanı gözden kaçırmak anlamına geliyor. Şimdi artık seçimlerin içindeyiz, Avrupa olası sonucun vereceği zararları durdurabilir ve gelecekteki gerçek zorluklara odaklanabilir.
İlk zorluk yaklaşmakta olan ekonomik gerilemedir. Finansal kriz, on yıl sonra Avrupa ekonomisini, politikaları ve sosyal modeli dağınık hale getirdi, yıllık ortalama büyüme % 1,5 oranında yavaşladı. Ve daha da kötüsünün yaşanacağına dair güçlü sinyaller var: borç seviyeleri hızla artıyor ve Avrupa Merkez Bankası durgunluğu engellemek için teşvik tedbirlerini yeniden başlattı.
On yıl önceki krizden farklı olarak, önümüzdeki yavaşlamanın yol açtığı zarar Güney Avrupa'da yoğunlaşmayacak; Büyük Almanya da dahil olmak üzere Euro bölgesine bir bütün olarak zarar verecek. Avrupa Birliği ilk krizden zar zor kurtuldu. Bu kez AB çekirdeğini vuran bir durgunluk, ciddi, hatta varoluşsal bir tehdide yol açacak.
Her hangi biri, on yılın, tarihin tekerrür etmesini önlemek amacıyla gerekli adımları atmak için yeterli olduğunu düşünür. Ancak, Avrupa'da bir bankacılık birliğinin kurulması ve tek pazarın tamamlanması gibi girişimler gerçekleştirilemedi, çünkü Avrupa'nın liderleri zor reformları uygulamak yerine, marjlardaki sorunları tartışmak için ısrar ettiler. Sanki ekonomik ufukta kararan bulutları görmemiş gibiydiler.
Dikkatle bakma zamanı geldi. Yeni Avrupa Parlamentosu acilen AB'yi desteklemek için ne gerekiyorsa yapmalıdır. Ancak böyle bir eylem için itici güç, her şeyden önce AB'nin en büyük ve en etkili üyelerinden; özellikle Almanya ve Fransa'dan gelmelidir.
Avrupa'nın karşılaştığı ikinci temel zorluk, liberal demokrasinin çökmesidir. Bu kesinlikle bir Avrupa olgusu değildir: liberal demokratik dünyada, en azından ABD'de görülmez. Ancak liberal demokrasinin Avrupa'da, popülistlerin artan duygusallığı, nostalji ve özellikle son finansal krizin etkilerinin ürettiği kızgınlık ve sosyal modelinin uygulanabilirliğine yönelik artan sorularla karşı karşıya olduğu belirtiliyor.
Şimdiye kadar, popülistlere direnme çabaları baskı altında kaldı ve bazen yanlış yönlendirildi. Hollanda Başbakanı Mark Rutte gibi bazıları popülistlerin mesajlarını ve yaklaşımlarını taklit ederek hata yaptılar. Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron gibi diğerleri, karışık sonuçlarla büyük oranda boş umut pazarladılar. Ardından, AB’yi halkla ilişkili hale getirmek için zayıf tasarımlı çabalar sergilendi; televizyonlarda bu yılki Avrupa Komisyonu başkanlığı seçimlerini etkilemesi beklenen bir dizi kaotik tartışma yapıldı.
AB liderleri ve üye devletleri, eğer popülist eğilime karşı koymak ve liberal demokratik ilkelere verilen desteği canlandırmak istiyorlarsa, vatandaşlarla yeniden bağlantı kurmak için 'daha iyi bir iş' yapmaları gerekir. Daha iyi bir yaklaşım bulmak, daha geniş, daha farklı bir bakış açısı ve güçlü bir siyasi irade gerektirecektir. Bunun bir kısmı, Avrupa projesi için zorlayıcı bir anlatı inşa etmeyi gerektiriyor ve açıkçası, sonuçların ortaya çıkmasını içeriyor.
Avrupa'nın karşı karşıya kaldığı üçüncü önemli zorluk göz önüne alındığında, bu diğerlerinden daha önemli: AB'nin liberal ve illiberal hükümetleri arasında artan bölünme. Son beş yılda, Macaristan ve Polonya bağımsız medyayı bastırdığı, STK'lara saldırdığı ve yargı bağımsızlığını baltaladığı için çatlak uçuruma dönüştü. Bu, AB liderlerini demokrasiyi aşındırma ve temel AB normlarına uymama konusunda Polonya ve Macaristan aleyhindeki 7. madde yaptırım prosedürlerini tetikleme konusunda eşi görülmemiş bir adım atmaya zorladı.
Ancak, Avrupa Parlamentosu'ndaki çoğunluklar bu önlemleri desteklese de, bu destek AB kurumunun yürüttüğü süreci dişsiz bıraktığından coşkulu değildi. Yine, ortak bir amaç eksikliği, AB’nin ihtiyaç duyulan şeyi yapma yeteneğini azaltmakta; bu durum, illiberal hükümetleri zayıf topuk haline getirmektedir.
AB'nin karşılaştığı son zorluk yapısaldır. Bu, elbette, nihayetinde ne şekilde olursa olsun, AB'yi derinden yeniden şekillendirecek olan Brexit'i de içerir. Ancak daha temel mesele, AB'nin karar alma süreçleri büyük ölçüde - ve gittikçe - hükümetler arası düzeyde yapıldığından; uluslar arası bir yapı olduğunu iddia etmeye devam etmesidir. Karşılaştığı manifold sorunlarını ele almak için AB, üye devletlerin gemiyi yönettiğini kabul etmeli ve buna göre ayarlama yapmalıdır.
AB'nin yüz yüze kaldığı zorlukların hiçbiri sürpriz değildir. Yine de AB liderleri bugüne kadar sisteme için geniş bir esneklik inşa etmelerine rağmen, onları ele almada tamamen başarısız oldular. Bununla birlikte, kurumsal güç rekabetlerinin odaklarını gerçek problemleri çözmekten uzaklaştırmasına izin verdiler. AB’nin programları kontrol edecek ve programları kendileri geliştirecek fonları yönetecek kadar enerji harcanmış savunma yeteneklerini pekiştirmeye itmesi en önemli örneklerden biri. Gerçek konulara odaklanılmaması, AB’nin çöküşünü beraberinde getirebilir.
Avrupalılar bunu anlamaya başladı. Son zamanlarda YouGov ve Avrupa Dış İlişkiler Konseyi'nin yaptığı ankete katılan 14 ülkenin 11'inde, katılımcıların çoğunluğu önümüzdeki 10-20 yıl içinde olası bir AB çöküşü beklediklerini söylüyorlar. Bir zamanlar değerlere dayalı küresel işbirliğine dair bir umut ışığı gibi görünen bir proje için, bu yıkıcı bir tersine dönüştür.
Bir sonraki Avrupa Parlamentosu'nun koltuk kompozisyonu ne olursa olsun, zorunluluklar değişmeyecektir: AB kurumları alçak gönüllülükle ticaret yapmalı, dikkatlerini kendi güçlerine veya statülerine değil, temsil ettiklerini iddia ettikleri projeyi geliştirmeye ve güçlendirmeye odaklamalıdırlar. Başarısız olurlarsa, gelecekteki süreç daha tehlikeli bir hale gelecektir.
Ana Palacio, Madrid, 22 Mayıs 2019 , Project Syndicate
(Ana Palacio, İspanya Dışişleri Eski Bakanı ve eski Kıdemli Başkan Yardımcısı ve Dünya Bankası Grubu Genel Danışmanıdır. Georgetown Üniversitesi'nde misafir öğretim görevlisidir.)
Seçkin Deniz, 25.05.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.