Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz New Yorker editörü, yazarı ve muhabiri olan Evan Osnos, David Remnick ve Joshua Yaffa'ya aittir ve 'kasıtlı zihinsel dizinler' oluşturmayı amaçlayan bir belgesel niteliğindedir. Sahnede gördüklerimizin birbiriyle olan ilişkisini anlamaya çabalarken 'bizi yönetmeye çalışan' analizin, Amerikan-Rus ortak politikalarının nasıl oluşturulduğunun anlaşılması için yardımcı olacağına inanıyoruz. Seçilmesi neredeyse imkansız olan Donald Trump'ın seçilmesi ve planlanan 2030 Kaos döneminin realize edilmesi için soğuk savaş döneminde olduğu gibi ABD-Rus işbirliği gerekliydi ve bununla birlikte dünya gerçek bir baskı dönemini sıcak savaşlarla daha derinden yaşayacaktı. Nihayetinde, 2017'den bu yana ABD Başkanı Trump ve çevresindekilerin, 2016 seçimlerinde Rusya ile bağlantılarını inceleyen Özel yetkili Savcı Robert Mueller, Mayıs 2019'da soruşturmanın kapandığını ve görevi bıraktığını açıkladı. Dosyanın kapanması Trump'ın Amerikan politikalarının bir parçası olduğunun da kanıtıydı. Beş bölümde yayınlayacağımız 'Trump, Putin ve Yeni Soğuk Savaş' başlıklı bu analizin içeriği ve içeriğin manipülatif profesyonel niteliği göz önünde bulundurularak dikkatle incelenmesi gerektiğini düşünüyoruz.
Seçkin Deniz, 15.06.2019
Trump, Putin, and the New Cold War
"Rusya'nın 2016 seçimlerine müdahalesinin ardında ne vardı ve gelecekte ne yatıyor?"
Birçok analist DNC (ABD’de Demokrat Parti’nin alt kanatlarından Demokratik Ulusal Komite) siber saldırılarının, Batılı kurumlara ve ittifaklarına karşı daha büyük bir savaşta 'sadece bir çatışma' olduğuna inanıyor.
İllüstrasyon; Christoph Niemann
1. Yumuşak Hedefler
12 Nisan 1982'de, KGB başkanı Yuri Andropov, Başkan Ronald Reagan'ın yeniden aday olduğu seçim kampanyasında yabancı istihbarat teşkilatlarına karşı “aktif önlemler- aktivniye meropriyatiya” almalarını emretti. Yabancı sırların ele geçirilmesini içeren klasik casusluktan farklı olarak, aktif önlemler olayları etkilemeyi amaçlamaktadır; sahtecilik, ön grup ve Soğuk Savaş sırasında kazanılan sayısız diğer teknikle rekabet gücünün altını oymaktadır.
Sovyet liderliği Reagan'ı iflah olmaz bir militarist olarak görüyordu. Sovyet istihbaratının daha sonra Büyük Britanya'ya saldıran üst düzey bir KGB subayı ve arşivcisi Vasili Mitrokhin tarafından tutulan karalama notlara göre, Sovyet istihbaratları Cumhuriyetçi ve Demokratik Ulusal Komitelerin merkezlerine sızmaya çalıştı, “Reagan Savaş Demektir!-“Reagan Means War!” sloganını popüler hale getirdi ve Başkanı askeri-sanayi kompleksinin yozlaşmış bir hizmetkârı olarak itibarsızlaştırmaya çalıştı. Bu çalışmalar etkisiz oldu, Reagan elli eyaletin kırk dokuzunu kazandı.
Soğuk Savaş boyunca her iki taraf tarafından da aktif önlemler alınmıştır. 1960'larda, Sovyet istihbarat subayları, ABD hükümetinin Martin Luther King suikastında yer aldığına dair bir söylenti yaydılar. 1980'lerde, Amerikan istihbaratının Maryland Fort Detrick'de AİDS virüsünü "yarattığına" dair söylentiyi yaydılar. Sol partilere ve isyanlara düzenli olarak destek verdiler.
CIA, İran, Küba, Haiti, Brezilya, Şili ve Panama'daki rejimleri devirmek için çalıştı. İtalya, Guatemala, Endonezya, Güney Vietnam ve Nikaragua'daki sol partilerin seçimlerde başarısız olmaları için nakit ödemelerde bulundu, propaganda yaptı ve bazen şiddetli önlemler aldı.
Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra, doksanlı yılların başlarında, CIA, Rusya’nın ABD’ye zarar vereceğine inandığı aktif önlemleri terk etmesini istedi. Ancak, New York’taki Rus istihbarat bürosu şefi Sergey Tretyakov 2000’de, Moskova’nın aktif önlemlerinin hiç durmadığını açıkladı. “Hiçbir şey değişmedi” diye yazdı 2008'de. “Rusya bugün ABD’yi utandırmak için elinden geleni yapıyor.”
Batı’yı ikiyüzlülükle suçlamakta hızlı olan Vladimir Putin sık sık bu tarihe işaret ediyor. Batı’nın, Sovyet dönemi liderlerini yozlaştıran Gürcistan, Kırgızistan ve Ukrayna’daki Moskova karşıtı “renkli devrimleri” desteklemesi, Arap Baharı ayaklanmalarını onaylamasını değişmez bir çizgi olarak görüyor. Putin, beş yıl önce Moskova’nın Bolotnaya Meydanı'ndaki Kremlin karşıtı protesto gösterileri için Dışişleri Bakanı Hillary Clinton'u suçladı. Putin, “O (Hillary Clinton) ülkedeki bazı aktörlerin ses tonunu belirledi ve başlangıç işaretini verdi” dedi. “Onlar da Bunu duydular ve ABD Dışişleri Bakanlığı'nın desteğiyle aktif çalışmaya başladılar.” (Suçlama için delil sağlanmadı.)
Putin, Ulusal Demokrasi için Bağış (National Endowment for Democracy), İnsan Hakları İzleme Örgütü (Human Rights Watch), Uluslararası Af Örgütü (Amnesty International) ve seçim izleme grubu Golos gibi sivil toplum örgütlerinin rejim değişikliği araçlarını ustalıkla gizlediğini düşünüyor.
Putin’i tek başına bu kadar varoluşsal bir tehlike olarak gören sistemi yöneten ABD yetkilileri, söylemini “ahlaksızlık”, yalancı bir ahlaki denklik stratejisi olarak reddediyorlar. Başkan Obama’nın ulusal güvenlik danışman yardımcısı Benjamin Rhodes, Putin’in mantığını reddedenlerden biri, ancak “Putin tamamen hatalı değil” dedi, "Geçmişte dünya çapında rejim değişiklikleri yaptık. Bizi asması için yeteri kadar ip var. ”
2016 Başkanlık seçimlerinde Amerika Birleşik Devletleri'nde Putin’e büyük ilgi vardı. Kırım'ın İlhak edilmesi ve Doğu Ukrayna'nın işgalinden sonra Putin'in suçlu adamlarına karşı ekonomik yaptırımlar uygulayan Obama'ya verilen destek kesildi (Rus devlet televizyonu Obama'yı “zayıf”, “medeniyetsiz” ve “hadım” olarak adlandırdı.) Putin'e göre Clinton daha kötüydü; ABD dış politikasının liberal müdahaleci türünün uygulaması, Obama'dan daha şahin ve yaptırımlara son vermenin ve Rus jeopolitik etkilerini yeniden tesis etmenin önündeki bir engeldi. Aynı zamanda, Putin'e ustalıkla yaslanmış olan Trump, Putin'in lider olarak gücüne ve etkinliğine ilişkin açıklamalarda olumlu konuşan nadir kişilerden biriydi.
2007 gibi erken bir tarihte Trump, Putin’in “Rusya’nın imajını yeniden inşa etmek ve ayrıca Rusya’yı yeniden inşa etmek için harika bir iş çıkardığını” ilan etti. 2013 yılında, Miss Universe yarışması için Moskova'yı ziyaret etmeden önce Trump, bir tweette Putin'le görüştüğünde, “Öyleyse, yeni en iyi arkadaşım olacak mı?” yazıyor ve merak ediyordu. Başkanlık kampanyası sırasında Trump, Putin'in Obama İdaresi'ni “Maskara”ya dönüştüren üstün bir lider olduğunu söylemekten memnuniyet duydu.
Aktif önlemlerle ilgilenenler için, dijital çağ, Andropov döneminde mevcut olan her şeyden çok daha çekici fırsatlar sundu. Demokrat ve Cumhuriyetçi Ulusal Komiteler, siber güvenlik uzmanlarının geniş bir “saldırı yüzeyi” dediği şeyi sundu. Hillary Clinton’un seçim kampanyasının başkanı ve eski başkan Bill Clinton’ın genelkurmay başkanı John Podesta, modern iletişimin kırılgan doğasının farkında olacak kadar deneyimliydi. Obama Beyaz Sarayı'nda kıdemli bir danışman olarak, dijital politikada yer aldı. Yine de, en basit savunma türünü, iki aşamalı doğrulamayı e-posta hesabı için kullanmaktan rahatsız olmamıştı.
Podesta, “Dürüst cevap, ekibimin ve ben neye tıkladığımız konusunda oldukça dikkatli olduğumuza çok güvenmemizdi” dedi. Bu durumda, görünüşte “Gmail ekibinden” bir kimlik avı e-postası aldı ve I.T. adlı kişi bunun “meşru bir e-posta” olduğunu söyledi “şifresini hemen değiştirmesini” istedi.
Amerikan siyasi manzarası, dezinformatsiya için özellikle yumuşak bir hedef, olayların resmi versiyonunu geçersiz kılmayı amaçlayan yanlış bilgiler veya güvenilir gerçeğe dair bir görüş sunmuştu.. Pew Araştırma Merkezi'ne (Seçkin Deniz'in notu: Lütfen manipülasyon ve spekülasyon merkezi olarak çalışan PEW ile ilgili yayınlarımıza bakınız) göre Amerikalılar, geçmiş yirmi yılda herhangi bir noktadaki ideolojik çizgilere göre daha fazla bölünmüşlerdi.
Amerikanın ana akım medyaya duyduğu güven, tarihsel bir düşüşe geçmişti. Medyadaki çatlak, Barack Obama’nın doğum yerinden (sözde Kenya’dan) iklim değişikliğinin kökenlerine (Çin sahtekarlığına) kadar her şey hakkında komplo teorileri doğuruyor gibiydi. Trump, politik kimliğini inşa ederken bu teorileri destekledi.
1995'ten beri ABD'de yaşayan eski KGB generali Oleg Kalugin, “Özgür toplumlar sıklıkla bölünüyor, çünkü insanlar kendi görüşlerine sahipler ve eski Sovyet ve mevcut Rus istihbaratının faydalanmaya çalıştığı şey bu” diyor. “Amaç, bölünmeleri derinleştirmek.” Böyle bir strateji, Sovyet döneminin zirvesinde olduğundan çok daha zayıf olan Rusya gibi bir ülke daha güçlü bir varlık ile jeopolitik bir mücadele yürütüyorsa, özellikle değerlidir.
Ocak ayının başında, açılıştan iki hafta önce, ulusal istihbarat direktörü James Clapper, Putin'in Clinton’un seçim umutlarına zarar vermek, Donald Trump’ı desteklemek ve “ABD’nin demokratik sürecine halkın inancını baltalamak için” bir etki kampanyası emri verdiğine dair sınıflandırılmamış bir rapor yayınladı. Sınıflandırılmamış rapor kanıtlardan daha fazla iddia sağlıyordu. İstihbarat görevlileri bunun bilgi toplama yöntemlerini korumak için gerekli olduğunu söylüyorlardı
Raporu eleştirenler, istihbarat teşkilatlarının, Irak Savaşı'ndan önceki aylarda, kitle imha silahlarıyla ilgili hatalı değerlendirmelere onay verdiğini tekrar tekrar belirliyorlardı Ancak istihbarat toplulukları Irak'ın silahlarının geliştirilmesinin gerçek boyutları yüzünden derinden bölünmüştü; Rusya'nın 2016 seçimlerinde siber saldırılara karşı sorumluluğu böyle bir karışıklığa neden olmadı. On yedi federal istihbarat teşkilatı, saldırganlıktan Rusya'nın sorumlu olduğunu kabul etti.
Senato'dan önceki ifadesinde, Clapper ABD seçim sürecine müdahale etmek için eşi görülmemiş bir Rus çabası olduğunu açıkladı. Operasyon, Demokratların e-postalarını kırmak, çalınan içerikleri WikiLeaks aracılığıyla duyurmak ve “sahte haberleri” ve Trump yanlısı mesajları yaymak için sosyal medyayı manipüle etmeyi içeriyordu.
İlk başta, Trump, bilgisayar korsanlığının araştırılmasını bir "cadı avı" olarak tanımladı ve saldırıların herhangi birinden gelebileceğini söyleyerek alay etti; Ruslar, Çinliler veya “yatağında oturan, dört yüz pound ağırlığında olan biri”. Sonunda, araştırmayı istemeyerek kabul etti, ancak Rus müdahalesinin “seçimin sonucunu kesinlikle etkilemediği” konusunda ısrar etti.
K.G.B hakkında bir kitap olan “Bir Devletin İçindeki Devlet” in yazarı Yevgenia Albats, Putin’in seçim sonuçlarını değiştirebileceğine muhtemelen inanmadığını söyledi. Ancak, Obama ve Clinton’a olan antipatisi yüzünden Trump’ın davasını adesteklemek ve Amerika’nın politik sistemine olan güvenini baltalamak için elinden geleni yaptı. Albats, Putin’in operasyonu gizli tutmakla ilgilenmediğini söyledi: “Mümkün olduğunca halka açık yapmak istedi. Varlığının bilinmesini istedi ve “ 'ne olursa olsun, evinize girip istediğimizi yapabiliriz'i göstermek istedi.”
Evan Osnos , David Remnick ve Joshua Yaffa, 24 Şubat 2017, The New Yorker
(Evan Osnos The New Yorker'a 2008'de bir yazar olarak katıldı ve politika ve dış işlerini ele alıyor. David Remnick 1998'den beri The New Yorker'ın editörlüğünü ve 1992'den beri yazarlığını yapıyor., Moskova’nın The New Yorker muhabiri olan Joshua Yaffa, Berlin Amerikan Akademisi eski çalışanı)
Fotoğraflar: Yuri Smityuk / TASS / Getty; Spiegl / ullstein bild / Getty; Mikhail Metzel / TASS / Getty; soldan sağa: Vadim Ghirda / AP, Laski Diffusion / Getty, Lev Fedoseyev / TASS / Getty, Bülent Doruk / Anadolu Ajansı / Getty, Drew Angerer / Getty, Sergei Savostyanov / TASS / Getty, Filippo Monteforte / AFP / Getty, Aleksey Filippov / AFP / Getty
Bu makale, 6 Mart 2017 tarihli sayının “Aktif Önlemler” başlıklı baskısında yer almaktadır.
Seçkin Deniz, 15.06.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.