"Yalancının yalan söylemin utancını iliklerine kadar duymasını sağlayıncaya kadar hakikat dillendirilecektir. Hakikati dillendirmekle sorumluyuz her birimiz."
‘Ama ya anlattıkları?’ diye itiraz ederdim. Öyle ya bakardınız Kolomb’un batmakta olan gemisini halatlarla binlerce mil yüzerek çekip kıyıya çıkartmış, bakardınız Napolyon’a savaş taktikleri vermede, bakardınız Muhammed Ali Clay’ı ringde dağıtmış müslüman olmasına vesile olmuş. Sophia Loren aşkından Hasankale ovalarında, dağlarında, bayırlarında Teyo’nun peşinde. Nice devlet başkanlarıyla poker masasında. Hangi birini anlatalım ki! Anlatmakla biter mi? Hayır! ‘Bunca yalana rağmen yalancı değil öyle mi?’ demiştim.
Gülmüştü rahmetli babam. ‘Dinleyenler bunların uydurma olduğunu bilirdi, hikâye idi.. anlattıkları binbir gece hekatları gibi, masal gibi şeylerdi. Bunu hem dinleyenler hem Kendisi bilirdi. Teyo Pehlivanın gerçek yaşamında bir kere olsun yalan söylediğini işitmiş değilim. Sadece sözünde değil yapıp ettiklerinde de dürüst namuslu biriydi. Bir keresinde bizim evlerin bacasını küretmiştik de biraz fazla para vermiştik. Yoksuldu. İçinden –diyelim vermişiz beş lira o bir lirasını almıştı- hakkı olanı almış, hakkım bu kadar.. bu fazla.. hakkım olmayanı alamam! Demişti. Böyle bir adama yalancı denir mi?’ demişti.
Teyo Emi anlattıklarının kurgu olduğunu bilirdi. Dinleyenler de bilirdi. Ondaki kurgu ustalığı, anlatıştaki yetiydi O’nu dinleten ve dilden dile dolaştıran. Molla Nasuriddin gibi. Yalanı kendine meslek edinmiş değildi. Anakronik öykü ustalığıydı sergilediği. Günümüzde öylelerini görüyoruz, öylelerine rastlıyoruz ki nutkumuz kesiliyor. Teyo Eminin kurguladıklarıyla bunlarınkini karşılaştırmak akla ziyan olur.
Teyo Emi olmazı olur kılmanın peşinde değildi. İnsanın tirajı-komik yanına vurgu yapıyordu. Kendisi kurgu olduğunu biliyordu. Dinleyicileri kurgu olduğunu biliyordu. Bu yalancılar bu bilgiden yoksunlar. Söylediklerinin yalan olduğunu, iftira olduğunu bilmiyorlar. Biliyorlarsa da yalan olmadığına inanmamızı istiyorlar. Dinleyicileri de inanıyor. Düpedüz yalan söylüyor. Söylediği yalanda inat edip tevil üstüne tevil getiriyor. Dinleyicileri de onaylıyor. Varsın bir tevil diğerini nakzetsin hiç önemli değil. Varsın söylediği yalan bir taraftan değil bin taraftan yüzüne vurulsun, hiç alınmıyor. Bu kez yalanlamalar üzerinden yalan ihdas ediyor. Dinleyicisinin nezdinde de yalanın ayıp bir tarafı yok. Kınanacak bir tarafı yok. Ortaya çıkmışsa eksik tevil yüzünden. Bir tevil eksik diye o yalanı kınamaya ne gerek var? Daha iyi bir tevil bulunur. Tavır bu. Hazin olan da bu.
İnsanın ‘aslolan "yalan"dır.. doğru sapkınlıktır.. dolayısıyla doğru peşinde koşmayın.. tevil edilemeyecek yalandan uzak durun!' denildiğinde "tevil edilemeyecek yalan yoktur!" diyerek karşı çıkın.. ki tevil edilemeyecek yalan yoktur.. rahat olun.. Hilaf-ı hakikat capslar hazırlayıp servis edin.. servis edilenlerin yayılmasına katkıda bulunun.. yüzeysel de olsa photoshop ve benzeri programları öğrenip yalanınıza görsellik kazandıracak yetenekler edinin ki inandırıcılığınız güçlü olsun.. Doğruya çağıranlara, yalanlarınızdan ötürü sizi kınayanlara kulaklarınızı tıkayın.. saygı duyduğunuzu da belirtin.. zira onlar soyu tükenmekte olan varlıklardan -örneğin kelaynak- olarak sahte de olsa ihtiramınızı hakkediyorlar hepsi o..” diyesi geliyor.
Ve fakat bin kere hayır!
Aslolan hakikattir. Yılmadan yıkılmadan, bıkmadan, usanmadan hakikat dillendirilecek, yalan yalancının suratında patlatılacaktır. Yalancının yalan söylemin utancını iliklerine kadar duymasını sağlayıncaya kadar hakikat dillendirilecektir. Hakikati dillendirmekle sorumluyuz her birimiz.
Cemal Çalık, 01.07.2019, Konuk Yazar, Sonsuz Ark, Deneme, Sözcüklerin Düş Hâli
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.