Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız analiz Amerikan Bilimadamları Federasyonu (Federation of American Scientists FAS) Nükleer Bilgi Projesi direktörü Hans M. Kristensen'e aittir ve Kuzeydoğu Suriye'deki ABD-AB-İsrail-BAE-Suud destekli terör örgütü PKK-YPG'ye karşı 9 Ekim 2019'da başlattığımız Barış Pınarı Harekâtı'ndan sonra ortaya çıkan Türkiye-ABD gerilimini baz alarak İncirlik'teki Nükleer Silahların geri çekilmesi gerektiğini iddia etmekte ve ABD'nin ürettiği ve dünyanın her yerine yayılan 'Sonsuz Savaşları' bitirmek istediğini söyleyen ABD Başkanı Trump'la Suriye'den çekilmek konusunda büyük bir fikir ayrılığı çatışma yaşayan ABD Savunma Bakanlığı Pentagon'un bunu istediğini beyan etmektedir: "Türkiye artık kabul edilebilir bir yer değil. Erdoğan'ın çatışmacı ve otoriter liderliği Türkiye'nin güvenilir bir NATO müttefiki statüsünü hızla zayıflatıyor ve bölgedeki kötüleşen güvenlik durumu İncirlik'teki silahlar için gerçek bir fiziksel tehdit teşkil ediyor. Bu tehdit gerçektir ve ABD ordusu bunu gerçek olarak görüyor." ABD'nin dünyadaki bütün terör örgütleriyle yaşadığı organik ilişkilerin, özellikle Türkiye'yi hedef alan ABD-FETÖ-DAEŞ-PKK-YPG ile ilişkilerinin herhangi onurlu bir ülkeyi rahatsız etmesi gerektiğini düşünmek bile istemeyen Pentagon'un gayr-i resmi sözcüsü gibi davranan Hans M. Kristensen, çarpık bir zihniyetle, ülkesinin onurunu koruyan ve ABD-AB-NATO'dan kaynaklanan güvenlik sorunlarını çözmek isteyen Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı hedef alırken, (ABD'den bağımsız bir Avrupa Ordusu'nun kuruluş aşamalarını gerçekleştiren) Avrupa Birliği üyesi ülkelerin de ABD'ye ait nükleer silahların geri çekilmesini isteyebileceğini ifade ederken, farkında olmadan Avrupa'daki nedenin 'Erdoğan' olmadığını atlamakta ve böylece bir parçası olduğu satanist-siyonist perspektife sahip Pentagon'un vahşi askerî diktatörlüğünün net bir şekilde görülmesini sağlamaktadır. Türkiye'nin, CIA-Pentagon'un planladığı ve ürettiği güvenlik sorunlarından (terör, askeri darbe, siyaset mühendisliği, vs) bıktığını ve karşı stratejiler geliştirdiğini açıkça gören dünyanın diğer ülkeleri ABD'yi kendi içine doğru çekilmeye zorlamaktadır; Barış Pınarı Harekâtı ile Türkiye tarafından Kuzey Doğu Suriye'den savaş zoruyla kovulan, terör örgütü PKK-YPG'nın koruyucusu Pentagon bunu hazmedememekte ve refleksif davranarak, özelde Türkiye'yi genelde kendisine tepki gösteren ülkeleri tehdit etmektedir. Türkiye Erdoğan liderliğinde geri dönüşü olmayan bir yolda ilerlemektedir. Pentagon'un bu tür çabaları ancak Türkiye'nin güçlenmesine hizmet eder. (Lütfen analizin sonunda "ABD İncirlik'teki Nükleer Silahları Nasıl geri Çekecek?" başlığı ile Seçkin Deniz'in Notu olarak paylaştığım, Bulletin of The Atomic Scientists'te, 17 Ekim 2019 tarihinde, yukarıdaki analizden bir gün sonra yayınlanan, yukarıdaki analizi de referans alan John Krzyzaniak imzalı "Türkiye'den Nükleer Silahları Almak: Bir Nasıl Yapılır Kılavuzu (Getting the nukes out of Turkey: A how-to guide)" başlıklı metni okuyunuz.)
Seçkin Deniz, 22.10.2019
Urgent: Move US Nuclear Weapons Out Of Turkey
ABD Hava Kuvvetleri, Türkiye'deki İncirlik Hava Üssü'nde sakladığı yaklaşık 50 B61 nükleer bombasını geri çekmeli mi? Erdoğan’ın giderek artan otoriter liderliği ve NATO’yla olan derinleşen anlaşmazlığı, Trump’ın Avrupa ve Orta Doğu’daki ABD’nin güvenlik çıkarlarını yönetememesi ve Türkiye’nin, Avrupa'daki en büyük ABD nükleer silah deposundan sadece birkaç yüz mil uzakta savaşın yıktığı Suriye’yi işgalinden sonra mesele bir anda gündeme geldi.
New York Times'a göre, Devlet ve Enerji Departmanı (?) Yetkilileri geçen hafta sonu sessizce İncirlik silah tahliye planlarını gözden geçirdi. Bir üst düzey yetkili, "Bu silahlar aslında Erdoğan'ın rehinesiydi. Onları İncirlik'ten çıkarmak, Türk-Amerikan ittifakının fiili sonunu işaretlemek olacaktır. Onları orada tutmak, buna rağmen, yıllar önce ortadan kaldırılması gereken nükleer bir güvenlik açığını sürdürmek demektir.” dedi.
Bu durumun tartışılması daha fazla ertelenemez çünkü birkaç yıl içinde İncirlik’e, Türkiye’deki nükleer yayılım için bir öneri olarak yeni B61-12 güdümlü nükleer bombalardan büyük miktarda gönderilmesi planlanıyor.
Bu yıl nükleer silahların Türkiye'ye ilk dağıtımının 60. yıldönümü. Onları eve getirmenin zamanı geldi.
İncirlik'te Nükleer Silahlar
New York Times gazetesindeki makale yetkililer tarafından İncirlik'teki nükleer silahlara yapılan atıfla verilen özel referans, nükleer silahların hala tabanda tutulduğuna dair en son ve yetkili doğrulamadır. Bu duyduklarımı ve kaynaklarımı doğruluyor, Avrupa'daki ABD Hava Kuvvetleri, William Arkin'e silahların hala orada olduğunu söyleyerek haberi onayladı. 2016 (15 Temmuz) yılındaki darbe girişiminden sonra silahların çekildiğine dair söylentiler oldu (ve Romanya'ya taşındığını iddia eden bazı kötü dezenformasyonlar). Tüm bu söylentiler yanlıştı.
Resmi İncirlik Hava Üssü web sitesinde yayınlanan bir yazı bile, 39. Operasyon Destek Filosunun misyonunun “tam spektrumlu hava kuvvetleri ve nükleer caydırıcı operasyonların yürütülmesinde İncirlik Hava Üssü'nde faaliyet gösteren ABD, Türk ve koalisyon kuvvetlerini yönettiğini ve kontrol etmek olduğunu doğruladı." (vurgu eklendi). Bunu belirtiğimden dolayı makalenin kaldırılacağı düşünülerek aşağıda tam ekran görüntüsü alınmıştır:
O günlerde, 90 bombanın 40'ı Türk F-16'larının teslimatı için tahsis edildi. Bu 40 bomba, Akıncı ve Balıkesir hava üslerinde (her birinde 20 adet) 6 kasada depolandı. ABD Hava Kuvvetleri, 1996 yılında Mühimmat Destek Filolarını Türk üslerinden çekerken İncirlik'e taşındı. 40 bomba, Bush yönetiminin Avrupa’daki tek taraflı nükleer indirim programının bir parçası olarak ABD’ye geri gönderildiği 2005 yılına kadar İncirlik’te kaldı.
ABD Hava Kuvvetleri beş NATO ülkesindeki altı hava üssünde 150 nükleer bomba saklıyor. Resmin tamamını görmek için haritaya tıklayın.
Kalan 50 bomba, Türkiye Hava Kuvvetleri'nin İncirlik'te savaş filolarının daimi olarak yerleştirilmesine asla izin vermemesine rağmen, ABD jetleri tarafından kullanılıyor. Jetler, bir kriz sırasında silahları almak için uçmak zorunda kalacaklar veya kullanmadan önce başka yerlere gönderilmek zorunda kalacaklardı. Sonuç olarak, İncirlik'teki nükleer pozisyon, son yirmi yıl boyunca savaş bombardıman üssünden çok bir depolama alanı oldu.
Türkiye'nin NATO nükleer paylaşım misyonuna katılımı azalmış olsa da (bazıları güvensiz) “Türk” silahlarının çekilmesiyle, Türk F-16'ları nükleer bir rol oynamaya devam etti. Yerel raporlara göre, F-16’ların asla nükleer bir rolü olmadı. ABD Hava Kuvvetleri 2010’da Kongre'ye, "Türkiye nükleer görevlerini yerine getirmek için Türk F-16'larını kullanıyor” dedi ve bazı F-16'ların, yeni B61-12 bombalarını, F-35A 2020'lerde nükleer saldırı görevini devralabilinceye kadar teslim edebilecek şekilde geliştirilebileceğini söyledi. Bu şimdi Trump yönetimi F-35 satışını iptal ettikten sonra olmayacak.
2015 yılındaki uydu görüntüleri, nükleer silah saklama kasalarına sahip uçak barınaklarının çoğunun etrafına yeni bir güvenlik çemberinin inşa edildiğini ortaya koydu. Orijinal olarak tonozlarla donatılmış 25 sığınağın yalnızca 21'i maksimum 84 nükleer bombaya kadar depolama kapasitesine sahip yeni güvenlik alanına dahil edildi. Normalde İncirlik'te toplam 40-50 bomba envanteri olmak üzere her kasada yalnızca iki bomba depolanıyor.
Incirlik AB'deki nükleer silah görev alanları arasında nükleer silahların depolandığı “NATO Bölgesi” ve yeraltı depolama kasalarını yöneten nükleer silah bakım ünitesi yer alıyor.
Geçen ayın sonlarında Hava Kuvvetleri Komutan Yardımcısı Orgeneral Stephen W. Wilson, İncirlik'i ziyaret etti ve üsteki çeşitli işlevsel yerleri ve tesisleri gezdi. Bunlardan biri nükleer silahları koruyan 39. Güvenlik Gücü üyeleriyle konuştuğu “NATO Bölgesi” içindeki Koruyucu Uçak Sığınağı H-2 idi (aşağıya bakınız). Ayrıca sığınağın içini ve kasada bulunan silahlar da gösterildi.
Geçtiğimiz ay Hava Kuvvetleri Komutan Yardımcısı Orgeneral Stephen W. Wilson İncirlik Hava Üssü'nde bir nükleer silah deposuna götürüldü. Resmin büyük halini görmek için üzerine tıklayın.
Son Aktiviteler
Hava Kuvvetleri, B61 bombalarını İncirlik'ten geri çekmeye karar verdiyse, Maxar'ın uyduları tarafından 2019 ve 2017 yıllarında elde edilen görüntüler çekilme faaliyetlerine çok benziyor. Bu görüntüler, gerçek nükleer silah hareketlerini ya da bunların kaldırılması için verilen eğitimi gösteriyor.
22 Mart 2019 tarihli bir fotoğrafta, Washington'daki Lewis-McChord Ortak Üssü'ndeki 62. Hava Nakliye Birliği'ne bağlı 4. Hava Nakliye Filosundan, NATO Bölgesi'ne açılan ana kapının dışına park etmiş bir C-17 nakliye uçağı görünüyor. Hava Kuvvetleri nükleer silahları taşıma izni bulunan tek ünite olan 4. Hava Nakliye Filosu, Prime Nuclear Airlift Force (PNAF) ve Emergency Nuclear Airlift Operations (ENAO) misyonlarında uçuyor (aşağıdaki resimlere bakınız).
Resmi gerçek boyutunda görmek için tıklayın.
Uydu görüntüsünde, zırhlı araçlar ve 39. Güvenlik Gücü'nün silahlı muhafızları ile çevrili C-17 ve geçit alanı ve silah hareketini korumak ve yürütmek için teknisyenler görülmektedir. Görülen benzersiz araçlardan biri, C-17'nin yükleme tablası ile dizilmiş 18 metrelik bir kamyon. Aynı tip kamyon birkaç ay sonra silah bakım ünitesine park edilmiş olarak görülebilir (aşağıdaki resme bakınız).
Earth Watch aracılığıyla edinilen bu Maxar uydu görüntüsü Mart 2019'da nükleer silah hareketi veya egzersizi olarak ortaya çıktığını gösteriyor. Resmin tamamını görmek için üzerine tıklayın.
Olası bir nükleer silah hareketi veya tatbikatının bir başka Maxar uydu fotoğrafı seti Aralık 2017’dendir. O yıl (ve 2014) yapılan bir Nükleer Güvenlik Denetimi, silahların acil durum tahliye tatbikatlarını içerdiğini gösteriyor. 2017 görüntüsündeki senaryo ile 2019 görüntüsündeki senaryo aynı: Geçidin dışına park edilmiş bir C-17, sahneyi çevreleyen güvenlik araçları ve silahları taşımak için taşıyıcı araçlar. Ancak 2017 fotoğrafları eşsizdir, çünkü uydunun tepesinden geçerken birkaç dakika daha fazla çekilmiştir.
Sonuç olarak, hareketler görünür hale geliyor: İlk görüntüde, bir zırhlı güvenlik araçları zincirinde bir kamyonun arkasına çekilen muhtemel bir silah römorku NATO Bölgesi'nin dış kapısına doğru ilerlemektedir. İkinci fotoğrafta, araç zinciri geçitten asfaltın üzerine geçmiştir ve çekilen römork C-17'nin arkasına doğru dönmektedir. Uçak gölgesi, yükleme rampasının açık ve silahları almaya hazır olduğunu gösteriyor (aşağıdaki resme bakınız).
Bu eşsiz çift görüntü nükleer silah hareketi veya 2017 yılının Aralık ayında egzersiz yapma gibi görünen şeyleri gösteriyor. Resmin tamamını görmek için üzerine tıklayın.
İncirlik'teki B61 nükleer bombaları uzun zaman önce çekilmeliydi, ancak gelenek, Soğuk Savaş düşüncesi ve bürokratik atalet, yetkililerin doğru şeyi yapmasını engelledi. Şimdi, Birleşik Devletler'in silahlarını güvenceye alma veya Türkiye'yi terk etmiş olarak görülme seçeneğiyle karşı karşıya kaldığı bir noktaya geldi.
Silahların geri çekilmesi elbette ABD’nin Türkiye’yi terk ettiği anlamına gelmiyor. Bu ilişki zaten ciddi bir sıkıntıda ve Türkiye'nin bir şekilde NATO’dan uzaklaşmaya devam edeceği düşüncesine dayanarak silahların İncirlik’te tutulması düşüncesi bir yanılsamadır. Bu tekne yelken açmış gibi görünüyor; ilişkinin durumuna göre İncirlik'te nükleer silah bulunup bulunmaması daha da kötüleşebilir. Hava Kuvvetlerinin şimdiye ilgili olması gereken gerçek budur.
2009 yılında İncirlik AB'de nükleer silah güvenliği konvoyu.
Ancak ABD nükleer bombalarının 2001 yılında Yunanistan’dan ve beş yıl sonra İngiltere’den çekilmesi diğer ülkelerin de geri çekilmelerini veya NATO’nun yıkılmasını talep etmelerine neden olmadı. ABD nükleer silahlarının konuşlandırılmasının NATO güvenliği için gerçekten önemli olduğuna inanıyorlarsa, o zaman kalacaklar. Misyon Türkiye'den çekilme ile düşerse, o zaman bunun önemli olduğunu düşünmüyorlar demektir ve silahların yine de tüm ülkelerden çekilmesi gerekiyor. ABD’nin Avrupa’daki caydırıcılık duruşunun uzatılması, arka planda stratejik zorlama ile desteklenen gelişmiş geleneksel güçlerle yeterince korunabiliyor.
İncirlik'teki B61 bombaları, diğer ülkelerdeki boş depolara kolayca dağıtılabilir. Boşluk sorun değil. Belçika, Almanya, Hollanda ve İtalya'daki aktif WS3 kasalarında toplam 96 adet boş silah yuvası bulunmaktadır. Ayrıca, RAF Lakenheath'te 100 bombaya sahip 25 boş ve aktif WS3 kasası bulunmaktadır. Ancak halkın ve parlamentolardaki muhalefetin bu ülkelerde depolanan nükleer bomba sayısının artmasını engellemesi muhtemel. İncirlik'i tahliye etmek için emir verilirse, bombaların ABD'ye geri gönderilmesi daha muhtemel görünüyor.
İlk olarak ABD'nin Avrupa'daki taktik nükleer silahlarını azaltmasını- kesinlikle geri çekmesini- önlemek isteyen, Rusya-Moskova'nın, taktik nükleer silah kullanma stratejisinin “gerilimi düşürmek için yükseltmek” olarak adlandırılan bir stratejiye güveninin arttığını iddia edecek bazı insanlar olacak. Bunlar, ABD’nin, Rusya’nın taktik nükleer silahlarına daha iyi karşı koymak için ABD’nin stratejik denizaltılarına yeni bir düşük verimli savaş başlığı ve saldırı denizaltılarına yeni bir nükleer deniz füzesi yerleştirmesi gerektiğini savunan aynı meraklı kişiler.
Son zamanlarda Trump yönetiminin Nükleer Duruş Gözden Geçirmesi tarafından onaylanan bir düşünce. Bu durum Avrupa ülkelerine şu işareti gönderiyor; ABD artık Avrupa'ya B61 nükleer bombalarının konuşlandırılmasının güvenilir olmadığına ve farklı ve daha iyi silahlara ihtiyaç duyulduğuna inanıyor.
Öyle ki, USAF kaynağına göre ekstra bir güvenlik gücü filosunun “bölgesel kargaşaya ve devletin kararsızlığına” karşılık nükleer güvenliği artırmak için İtalya'daki Aviano Hava Üssü'nden İncirlik'e taşındığı ve Ohio Ordu Ulusal Muhafız askeri polisinin özellikle temel güvenliği artırmak için İncirlik'e gönderildiği bildirildi.
İncirlik'teki silahlara yönelik güvenlik tehdidi acildir ve bölgedeki nükleer silahların dağıtımına devam edilmesi haksızdır ve ABD nükleer güvenlik standartlarıyla uyumlu değildir. Buna inanmıyorsanız, kendinize şu soruyu sorun: Türkiye'de ABD nükleer silahları yoksa ve birileri İncirlik'e yerleştirilmesini istiyorsa, Pentagon bunu onaylar mı?
Şüpheliyim. Gerçeklerle yüzleşmenin ve silahları ateş altında kalmadan önce Türkiye'den çekme zamanı.
Ek bilgi:
ABD nükleer silahları, 2019
Taktik nükleer silahlar, 2019
Avrupa'daki ABD Üssünde Yükseltmeler Güvenlik Riskini Kabul Ediyor (2015)
Bu yayın New York Carnegie Corporation, John D. ve Catherine T. MacArthur Vakfı, Yeni Toprak Vakfı (New Land Foundation), Ploughshares Fonu ve Prospect Hill Vakfı'ndan cömert katkılarla gerçekleştirilmişti. Yapılan açıklamalar ve dile getirilen görüşler tamamen yazarın sorumluluğundadır.
Hans M. Kristensen, 16 Ekim 2019, Federation of American Scientists (FAS)
(Hans Kristensen'i Amerikan Bilim Adamları Federasyonu (FAS) Nükleer Bilgi Projesi direktörüdür.)
***
Seçkin Deniz'in Notu:
ABD İncirlik'teki Nükleer Silahları Nasıl geri Çekecek?
Bulletin of The Atomic Scientists, 17 Ekim 2019 tarihinde, yukarıdaki analizden bir gün sonra, yukarıdaki analizi de referans alan John Krzyzaniak, imzalı, "Türkiye'den Nükleer Silahları Almak: Bir Nasıl Yapılır Kılavuzu (Getting the nukes out of Turkey: A how-to guide)" başlıklı bir metin yayınladı:
"İlk adım, ABD ile Türkiye arasında nükleer paylaşım ilişkilerini sona erdirmek için bir anlaşma gerektirebilir. Biri Türkiye'nin itiraz edeceğini düşünürse, Türkiye'nin silahları kullanmakla ilgili temel yeteneklerini korumaya hiç ilgi göstermediğini düşünün; Türk pilotlarına, 1990'ların ortasından beri uçaklarında nükleer silah taşıma sertifikası verilmiyor. Başkan Bush’un görev süresi boyunca yaptığı gibi, ABD’nin kararı tek taraflı vermesi de mümkün.
Böyle bir kararın ardından silahları fiziksel olarak çıkarmak için çeşitli seçenekler var, ancak en muhtemel senaryo onları havaya uçurmayı içeriyor. Hans Kristensen tarafından yazılan blog yayınına göre, Amerikan Bilim Adamları Federasyonu Nükleer Bilgi Projesi müdürü,
Washington'daki Lewis-McChord Ortak Üssü'ndeki 62. Hava Nakliye Birliği'ne bağlı 4. Hava Nakliye Filosundan iki C-17 nakliye uçağı ile Nükleer silahların taşınma hazırlığı yapıldığı iddia ediliyor. Bununla birlikte, böyle bir operasyonun ne kadar hazırlık gerektireceği açık değildir. Bazıları misyonun lojistik açıdan karmaşık olacağını ileri sürüyor, ancak ABD kesinlikle bu konuda çok tecrübeli ve Türkiye'de bu yıl başlarında bir uygulama yapmış olabilir.
Son adım, silahları Avrupa'nın başka bir hava üssünde veya Amerika Birleşik Devletleri'ne geri götürmek için başka bir yerdeki depolara götürmektir. İtalya'daki Aviano Hava Üssü politik açıdan en iyi Avrupa seçeneği olabilir, ancak İncirlik'teki tüm silahlar için yeterli alana sahip değil. (Türkiye ve İtalya dışında, ABD'nin ayrıca Belçika, Almanya ve Hollanda'da taktik nükleer silahları var.)
Bununla birlikte, nükleer silahları Türkiye'den tahliye etmek için başka bir seçenek var; bu seçenek politik olarak diğerlerinden daha az çekişmeli olabilir. Foreign Policy Araştırma Enstitüsü Orta Doğu Program Direktörü Aaron Stein’in de belirttiği gibi, Türkiye’deki B61 bombalarında önümüzdeki yıllarda yeni bir kuyruk seti şeklinde makyaj yapması planlanıyor. Bu yükseltme, Türkiye'de değil ABD topraklarında yapılacak. Bu yüzden teoride Amerika Birleşik Devletleri modernizasyon operasyonunu yavaş yavaş yürüterek bombaları İncirlik'e asla geri göndermez..
Taktik nükleer silahları çekmek ABD-Türkiye ilişkilerine kalıcı zarar verir mi? Belki. Ancak iki ülke arasındaki ilişkiler yıllardır istikrarsız bir düşüş gösteriyor. Amerikan Bilim Adamları Federasyonu'ndaki kıdemli yardımcı Ankit Panda'nın yazdığı gibi, “Bu işlevsel olmayan ittifak, Amerikan bombalarının Türk topraklarında fiziksel olarak var olmasıyla onarılamayacak ve kurtarılamayacak.”
John Krzyzaniak, 17 Ekim 2019, Bulletin of The Atomic Scientists,
Seçkin Deniz, 22.10.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.