Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirsini yayınladığımız analiz, 1997'den beri Politico adına çalışan Berlin Avrupa baş muhabiri Matthew Karnitschnig'a aittir ve Alman-Amerikan ilişkilerine odaklanarak, Başkan Trump'ın ilişkileri daha da kötüleştirmesine rağmen, konunun sadece Trump'la sınırlı olmadığını, bütün alman siyasî kümelerinde, hükümette ve halkta yaygın olarak 'Amerika gerçek bir arkadaş değil, sadece bir ortaktır' duygusunun hakim olduğunu ardışık örneklerle irdelemektedir. Batı Bloku'nun yaşadığı derin yarılma bugün Fransa Cumhurbaşkanı Macron'un 'Nato'nun beyin ölümü gerçekleşti' söylemine karşı, NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg ile görüşmesi sonrasında yaptığı açıklamada Merkel, Macron’un sözlerini “yersiz bir sözlü saldırı” olarak nitelendirerek, “bu bakış açısı kesinlikle benimkini yansıtmıyor” diye konuştu. Fransız Cumhurbaşkanının çok sert ifadeler kullandığına dikkat çeken Merkel, her zaman Avrupa’nın kendi güvenliği için daha çok sorumluluk üstlenmesi gerektiğini savunduğunu ancak müttefikler arasında görüş ayrılıkları olsa da NATO’nun kilit önem taşıdığını söyledi: "Transatlantik ortaklık bizim izin vazgeçilmez. NATO bizim güvenlik ittifakımız” Daha sonra Merkel, kendisini makamında ziyaret eden ABD Dışişleri Bakanı Pompeo ile yaptığı görüşme sonrası Afganistan, Ukrayna, Suriye ve Libya’daki ihtilaflarda"Almanya, bu sorunların çözümünde aktif rol almak istiyor" dedi. Pompeo ise ülkesinin Almanya ile işbirliğini sürdürmek istediğini söyledi. Almanya Savunma Bakanı Annegret Kramp-Karrenbauer’in savunma bütçesini artıracaklarını ifade ettiğini belirten Pompeo, "Bu gerçekten önemli" dedi. Anlaşıldığı üzere Almanya eski ABD edilgeni bir alt müttefik olmaktan çıkıp ekonomik ve askeri gücü ile orantılı olarak eşit ilişki istiyor. Merkel'in endişeleri olsa da, Türkiye'nin Barış Pınarı Harekâtı'nı "Suriyeli birçok mülteciyi kabul eden Türkiye'nin kendi meşru güvenlik gerekçeleri mevcut." diyerek zımnen onaylaması etkin rol alma çabasının bir ürünü olarak görülmelidir.
Seçkin Deniz, 09.11.2019
The end of the German-American affair
"Bu kez sıkı arkadaşlar ve müttefikler, iki eski ortak birbirinden ayrılıyor; bu sadece Trump'a bağlı değil."
Sorun şu ki, bu sadece bir ekran. 1998'de açılan eski bir ABD Ordusu tiyatrosunda yer alan ücretsiz bir sergi olan Allied Museum, bir zamanlar olanlara bir pencereden bakıyor ve olandan hoş bir kaçış sunuyor.
Onlarca yıldır Alman-ABD ilişkisi sadece askeri ittifaklar ve ticari çıkarlar tarafından değil, kişisel bağlarla da sürdürüldü | Alex Wong / Getty Images
Hem resmi hem de gayri resmi düzeyde, 1950'lerden bu yana transatlantik ittifakı destekleyen kuruluş çökmekte. Almanların yaklaşık yüzde 85'i ülkelerinin ABD ile olan ilişkilerinin “kötü” ya da “çok kötü” olduğunu düşünüyor. Son zamanlarda yapılan bir çalışmaya göre, net bir çoğunluk Almanya'nın ABD'den uzaklaşmasını istiyor.
“Kanımda Alman var” - Donald Trump
Angela Merkel, Birleşmiş Milletler iklim konferansı için bu hafta (24 Eylül 2019) ABD’de. Ancak, aynı zamanda New York’ta bulunan ABD Başkanı ile görüşme gündeminde değil. Merkel, Mayıs’ta ABD’ye yaptığı son ziyarette de Trump’ı görmedi.
Merkel BM'yi ziyaret ederken, görünüşte varisi olan Savunma Bakanı Annegret Kramp-Karrenbauer, Pentagon'da Alman savunma harcamaları konusunda daha sert sorularla karşılaşması beklenen Washington'da bulunuyor.
Trump iktidara gelmeden çok önce başlayan ancak o zamandan beri bağların hızla aşınması, iki ülkenin ikili ilişkilerinin çok ötesine uzanan imalar taşıyor. Çin’in Avrupa’daki nüfuzunu arttırmaya çalıştığı ve Rusya’nın bu transatlantik yarılmadan faydalanmak istediği bir zamanda, Alman-Amerikan birliğinin dağılması NATO’nun geleceği ve daha geniş anlamda küresel düzen için derin etkilere neden olacaktır.
İki tarafın da her şeyin yolunda olduğunu iddia etmeye çalışıyor olmasının nedeni bu olabilir.
2017'de göreve başladığından beri Almanya'ya piñata (Seçkin Deniz'in Notu: Geleneksel olarak Meksika'da, özellikle Noel'de, piñatalar meyve ve şeker, portakal, şeker kamışı ve sarılmış şekerler ile doldurulan hamur kağıt, çanak çömlek veya kumaştan yapılmış bir kaptır; bir tören veya kutlamanın parçası olarak kırılır. Bazı piñatalar un, konfeti veya suyla doldurulmuş "tuzaklar" dır. Piñata bozulduktan sonra boş kalan çocuklara özel tedavi sepetleri verilebilir. Bunlara colaciónes denir ve incinmiş duyguları önlemek için verilir.) gibi davranan Trump, Fransa'daki G7 toplantısında Merkel ile kısa bir görüşme sırasında, “Kanımda Alman var” dedi. Bunun için kesin bir planı olmadığı halde Berlin'de onu ziyaret etmekten “çok onur” duyacağını söyledi.
Trump’ın, atalarının ülkesine olan ani yakınlığı, ortak basın toplantısı sırasında 'düz bir yüz' yansıtmak için elinden gelenin en iyisini yapan Merkel’den gelen sesli bir tepkiyi tetikledi. Merkel, “Aramızdaki zor konuları ele almak bizim için sorun değil” diye ısrar etti.
Harika'dan daha çok, endişeli
Berlin, en büyük ticaret ortağıyla ilişkilerinde yaşanan bozulma konusunda çok endişeli ve Almanya Dışişleri Bakanlığı'nın, ABD'deki yıl boyunca süren bir dizi etkinlik Amerikalılara iki ülkenin birbirinden ne kadar hoşlandığını hatırlatmak anlamına gelen "Wunderbar Together" adlı özel bir girişimini finanse ediyor.
Merkel'in Amerika'nın kültür savaşlarındaki rolü, -sahneye bağlı olarak- sınırları kontrolsüz bir şekilde Müslüman göçüne açan kötü niyetli birini veya ihtiyacı olan insanları kurtaran azizi oynadığı yerde, Almanya'nın halkla ilişkiler çabalarını karmaşıklaştırdı. Bu, Mayıs ziyaretinde, Alman lider, Harvard mezunlarına yaptığı konuşmada kayıp bir kurtarıcı gibi kutlandığında görüldü.
Merkel, bu yaltakçılıktan hoşlanmıştı. ABD’ye hem ekonomik hem de stratejik anlamda bağlı olan Almanya’nın liderinin Amerika’nın partizan savaşlarının merkezinde yer alması başka bir soru.
Almanların Trump'a karşı tutumu çok daha basittir: genel olarak ondan hoşlanmazlar.
Uluslar arasındaki ilişkilere gelince, çoğu Amerikalı, Almanların ABD hakkındaki görüşünün aksine, Almanya’ya olumlu bakmaya devam ediyor
Ancak Merkel'in bahsettiği “zor konular” resmi sohbete hükmediyor. Sorunun İran, ticaret, savunma harcamaları veya iklim değişikliği olmasına rağmen, Berlin ve Washington giriş kapısında duruyor. Stratejik mantığın onları doğal müttefikler haline getirmesi gereken alanlarda bile - Çin'in artan etkisiyle yüzleşmek gibi - ikisi farklı bakış açılarının ötesine geçemediler.
Trump'ın Almanya'ya karşı yürüttüğü saldırılarla ilgili sıkıntılı ilişkileri suçlamak cazip geliyor. Almanya'nın yetersiz savunma harcamaları, kronik ticaret fazlası ve “Ahngula’nın” göç politikaları konusundaki nakaratları, retorik repertuarının öne çıkanları arasında.
„Angela, Angela, faturanı ödemek zorundasın.“ Donald #Trump unplugged - über sein Verhältnis zu den Deutschen. pic.twitter.com/T2JyV7GTR4
- Gabor Steingart (@gaborsteingart) Tarafindan Çekilen Ilginç Fotograflari Görüntüle 19 Temmuz 2019
Geçenlerde transatlantik lobi grubu Atlantik Brücke'nin başında bulunan eski Alman Dışişleri Bakanı Sigmar Gabriel, “Önceki diğer bütün başkanların aksine, Trump, eşitler arasındaki ortaklığın istenmediği izlenimini yarattı” dedi .
Gerçekte, ABD-Alman ittifakı hiçbir zaman eşit bir ortaklık olmadı. Savaş sonrası dönem boyunca gerginlik değişen derecelerde bu ortaklığın bir parçası olmuştur. Konrad Adenauer ve John F. Kennedy birbirlerini sevmedikleri gibi, Helmut Schmidt ve Jimmy Carter kesinlikle birbirlerinden nefret ettiler.
1960'lardan Soğuk Savaş'ın sonuna kadar, Almanlar hem Vietnam'daki ABD savaşına hem de Sovyetler'le silahlanmaya karşı göstermek için sokaklara döküldüler.
Buna rağmen, bu sefer işler gerçekten farklı. Ve bu sadece Trump'a bağlı değil.
İnsan gücü
Onlarca yıldır Alman-ABD ilişkisi sadece askeri ittifaklar ve ticari çıkarlar ile değil, kişisel bağlarla da sürdürüldü. ABD'yi eleştiren Almanlar bile, Amerikan katılımının başka bir alternatiften daha iyi olduğu konusunda hemfikirdi. Gerginlik ve anlaşmazlık zamanlarında çoğu Alman, Amerika'ya şüphelenmesi için fırsat verdi.
Soğuk Savaş boyunca, çoğu evli ve çocuk sahibi olan milyonlarca Amerikan askeri Almanya'da görev yaptı. Sayısız binlerce Alman genç ABD’ye değişim öğrencisi olarak gitti ve ABD üniversitelerinde üst seviyelerde eğitim gördü.
Berlin Duvarı'nın yıkılmasıyla birlikte, 1985'te yaklaşık 250.000 olan ABD askeri personeli sayısı bugün yaklaşık 35.000'e düştü. ABD Alman lise okulları için favori bir destinasyon olarak kalsa da, Atlantik'ten geçen değişim öğrencilerinin sayısı 2009'dan bu yana yaklaşık yüzde 30 oranında düşmüş ve 6.000'den az olmuştur.
ABD Savunma Bakanı Mark Esper, 23 Eylül 2019'da Arlington, Virginia'da Pentagon'da düzenlenen bir karşılama töreni sırasında Almanya Savunma Bakanı Annegret Kramp-Karrenbauer'i ağırlıyor. Sekreter Esper ve Bakan Kramp-Karrenbauer, Washington ziyareti sırasında ikili bir toplantı yaptı | Alex Wong / Getty Images
ABD birlikleri kademeli olarak geri çekilirken, birçok Alman'ın varlıkları için hissettiği şükran duygularının kalıntıları da buharlaştı.
1990'ların ortasında bir muhabir olarak Almanya'daki ilk görevim sırasında Almanlar, Amerikalılara karşı coşkulu duygularla Amerika'daki maceralarını anlatıyordu. ABD politikalarının çoğunda sorun çıkarsalar bile, hepimizin aynı tarafta olduğunun bir anlamı olduğuna dair bir iyi niyet rezervi vardı.
Konu bugünlerde, yumurta kabuğu üzerinde yürümek gibi.
“Babam ABD'nin ve demokrasisinin büyük bir hayranıydı,” dedi yeni tanıştığım biri geçenlerde bana, babasının bakış açısını paylaşmadığını da açıkça belirtti.
Alman güvensizliği, 9/11’in ardından etkili olmaya başladı. Almanya, ABD’nin Afganistan’da Taliban’a karşı koalisyona katılsa da, Berlin, Saddam Hüseyin’in kitle imha silahlarına sahip olduğu iddiasını desteklemek için yeterli delil olmadığını savunarak Irak Savaşı’na katılmayı reddetti.
Almanya’nın o zamanki Şansölyesi Gerhard Schröder’in verdiği inatçı karar, hiçbir zaman tam olarak iyileşmemiş bir yara bıraktı. Son yıllarda, Almanya ABD 'yi Guantanamo, NSA casusluğu ve Trump'ın saldırıları dolayısıyla suçladı.
Bu meseleler, Almanların, Berlin’in, çoğu ekonomistin küresel dengesizlikleri artırdığını söylediği devasa ihracat fazlasını azaltmasını veya NATO’nun savunma harcaması hedefine ulaşmasına yönelik ABD’nin ısrarcı taleplerini görmezden gelmesini kolaylaştırdı. Son iki ABD yönetimi de Merkel hükümetine, çok az etkili olsa da güvenlik konusunda daha fazla harcama yapması için baskı yaptı. Öte yandan Trump, Almanların dikkatini çekmişe benziyor.
Ancak Trump'ın acımasız baskıları sokak düzeyinde bir maliyet üretti..
“Şu anda Trump, transatlantik ilişkide baskın faktör” -
Wolfgang Ischinger, eski Washington Washington Büyükelçisi
Almanlar ve Amerikalılar, 60 yıldan beri dostluklarını, Old West (Eski Batı)'in bir kopyası olan kasabada her yıl düzenlenen açık hava fuarı Volksfest (Seçkin Deniz'in Notu: Volksfest, Almanya'da genellikle bir bira veya şarap festivalini ve seyyar bir lunapark eğlencesini içeren büyük bir etkinliktir.) sosislerle ve Amerikan müziği ile kutladılar. Festival, Temmuz ayında, sol koalisyona lideri Berlin Belediye Başkanı Michael Müller'in bir yer bulamama mazereti ile üç yıl içinde ikinci kez iptal edildi.
Daha birkaç hafta önce, Müller’in şehir yönetimi, yerel yasalara ve güvenlik yönetmeliklerine dayanarak, 20 “Candy Bomber”(Berlin’deki Airlift sırasında kullanılan tarihi ABD nakliye uçağı) uçağının şehrin Tempelhof havaalanına inmesine izin vermedi. Bu uçak için bazı uçaklar ABD'den gelmişti.
Bu tür olaylarla ilgili çarpıcı olan, az sayıda Almanın bu durumu gerçekten umursaması. Birkaç gazete yazarı, 20 Candy Bomber uçağının Tempelhof havaalanına inmesine izin verilmemesine kızgınlığını dile getirdi, ancak hikaye çabucak unutuldu.
ABD, Almanya'nın güvenliğini garanti etmesine rağmen, hükümetin hem içinde hem de dışında olan birçok Alman için, Amerika gerçek bir arkadaş değil, sadece bir ortaktır.
Seyahat tutkusu olan milyonlarca Alman, Florida'daki plajların veya New York manzaralarının tadını çıkarmak için hala ABD'yi ziyaret ediyor. Tıpkı, bir süredir ilişkileri kötüye doğru giden, Almanya'nın eski bir arkadaşı olan Türkiye'ye gittikleri gibi.
ABD Başkanı Donald Trump, Almanya Şansölyesi Angela Merkel ile 25 Ağustos 2019 tarihli Biarritz, Fransa'daki G7 zirvesinin ikinci gününde Biarritz deniz fenerinin önünde bir aile fotoğrafı için bir araya geldi | Getty Images
ABD yetkililerinin 'Washington’un Almanya merkezli güçlerini Polonya’ya transfer edebileceği' konusundaki son açıklamaları Berlin’de toplu bir umursamazlıkla karşılandı. Çoğu Alman yetkili, bunu boş bir tehdit olarak görmesine rağmen, bazıları, Trump’ın Almanya'yı negatif konuma taşıması durumunda üsleri kaybetmenin buna değeceğini söyledi.
Resmi bir ABD-ABD ilişkilerinin bu kadar düşük bir noktada olmasıyla, transatlantik alevini diri tutmak küçük bir inançlı gruba bırakıldı.
“Şu anda Trump, transatlantik ilişkinin baskın faktörüdür,” dedi on yıllardır düzenlenen transatlantik diyalog fikstürü olan Münih Güvenlik Konferansı'na başkanlık eden eski Alman Washington büyükelçisi Wolfgang Ischinger.
Ischinger, ABD-Alman ittifakının Trump’ın başkanlığından sonra “status que ante” ye (Seçkin Deniz'in notu: Statükoyu sürdürmek var olan durumu olduğu gibi korumak) dönebileceğine inanmıyor, ancak ülkesini zulümden kurtaran ve refaha ulaştıran bir ilişki konusunda umutlu olmaktan vazgeçmediğini söyledi.
“George W. Bush Batı Avrupa'da o kadar popüler değildi” dedi. “Ancak Barack Obama bir aday olarak ortaya çıktığı anda, 200.000 kişi konuşmasını dinlemek ve tezahürat yapmak için Berlin Zafer Anıtı'na koştu. Amerika birden tekrar popüler oldu ve bütün ulusumuz heyecanlandı.”
Eğer herkes başarısız olursa, Müttefik Müzesi'ndeki sergi son sergi olabilir.
Matthew Karnitschnig, Berlin, 24.09.2019, Politico
(Matthew Karnitschnig, POLITICO'nun Berlin merkezli Avrupa baş muhabiridir. 1997'de Almanya hakkında haber vermeye başladı)
Seçkin Deniz, 09.11.2019, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.