Sonsuz Ark'ın Notu:
Aşağıda çevirisini yayınladığımız metin, Georgetown Üniversitesi öğrencisi ve çalışanı, bir Americorps mezunu ve Fletcher Okulu'nda doktora adayı olan Colin Steele'a aittir ve Savaş ve Yönetim Sanatı'na odaklanarak yaptığı çalışmalarda faydalandığı kitaplara dair kısa tanıtım notları içermektedir. Yazar, “Stratejinin herkesin (siviller ve askerler, uzmanlar ve amatörler) işi olduğuna derinden inanan" biri olarak herkesin neden stratejiye önem vermesi gerektiğini kendince izah ediyor. Tarihteki en uzun ömürlü imparatorluklardan biri olan Osmanlı İmparatorluğu'nun mirasçıları olarak, eksikliğini yaşadığımız bu türden bir yaklaşımı ve benzer tecrübeleri aktaran kitap-kaynak yetersizliğidir... Türkiye'nin bu alanda binlerce yıllık tecrübesi olmasına rağmen, genç nesilleri yönlendirebilecek eser yetersizliği çekmesi kabul edilebilir değildir.
Seçkin Deniz, 18.01.2020
WAR BOOKS: WAR AND THE ART OF MANAGEMENT
Bunu üç ders takip eder. Birincisi, insanların bütün çabaları gibi, savaş da her zaman belirsizdir. Savaş politikanın devamı ise, bu politika önce geliştirilmeli, iletilmeli ve yönlendirilmelidir: birisi, genellikle siyasi liderlik, ülkenin stratejik bağlamı hakkında bir fikir formüle etmeli ve çıkarları ve tehditleri tutarlı bir stratejiye dönüştürmelidir. İkincisi, bu stratejinin uygulanması gerekir: genel ve saha düzeyindeki görevlilerden başarmaları gereken şey beklenir ve bunu istenen operasyonel sonuçlara dönüştürür. Sonunda (ve benim için en ilginç olanı) insanlar planları uygulamak zorundadırlar. İster John Paul Jones gibi çalkantılı bir kişiye veya Chester Nimitz gibi örgütsel bir beyne odaklanın, savaş sanatının büyük bir kısmı, kaos ve belirsizliğin ortasında arzu edilen etkileri elde etmek için muazzam sayıda insanı ve malzemeyi organize etmeyi gerektiriyor.
Bir savaş öğrencisi, bir sivil ve - her şeyden önce - bir vatandaş olarak, savaş kurgusunu, hem kurgusal hem de tarihsel olarak, insanların diğer insanları nasıl organize ettikleri, riskleri nasıl yönlendirdikleri ve yönettikleri konusunda tükenmez bir dersler hazinesi olarak buluyorum. Melian Diyaloğu'ndan En Karanlık Saat'e kadar, savaşın sonuçlarının büyüklüğü, hayatın her kesimindeki liderler için zorlayıcı hikayeler ve net dersler çıkarmamızı sağlıyor. Aşağıda, yönetim sanatı olarak savaş konusundaki görüşlerimi şekillendiren birkaç kitap var.
Robert Gates, A Passion for Leadership: Lessons on Change and Reform from Fifty Years of Public Service (Robert Gates, Liderlik Tutkusu: Elli Yıllık Kamu Hizmetinde Değişim ve Reform Dersleri)
Bu kısa, okunaklı ciltte, yaşam boyu devlet memurluğu yapan, seçkin eski savunma bakanı Gates, hayatındaki çalışmalarından, rahatsız edici ama gerekli değişikliklerle büyük, halka açık bürokrasilere nasıl öncülük edileceğine dair pratik, kolay uygulanabilir dersler veriyor. Gates ayrıca “kamu işine” inanmaya ve ona katılmaya devam edilmesi için bir çağrı yapıyor.
Richard E. Neustadt and Ernest R. May, Thinking in Time: The Uses of History for Decision-Makers (Richard E. Neustadt ve Ernest R. May, Zamanında Düşünmek: Karar Vericiler için Tarihi Kullanmak)
Herhangi bir lider için en önemli derslerden biri, bir karar vermeden önce, hatta ve özellikle krizde bile durmak, bakmak ve dinlemektir. Kamu yönetiminin ve karar alma süreçlerinin seçkin akademisyenleri Ernst ve May, varsayımları ortaya çıkarmak ve test ederek bir çerçeve geliştirmek için hem iyi hem de kötü bir dizi gerçek dünya kararı sunarak okuyucuyu mevcut durum ile kaçınılmaz olarak akla gelen analojiler arasındaki “benzerlikleri ve farklılıkları” araştırmaya yönlendirebilir. Bu başlı başına bir savaş kitabı değil, ama bizi gerçekten girmek istemediğimiz bir savaşın dışında tutabilir.
Roger Knight, The Pursuit of Victory: The Life and Achievement of Horatio Nelson (Roger Knight, Zaferin Peşinde: Horatio Nelson'ın Yaşamı ve Başarısı)
Nelson’ın hayatı savaşla ilgili okumalarımda erken bir etkiye sahipti ve bugün hala güçlü bir etken olmaya devam ediyor. Nelson'ın pek çok savaş seviyesi hakkında verecek çok dersi var, ancak bu kitap ünlü “Nelson dokunuşunu” ayrıntılandırarak iyi bir iş çıkarıyor: Nelson'ın akranlarını ve astlarını kazanan bir takıma dönüştüren kişisel nitelikleri. Bunların çoğu, Nelson'ın kamarasında, savaşın etkilerinden çok uzakta, yemek masasındaki tartışmalarla sağlandı; Gerçekten de, Trafalgar'da Nelson'un elde ettiği en büyük zafer, Nelson'ın ölümünden sonra, rakip Fransız amiralinin her birinin kendi başına bir Nelson olduğunu söylediği, birçoğu yemek arkadaşı olan askerler tarafından elde edildi. Nelson'un bireysel dehasından daha fazlası, mirasının temel taşı olmalıdır.
Stanley McChrystal et al, Team of Teams: New Rules of Engagement for a Complex World (Stanley McChrystal ve arkadaşları, Takımların Takımı: Karmaşık Bir Dünya İçin Yeni Katılım Kuralları)
Yönetsel savaş sanatının daha modern (ve daha okunaklı) bir açıklaması. Liderlik kamarası Nelson'un, durumsal farkındalık odası McChrystal'in: tüm astlarını konuşmaya ve aynı sayfaya dahil ettikleri yer. General McChrystal liderlik için kara(sal) temelli bir metafor seçiyor, uygun bir şekilde, bir bahçeye yönelmeyi seviyor.
EB Potter, Nimitz
ABD deniz geleneğinde Nelson'a en yakın analojinin net bir biyografisi olan Potter’ın kitabı, "II. Dünya Savaşı'nda, Filo Amirali Chester W.Nimitz, önceki bütün savaşlarda bütün komutanlar tarafından kullanılandan daha fazla askeri güce sahip olan binlerce gemiye, uçağa ve milyonlarca insana komuta etti." cümlesi ile başlıyor. Nimitz'in örgütsel mücadelesinin boyutu hemen belli oluyor ve kitabın geri kalanı Nimitz'in kendisini savaşa nasıl hazır hale getirdiğini anlatıyor.
Thomas Ricks, The Generals: American Military Command from World War II to Today (Thomas Ricks, Generaller: II. Dünya Savaşı'ndan Günümüze Amerikan Askeri Komutanlığı)
Bu yoğun ve ayrıntılı soruşturma, İkinci Dünya Savaşı'ndaki Gen.George Marshall'ın idealinden, Ricks'in bugün şiddetin mikro yönetimi olarak gördüğü şeye kadar ABD askeri komuta süreçlerinin evrimini izliyor. Bugünün ordusunda “görev emri”ni okuyan (ya da “6.000 kilometrelik tornavidadan” şikayet etmiş olan) herkes bunu, işlerin bu şekilde nasıl yürüdüğüne dair faydalı bir geçmiş bulacaktır.
James Stavridis and R. Manning Ancell, The Leader’s Bookshelf (James Stavridis ve R. Manning Ancell, Liderin Kitaplığı)
“Bir liderin öğrenebileceği ve büyüyebileceği en iyi yol belki de okumaktır” fikri üzerine bir kurulu olan, bu kitap, şimdiki ve eski önderlerin ve genel subayların lider olarak kendi gelişimlerini en çok etkileyen, okuma ve liderlik konusunda mükemmel pratik önerilerle bahsettiği elli kitabın bir listesini veriyor. Savaş ve liderlik üzerine herhangi bir kitap okuyucusu için olağanüstü bir ders programı.
Barbara Tuchman, The Guns of August (Barbara Tuchman, Ağustos Silahları)
İnsanlık tarihinin en kötü şiddet yönetiminin en net uygulamalarından biri olan Tuchman, I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesine neden olan siyasi ve askeri gelişmeleri izliyor. Bu kitap sadece sağlam bir bilimsel çalışma değil, aynı zamanda dikkate değer bir yazarın dikkat çekici bir edebiyat çalışmasıdır.
Sandy Woodward, One Hundred Days: The Memoirs of the Falklands Battle Group Commander (Sandy Woodward, Yüz Gün: Falkland Adaları Savaş Grubu Komutanının Anıları)
Oldukça okunaklı ve yansıtıcı olan Sayın Woodward'ın Falkland savaşı ile ilgili anıları, savaş alanında görevli kıdemli subay bir tarafından gerginlik durumlarında “şiddet yönetimi” için mükemmel bir örnektir.
J.C. Wylie, Military Strategy: A General Theory of Power Control (JC Wylie, Askeri Strateji: Genel Bir Güç Kontrolü Teorisi)
Tao te Ching veya Sunzi (Savaşta) gibi Wylie’nin kitabı da çok dar bir alanda pek çok ayrıntıyı zorlayıcı bir şekilde ele alıyor. Sonuç olarak, yeniden okuma ve düşünmeye değer; ama bu tasarımdan kaynaklanıyor olabilir. “Stratejinin herkesin işi olduğuna derinden inanıyorum,” diyor Wylie: siviller ve askerler, uzmanlar ve amatörler. Büyük savaş öğrencileri olarak adlandırdıklarının aksine, Wylie “savaşları olduğu gibi idare etmenin nedenini biraz daha netleştirmeye çalışmak” görevini üstlenmiş. Bu kitap savaş öğrencileri için büyük bir bilgelik barındırıyor ve “amatör stratejist” i açıkça benimsemesi benim gibi biri için çok hoş bir karşılama.
Colin Steele , 12 Ağustos 2019, Modern War Institute
(Colin Steele, Fletcher Okulu'nda doktora adayıdır. Daha önce Georgetown Üniversitesi'nde okudu ve çalıştı ve o bir Americorps mezunudur. Bu makalede ifade edilen görüşler yazara aittir ve Pentagon, Savunma Bakanlığı veya ABD hükümetinin resmi politikasını veya konumunu yansıtmaz.)
Seçkin Deniz, 18.01.2020, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark Manifestosu'na aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.