Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
Would Russia Invade Ukraine And China Invade Taiwan Simultaneously?
ABD dış politikasının en önemli amacı - ve Silahlı Kuvvetlerimizin temel amacı - Amerika'yı ve vatandaşlarımızı güvende tutmaktır. Güvenliğimize yönelik riski gereksiz yere artıran her şeyden kaçınılmalı ve buna katkıda bulunan her şey sağlam bir şekilde güçlendirilmelidir. ABD güvenliği için mutlak en kötü durum senaryosu, hem Çin hem de Rusya ile iki cepheli bir savaşa girmek olacaktır.
II. Dünya Savaşı'ndan bu yana böyle bir olasılık, çok az ciddi düşünmeyi gerektirecek kadar uzaktı. Ancak son olaylar, potansiyeli olasılık alanına itti. Aynı anda hem Moskova hem de Pekin'e karşı savaşma kabusu senaryosuyla karşı karşıya olduğumuzdan, olaylar kontrolümüzün dışına çıkmadan gerilimi azaltmak için büyük özen gösterilmelidir.
İki Cephe Savaşı Nasıl Başlayabilir?
Hint-Pasifik ve Doğu Avrupa'da, Washington tarafından iyi yönetilmediği takdirde, ABD ordusunun korkunç bir ikilemle karşı karşıya kalacağı noktaya gelebilecek dinamiklerin kesiştiği yeni bir nokta var: saldırgan güçler karşısında savaşmayı reddederek Silahlı Kuvvetlerimizi ölümcül bir şekilde yalnız bırakabilir veya aşağılama ile karşı karşıya kalmasına neden olabilir.
Böyle bir duruma yol açabilecek potansiyel parlama noktası, Pekin'in eşzamanlı olarak Tayvan ile yeniden birleşmesi ve Moskova'nın Ukrayna'nın doğusundaki iki vilayeti ele geçirmek için güç kullanma kararı olacaktır. Koordineli olayların gerçekleşme şansı, göründükleri kadar tuhaf değildir.
Çin, Tayvan'ı anakarayla yeniden birleştirmek için güç kullanma istekliliği konusunda hiçbir zaman doğrudan davranmadı ve açık olmadı. Çin Komünist Partisi (ÇKP), nihayetinde Tayvan'ı komünist kesime “geri döndürme” ihtiyacıyla ününü tehlikeye attı. Rusya defalarca NATO’nun gerçek sınırına ilerlemesinin kırmızı bir çizgi olduğunu ve aşılması halinde askeri bir tepkiyi tetikleyebileceğini gösterdi. Bununla birlikte, şimdi farklı olan şey, hem Pekin hem de Moskova'nın, son zamanlarda güç kullanma tehdidine göre hareket etmesi gereken önemli, fiziksel eylemlerde bulunmasıdır.
Son birkaç aydır Çin, Tayvan hava sahasının yakınına veya içine uçan hava kuvvetleri savaşçılarının ve bombardıman uçaklarının sayısını ve sıklığını önemli ölçüde arttırıyor, ayrıca Güney Çin Denizlerinin sularından geçen savaş gemilerinin ve diğer gemilerin sayısını arttırıyor. Çin, Tayvan'a bir saldırı başlatacak olsaydı, Tayvan ordusunu savaş gemilerinin ve uçakların rutin varlığına duyarsızlaştırarak gerçek saldırının önüne geçecekti, böylece gerçek saldırı geldiğinde Taipei cevap vermekte yavaş davranacaktı.
Ukrayna temsilcisi Dmytro Razumkov, 22 Mart'ta Brüksel'de NATO liderleriyle yaptığı görüşmenin ardından, Ukrayna'nın "yakın gelecekte" NATO'ya resmi bir davetin habercisi olan Üyelik Eylem Planına davet edilmesinin beklendiğini söyledi. Günler sonra, Ukrayna sınırında ve yakınında Rus askeri seferberliklerine dair haberler çıkmaya başladı. Beyaz Saray Basın Sekreteri Jen Psaki, 8 Nisan'da Ukrayna karşısındaki Rus askerlerinin sayısının 2014'ten bu yana en yüksek sayıya ulaştığını söyledi. Bu eşzamanlı Rus ve Çin askeri hareketleri tek başlarına koordinasyonu göstermiyor. Bununla birlikte, diğer eylemlerle birleştirildiğinde, eylemler bazı endişeleri ortaya çıkarıyor.
Çin ve Rusya, en azından 2000 yılından bu yana, her birinin ABD askeri müdahalesinin yükselen bir tehdit olarak gördüğü şeye açık bir tepki olarak, işbirliği ve ortaklıklarını arttırıyorlar. Kasım 2019'da işbirliği yeni bir seviyeye yükseldi ve özgüllük kazandı.
Cumhurbaşkanları Xi Jinping ve Vladimir Putin, "Çin-Rusya ilişkilerinin gelişimindeki ivmeyi yüksek seviyede" korumak için 2019'da Brezilya'da bir araya geldiler. İşbirliğinin birincil amacının "tek taraflılığa, zorbalığa ve diğer ülkelerin işlerine müdahaleye karşı çıkmak" olduğunu söylediler. Tam olarak bir yıl sonra, Asya medyası bir Çin-Rusya füze saldırısı erken uyarı sisteminin tamamlanmaya yakın olduğunu bildirdi ve bu, "Çin-Rusya askeri entegrasyonunu ve karşılıklı bağımlılığı, ABD'nin Fransa ve Birleşik Krallık gibi ülkelerle geliştirdiği ileri ittifak ilişkilerinin düzeyiyle eşleştirecektir. "
Daha sonra geçen ay Pekin'de, Çin ve Rusya Dışişleri Bakanları bir araya geldi - Razumkov'un NATO'nun Üyelik Eylem Planına katılma davetini yakında uzatmasını beklediğini söylemesinin ertesi günü - ve işbirliği seviyelerini büyük ölçüde daha da artırdıklarını söylediler. Batının "egemen bir ulusun içişlerine 'demokrasiyi ilerletme' bahanesiyle müdahalesi kabul edilemez."
Çin, Tayvan ile olan sorunlarını “bir iç mesele” olarak görüyor ve Rusya, Ukrayna'yı - özellikle Rusların çoğunlukta olduğu Luhansk ve Donbas illerini - neredeyse Rusya'nın bir parçası olarak görüyor. Xi, askerlerine - daha geçen ay - "savaş hazırlıklarını hızlandırmalarını" söyledi. Rusya'nın o zamanki cumhurbaşkanı Dmitry Medvedev daha önce Gürcistan'a karşı yürütülen 2008 savaşlarının NATO'nun daha fazla genişlemesini durdurmayı başardığını söylemişti.
Rusya ve Çin arasında en yüksek seviyelerde artan işbirliği göz önüne alındığında, her birinin Tayvan ve Ukrayna ile kendi sorunlarını varoluşsal terimlerle ele aldığına dair tekrarlanan iddialar ve bu konumların yakınında her iki ülkenin savaş gücünün eşzamanlı artışı göz önüne alındığında, mantıksız değildir. Çin ve Rusya'nın fiilen eşzamanlı saldırılar başlatması durumunda ABD için tahakkuk edecek olan riski incelenmelidir.
Pekin ve Moskova arasındaki artan işbirliğinin yanı sıra, Amerika Birleşik Devletleri hem Tayvan hem de Ukrayna ile olan ilişkisini artırdı. Washington'da Tayvan'a özel güvenlik garantileri verilmesini savunan sesler oldu ve Kiev'deki ABD Savunma Ataşesi, Rusya'nın askeri birikimine yanıt olarak ABD'nin "Ukrayna'nın egemenliğini ve toprak bütünlüğünü mümkün olan her şekilde desteklediğini" söyledi. Ancak gerçek şu ki, Birleşik Devletler şu anda ne Tayvan'ın ne de Ukrayna'nın toprak bütünlüğünü savunmaya muktedirdir.
Yakın zamanda yaptığım bir analizde detaylandırdığım gibi, Amerika Birleşik Devletleri, Çin'in Tayvan'ı zorla geri alma girişimi tarafından düz bir şekilde yakalanırsa, onları durdurmak için başarılı bir şekilde müdahale edemeyiz. Hem Rusya Doğu Ukrayna'ya saldırır hem de Çin Tayvan için savaşırsa, Başkan Biden kazanılamayan bir ikilemle karşı karşıya kalır: Çin ve Rusya ile kazanamayacağımız savaşa girmek ya da Ukrayna'ya destek olarak savaşmayı reddetmek ve muhtemelen Tayvan'ın zalimlerin eline düşmesini çaresizce izlemek.
Çin ve Rusya'nın bu tür önceden tasarlanmış bir savaş eylemine verilecek olan kesin doğru yanıt, ABD'nin acil bir tepkiden kaçınması ve dünya ülkelerinin çoğunu Pekin ve Moskova'ya karşı çıkarken aynı zamanda kendi savunmamızı güçlendirmek amacıyla diplomatik olarak bir araya getirmesi olacaktır. Washington'da acil yanıt talep edecek pek çok kişi olsa da, gerçek şu ki hem Çin hem de Rusya bu savaşlarda kendilerini dramatik bir şekilde zayıflatacaklar ve ABD'ye veya müttefiklerimize karşı herhangi bir ek saldırı başlatamayacaklar, ordumuz ise tam güçte olacak.
Öte yandan gururumuza yenik düşüp, bir veya her iki yerde konvansiyonel savaşa girmeye devam edersek, Silahlı Kuvvetlerimize çok büyük zararlar vereceğiz. Savaş, muhtemelen her iki ülkenin de hedeflerine ulaşmasını engellemeyecektir ve bizim doğrudan topraklarımızı bile savunma kabiliyetimiz ciddi şekilde zayıflayacaktır. Bu, elbette, en kötü sonuç değil: Bir nükleer değiş tokuşla sonuçlanan bir hata veya yanlış hesaplama, tüm ABD şehirlerinin yerle bir edilmesine neden olabilir.
Unkthinkabale (İmkansız, Akılalmaz) Nasıl Önlenir
Böylesine korkunç bir ikileme düşme olasılığından bile kaçınmak için, Amerika Birleşik Devletleri'nin dünyanın geri kalanıyla ilişki kurma biçimini acilen reformdan geçirmesi gerekiyor. Gerçek şu ki, ABD ordusu şu anda dünyadaki en güçlü ordudur (hem Rusya hem de Çin, kuvvetlerini modernize etme konusunda önemli adımlar atmış olsa da) ve Çin ve Rusya dahil olmak üzere herhangi bir ulusu ülkemize karşı kışkırtılmamış bir saldırı düzenlemekten caydırabilir. Ama aynı zamanda ordumuzun yenilmez olmadığını, irademizi dünyanın tüm uluslarına aynı anda dayatamayacağını kabul etmeliyiz.
Bu, dünya çapında verdiğimiz güvenlik garantileri ve korumak için savaşa girmeye istekli olduğumuz devletlerin sayısı konusunda daha mantıklı olmamız gerektiği anlamına geliyor. Tayvan ve Ukrayna, Çin ve Rusya için bölgesel öneme sahip konulardır, ancak tek başlarına, ikisinin de düşüşünün mutlaka bir bölgesel savaşa veya dünya savaşına yol açacağı anlamına gelmez.
Amerika’nın en önde gelen önceliği, Birleşik Devletler’in güvenliğini ve özgürlüğünü sağlamak olmalıdır. Kendimizi aşırı zorlarsak, çok fazla şey yapmaya çalışarak gücümüzü dağıtırsak, bir gün diğer herkesi güvence altına almak için yanlış yere koyulmuş bir arzumuzla kendi güvenliğimizi kaybettiğimizi keşfedebiliriz. Acı gerçek şu ki, herkes için her şeyi yapamayız. Hem Çin hem de Rusya ile iki cepheli bir savaş gibi, düşünülemez bir gerçekle yüzleşmeden önce bu gerçeğe kabul etmeliyiz.
Daniel L. Davis, 11 Nisan 2021, 19fortyfive
(Daniel L. Davis, savaş bölgelerine dört kez konuşlanmış ABD Ordusunda eski yarbaydır ve "The Eleventh Hour in 2020 America" nın yazarıdır.)
Seçkin Deniz, 16.04.2021, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.