Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
‘Yer Yazarı’nın sabırla ve özenle derlediği notlarını aktarırken şaşkınlığım tarif edilemez boyutlardaydı. Okur bunları bilmeliydi, çünkü hangi okurun, hangi alanda uzman olduğunu hiç kimse bilemezdi.
Gecenin seslerini duymaz olmuştum; hiçbir şey tesadüfen ortaya çıkmamıştı. Her şey o kadar çok birbirine bağlıydı ki, sistem algılarım bu büyük organizasyonu somut bir şekilde algılamakta zorluk çekiyordu.
Samirîlerin bu büyük güç savaşı için ne kadar çok mücadele ettiklerini görünce bir Tanrı’ya inananların, özellikle Müslümanların nasıl geri kaldıklarını, daha doğrusu nasıl geri bırakıldıklarını ve yeryüzündeki hükümranlığın nasıl hızla el değiştirdiğini ve Şeytan’ın tetikçilerinin neredeyse mükemmel bir şekilde yönetilmiş süreç sonunda Küresel Efendiler olduğunu dehşet içinde anlıyordum.
Bir romana bu kadar çok bilgi yüklemek doğru olmayabilirdi, ama ben bu sistemi çözmeye karar verdiğime göre, her bir ayrıntı romanın bütünlüğünün mükemmel bir parçası olarak yerini bulacaktı. Çağımızın her an yükselen teknolojik akıntının kollarında eridiğini gören herkesin bu akıntının oluşturucularını ve sağlayıcılarını tek tek isim isim bilmesi gerekiyordu. Çünkü tehdit büyüktü ve insan beynine çip takılacak bir sürece doğru zorla sürükleniyordu. Matematik, Bilgisayar, algoritmalar, internet, kripto paralar, blok zincirler, kuantum, yapay zeka ve hemen herkesin bilmediği ve ilgi duymadığı teknolojik her alanda, bugün BigTech denen kaotik alanda Samirîler vardı.
‘Yer Yazarı’nın sabırla ve özenle derlediği notlarını aktarırken şaşkınlığım tarif edilemez boyutlardaydı. Okur bunları bilmeliydi, çünkü hangi okurun, hangi alanda uzman olduğunu hiç kimse bilemezdi.
“Daha dikkate değer Yahudi katkılarından bazıları aşağıda listelenmiştir. (İlişikteki tartışmada adı geçen Yahudi olmayan bilim adamları ve mühendislerin adları, karışıklığı önlemek için "+" üst simgesiyle gösterilmiştir.)
Leo Szilard termodinamik entropiyi bir bilgi ölçüsü olarak yorumladı. Szilard'ın 1929'da Maxwell'in iblis paradoksuna ilişkin analizi "şimdi 1950'ler ve 1960'larda 'bilgi teorisi' alanı haline gelen alanda bilinen en eski makale olarak kabul ediliyor." Diğer önemli bilgi ölçütleri John von Neumann ve Alfréd Rényi tarafından formüle edilmiştir. Von Neumann entropisi, örneğin, Szilard'ın klasik bilgi ölçüsünün kuantum genellemesidir ve kuantum bilgi teorisindeki temel kavramlardan biridir.
Georg Cantor, diyagonal argüman ispat yöntemini tanıttı. Bu yöntem, teorik bilgisayar biliminin temelinde yatan Gödel+, Turing+, Church+ ve Post'un eksiklik ve hesaplanamazlık sonuçlarının türetilmesinde merkezidir. 1936 tarihli bir makalesinde Emil Post, Post makinesi olarak bilinen ve Alan Turing+ tarafından birkaç ay sonra ortaya çıkan bir makalede sunulan Turing makinesine eşdeğer olan mekanik bir hesaplama tanımını tanımladı. Post, 1921 gibi erken bir tarihte böyle bir tanımın karar verilemezlik sonuçlarını anlamış, ancak yayınlamakta tereddüt etmiş ve 1931 tarihli makalesinde soruna çok farklı bir bakış açısıyla yaklaşan Gödel+'a öncelik vermemiştir. Post aynı zamanda teorik bilgisayar biliminde çok büyük öneme sahip özyinelemeli fonksiyonlar teorisinin dört temel kurucusundan biriydi.
Max Newman'ın ilk tamamen elektronik, dijital, programlanabilir bilgisayar Colossus'u tasarladı. Colossus genel amaçlı bir bilgisayar olmamasına ve yalnızca sınırlı programlanabilirliğe sahip olmasına rağmen, önemli bir kilometre taşını temsil ediyordu. Cambridge Üniversitesi'nde matematik profesörü olan Newman, II. Colossus, Nazi yüksek komutanlığı tarafından en yüksek öncelikli iletişimini şifrelemek için kullanılan Alman Lorenz şifresini kırmak için tasarlanmış ve inşa edilmiştir. Elektrik mühendisi Tommy Flowers+ altında çalışan bir ekip tarafından fiziksel olarak inşa edilen Colossus makineleri, Müttefiklerin Avrupa'daki zaferini sağlamada kritik bir rol oynadı ve İngiltere'deki bilgisayarların savaş sonrası gelişiminde etkili oldu. (Görülenin aksine, iddiasına göre, Newman'ın himayesi altındaki Alan Turing+, fikirleri son derece etkili olmasına rağmen, Colossus ile nispeten az doğrudan ilişkisi vardı. Newman daha sonra savaş sonrası İngiliz hükümetinin Turing+'a uyguladığı muameleyi protesto etmek için "Sir Max Newman" olmayı reddetti.)
John von Neumann neredeyse tüm modern bilgisayarlarda kullanılan mantıksal mimariyi tasarladı. Von Neumann mimarisi, tamamen elektronik, ikili, depolanmış programlı, genel amaçlı ilk bilgisayar olan EDVAC'ın tasarımına dahil edildi. "Bilgisayar bilimi tarihindeki en etkili makale ... topluca von Neumann makinesi olarak bilinen içerdiği fikirler, o tarihten bu yana esasen tüm bilgisayar sistemi geliştirmelerinin temelini sağlamıştır." Von Neumann ayrıca sistem hata toleransı teorisini ve hücresel otomat hesaplama modelini icat etti. Von Neumann'ın kendi kendini üreten otomata teorisinden ortaya çıkan evrensel Turing makinesinin bir genellemesi olan evrensel von Neumann yapıcısı, moleküler nanoteknoloji alanındaki temel kavramlardan biridir.
Stephen Unger, Daniel Slotnick, David Schaefer ve Włodzimierz Holsztyński paralel süper hesaplama mimarilerini icat ettiler. Unger, Slotnick, Schaefer ve Holsztyński, "SIMD bilgisayar mimarilerinin tarihine egemen olan sekiz kişiden" dördü. SIMD (tek komut, çoklu veri), ilk süper bilgisayarlarda kullanılan temel paralel işleme tekniğini ifade eder. Unger, 1950'lerin sonlarında bu tür mimarileri öneren ve keşfeden ilk kişiydi. Slotnick, 1960'ların başında SOLOMON'u tasarladı ve ilk paralel işleme prototiplerini yaptı. Daha sonra 256 işleme elemanına sahip ilk önemli paralel süper bilgisayar olan Illiac IV'ün mimarıydı. 1970'lerin başında ARPA (şimdi DARPA) finansmanıyla 64 işlem öğesiyle inşa edilen ve NASA tarafından işletilen Illiac IV, 1981'de kapatılana kadar dünyanın en hızlı bilgisayarı olarak kaldı. 1970'lerin sonlarında ve 1980'lerin başında, Schaefer NASA'nın Devasa Paralel İşlemci (MPP), 16.384 işleme elemanı ile ilk gerçek kitlesel paralel süper bilgisayar. Holsztyński, 1981'de Geometrik-Aritmetik Paralel İşlemciyi (GAPP) tasarladı. Yüz binlerce işleme elemanına sahip GAPP'ler, günümüzde görüntü iyileştirme ve gürültü azaltma, video veri sıkıştırma, dönüştürme ve format ve kare hızı gibi gerçek zamanlı video görüntü işleme uygulamalarında kullanılmaktadır.
Leonid Levin, NP-tamlığının ortak kaşiflerinden biriydi. Levin ve Stephen Cook+ bağımsız olarak şimdi Cook-Levin teoremi olarak adlandırılan şeyi keşfetti ve kanıtladı, P = NP ile ilgili merkezi sonuç teorik bilgisayar bilimindeki en büyük açık problem olan sorudur. Richard Karp, "P" ve "NP" terimlerini tanıttı ve mevcut haliyle NP-tamlığını (terimin kendisi olmasa da) tanımladı. Ayrıca, birçok iyi bilinen, kombinatoryal olarak zorlu problemlerin karar problemi formülasyonlarını NP-tamamlanmış olarak tanımladı. Levin, Karp ve Manuel Blum, hesaplama karmaşıklığı teorisi alanının altı kurucusundan üçü olarak kabul edilir.
Noam Chomsky bağlamdan bağımsız dilleri icat etti. Bu çalışma, Emil Post'un matematiksel mantıktaki üretim sistemleri teorisine dayanıyordu. Programlama dillerinin sözdizimi kurallarını belirtmek için yaygın olarak kullanılan BNF gösteriminin temelidir. Chomsky'nin resmi dilleri hiyerarşik olarak sınıflandırması, bilgisayar bilimlerinde resmi dil teorisi alanını başlattı.
John Kemeny BASIC'in icadına katkıda bulunanlardan biriydi. Kemeny ve Thomas Kurtz+ bu popüler programlama dilini geliştirdi. IBM'de John Backus+ altında FORTRAN'ı geliştiren dokuz kişilik ekibin en az üçte biri Yahudiydi. Ayrıca IBM'de Adin Falkoff, dizi işleme dili APL'nin ("Bir Programlama Dili" kısaltması) tasarımı ve geliştirilmesi konusunda Kenneth Iverson+ ile işbirliği yaptı. ABD Savunma Bakanlığı tarafından 1980'lerde ve 1990'larda standart üst düzey bilgisayar dili olarak kabul edilen gelişmiş bir programlama dili olan Ada, Jean Ichbiah tarafından tasarlandı. Halen kullanılmakta olan (öncelikle yapay zeka araştırmalarında) ikinci en eski üst düzey programlama dili olan LISP, 1958'de John McCarthy tarafından icat edildi. Barbara Liskov, programlama dili tasarımındaki temel ilerlemeler nedeniyle 2008 ACM Turing Ödülü'ne layık görüldü. ACM basın açıklaması, onun yeniliklerinin "artık Ada, C++, Java ve C# dahil olmak üzere 1975'ten beri her önemli programlama dilinin temeli olduğunu" belirtti.
MINIX işletim sisteminin Andrew Tanenbaum tarafından icat edildi. MINIX, yaygın olarak kullanılan Linux işletim sisteminin öncüsü ve ilham kaynağıydı.
Dan Bricklin ve Robert Frankston bilgisayar elektronik tablosunu icat ettiler. Bricklin ve Frankston'ın VisiCalc elektronik tablosu ilk "öldürücü uygulama"ydı. Zamanının en başarılı yazılım ürünü olan Lotus 1-2-3 elektronik tablo programı Jonathan Sachs ve Mitchell Kapor tarafından geliştirilmiştir.
Yapay zeka alanı Marvin Minsky, Herbert Simon ve John McCarthy tarafından ortak olarak kuruldu (Allen Newell+, dört kurucusundan diğer biri olarak kabul edilir.) IEEE Computer Society'nin Intelligent Systems Magazine AI Onur Listesi'ne giren on kişiden altısı Yahudi veya Yahudi kökenlidir (Noam Chomsky, Edward). Feigenbaum, John McCarthy*, Marvin Minsky, Judea Pearl ve Lotfi Zadeh).
Jean Sammet (FORMAC), Carl Engelman (MATHLAB), Joel Moses (MACSYMA) ve Stephen Wolfram (Mathematica) tarafından bilgisayar cebiri (sembol işleme) programları geliştirildi.
Rolf Landauer tarafından tersinir hesaplama teorisi icat edildi. Tersine çevrilebilir hesaplama, John von Neumann tarafından kurulan geri döndürülemez hesaplama üzerindeki termodinamik sınırları aşar ve kuantum hesaplamanın temellerinden biridir. Balistik mimari veya Fredkin kapısı, tersinir hesaplama modeli Edward Fredkin tarafından tanıtıldı.
Paul Benioff, Richard Feynman ve David Deutsch kuantum hesaplamalarını, Leonard Adleman DNA hesaplamalarını, Max Black ve Lotfi Zadeh (bağımsız olarak) bulanık mantığı icat ettiler.
Ray Solomonoff algoritmik karmaşıklığın keşfetti. Kolmogorov karmaşıklığı veya algoritmik bilgi teorisi olarak da adlandırılan Solomonoff'un 1964 çalışmasına daha sonra bağımsız olarak Andrei Kolmogorov+ (1965) ve Gregory Chaitin (1969) tarafından ulaşıldı.
Stanislaw Ulam ve John von Neumann tarafından Monte Carlo yöntemi icat edildi. Bu istatistiksel sayısal yöntem, bilgisayar simülasyon biliminin temel taşlarından biridir. Von Neumann, Monte Carlo simülasyonlarında kullanılmak üzere ilk bilgisayar tabanlı rastgele sayı üretecini icat etti.
Michael Rabin tarafından deterministik olmayan algoritmaların keşfedildi. Bu tür algoritmalar, kesin çözümü hesaplama açısından zor olan birçok probleme yüksek (ancak yüzde yüzden daha az) olasılıkla doğru olan verimli hesaplanabilir çözümler sağlamak için Monte Carlo yöntemlerini kullanır. Rabin'in olasılıksal asallık testi, örneğin, RSA açık anahtar şifrelemesinin pratik uygulaması için esastır.
George B. Dantzig SIMPLEX doğrusal programlama algoritmasını üretti.. Dantzig ve Leonid Kantorovich tarafından bağımsız olarak icat edilen doğrusal programlama (LP), ekonomi ve mühendislikte yaygın olarak kullanılan güçlü bir optimizasyon tekniğidir. Sıralama ve arama gibi veritabanı işlemlerinin yanı sıra, LP'nin diğer herhangi bir matematiksel prosedürden daha fazla bilgisayar zamanı tükettiği tahmin edilmektedir.9 SIMPLEX algoritması, LP'nin temel sayısal çözüm tekniği olmaya devam etmektedir.
Naum Shor ve bağımsız olarak Arkadi Nemirovski ve David Yudin tarafından elipsoid dışbükey optimizasyon yöntemi icat edildi. Doğrusal programlamanın polinom-zaman karmaşıklığını kanıtlamak için Leonid Khachiyan+ tarafından başarıyla kullanılan bu teknik, dışbükey optimizasyon programlarının hesaplama karmaşıklığıyla ilgili en modern sonuçların temelini oluşturur. Elipsoid yöntemi (birçok mühendislik uygulamasında karşılaşılan) yarı tanımlı programlar için ilk etkili çözücüyü sağladı ve kombinatoryal optimizasyonda önemli ilerlemelere yol açtı.
Stanislaw Ulam, John von Neumann, George Dantzig, Cornelius Lanczos, Leslie Greengard ve Vladimir Rokhlin tarafından CiSE'nin "Yüzyılın En İyi On Algoritması"ndan dördü keşfedildi. American Institute of Physics ve IEEE Computer Society'nin ortak yayını olan Computing in Science & Engineering'in Ocak/Şubat 2000 sayısında, "dünyada bilim ve mühendisliğin gelişimi ve pratiği üzerinde en büyük etkiye sahip on algoritmanın bir listesini" bir araya getirdi. 20. yüzyıl." Yukarıda tartışılan Monte Carlo yöntemine ve SIMPLEX algoritmasına ek olarak, ilk on algoritma, büyük doğrusal denklem sistemlerinin (Lanczos) çözümü için Krylov alt uzay yineleme yöntemini ve çok cisim problemlerinin çözümü için hızlı çok kutuplu algoritmayı içeriyordu (Greengard ve Rokhlin).
Norbert Wiener tarafından Wiener filtresi icat edildi. Wiener filtresi, sabit stokastik sistemlerde gürültüden sinyal çıkarmak için en uygun filtredir ve Wiener'in öncülük ettiği bir alan olan istatistiksel iletişim teorisinin merkezi sonuçlarından biridir. (Wiener filtresinin bir versiyonu da Andrei Kolmogorov+ tarafından bağımsız olarak formüle edilmiştir.) Doğrusal olmayan, özyinelemeli Wiener filtresi, izleme ve yönlendirmede kullanım için durağan olmayan sistemlere uzantısı ilk olarak 1959'da Peter Swerling tarafından formüle edilmiştir. Wiener ve Alexander Khinchine bağımsız olarak Wiener'i türetmiştir; Khinchine teoremi, istatistiksel iletişim teorisinde bir başka merkezi sonuçtur.
Abraham Wald tarafından istatistiksel karar teorisinin icat edildi. Diğer uygulamaların yanı sıra, istatistiksel karar teorisi radar, kontrol ve iletişimde önemli bir rol oynar. Minimax karar kuralları, John von Neumann'ın optimal stratejiler teorisinden (oyunlar teorisi) türetilmiştir.
Richard Bellman tarafından dinamik programlama üretildi. Bu prosedür sıralı veya çok aşamalı karar problemlerini çözer ve modern kontrol teorisinin temellerinden biridir. Ayrıca, sinir ağlarını makine öğreniminde eğitmek için kullanılan geri yayılım algoritması ve Andrew Viterbi tarafından icat edilen Viterbi algoritması da dahil olmak üzere birçok güçlü algoritmanın temelini oluşturur, hata düzeltmede ve CDMA ve GSM dijital hücresel telefonda kullanılan evrişimli kodların kodunu çözmek için kullanılır.
Açık anahtarlı şifreleme Martin Hellman ve Whitfield Diffie+ tarafından icat edildi; güvenli olmayan kanallar üzerinden güvenli anahtar dağıtımı için Diffie-Hellman algoritmasını tasarladılar.
Adi Shamir ve Leonard Adleman tarafından ortak RSA üretildi. RSA (üç ortak mucidi olan Shamir, Adleman ve Ronald Rivest+ ile anılır) en yaygın kullanılan açık anahtar algoritmasıdır.
Neal Koblitz ve Victor S. Miller (bağımsız olarak) tarafından eliptik eğri kriptografisi (ECC) icat edildi. Cebirsel geometride kök salmış kavramlara dayanan ECC, RSA'nın önde gelen halefi olarak geniş çapta kullanılmaktadır. RSA'ya kıyasla, çok daha küçük şifreleme değişkenleriyle daha fazla şifreleme gücü sağlar. (Ancak, kuantum hesaplama saldırısına karşı aynı potansiyel güvenlik açığını paylaşır.)
Stephen Wiesner tarafından kuantum kriptografisi üretildi. Kuantum anahtar dağıtımı 1980'lerin ortalarında başkaları tarafından icat edilmiş olsa da, Wiesner'in bilgi güvenliğini sağlamak için kuantum mekaniğinin kullanımının altında yatan temel ilkeleri belirleyen yaklaşık 1970 çalışmasından esinlendiği özellikle kabul edildi.
William Friedman matematiksel ve istatistiksel kriptanalizi geliştirdi. Friedman'ın yenilikleri kriptoloji tarihindeki en büyükler arasında sıralanır; 1940'ta Japon diplomatik kodu MOR'un kırılmasını denetledi ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD kriptoanalizini yönetti. Diğer önemli İkinci Dünya Savaşı kriptologları arasında ABD'de Solomon Kullback, Leo Rosen ve Abraham Sinkov ve Max Newman*, I.J. İyi ve İngiltere'deki Leo Marks. Newman ve Good, Alman yüksek komutanlığı tarafından kullanılan Lorenz şifresini kırmak için kullanılan Colossus'un tasarımında etkiliydi. MI6'nın Özel Operasyonlar Yöneticisinin (SOE) baş kriptoloğu olan Marks, tek seferlik pedde devrim yarattı.
David Chaum kripto parayı icat etti. Chaum, 1982 tarihli çığır açıcı makalesinde, ilk kripto para birimi olan güvenli dijital nakit kavramını ortaya koydu. Chaum'un icadı, birkaç on yıl sonra, finansal ve diğer işlemlerde elektronik mahremiyet konusunun artık yaygın olarak tanınmasını öngördü.
Stuart Haber blok zincirin ortak mucitlerindendir. 1991'de Haber ve W. Scott Stornetta+, paylaşılan, kurcalanmaya karşı korumalı, merkezi olmayan bir işlem defteri için bu konsepti tanıttı. Blockchain'in, çevrimiçi işlemlerin gerçekleştirildiği ve kaydedildiği verimliliği, gizliliği ve güveni büyük ölçüde artırarak e-ticarette (ve daha fazlasında) devrim yaratma potansiyeline sahip olduğu yaygın olarak iddia edilmektedir.
Peter Elias evrişimli kodları icat etti. Bu hata düzeltme kodları için önemli kod çözme algoritmaları Barney Reiffen, Robert Fano ve Andrew Viterbi tarafından icat edildi.
Gustave Solomon tarafından Reed-Solomon hata düzeltme kodunu ortak olarak icat edildi. Reed-Solomon ve Viterbi- veya Fano-deşifre edilmiş evrişimsel kodlar ya da ikisinin melez ardışıklıkları, muhtemelen şu anda en yaygın olarak kullanılan hata düzeltme teknikleridir.
Jacob Ziv ve Abraham Lempel LZ veri sıkıştırma algoritmasını icat ettiler. LZ kodlaması icat edilen ilk veri sıkıştırma tekniği olmasa da, günümüzde ticari sistemlerde en yaygın kullanılanıdır. PDF, GIF, TIFF, ZIP ve diğer yaygın olarak kullanılan dosya biçimlerinin temelini oluşturur.
Amos Joel, otomatik, elektronik olarak anahtarlanan telefon ağlarını geliştirdi. Joel, dünya çapında telefon değiştirme sistemlerinde devrim yaratan çalışmaları nedeniyle hem 1989 Kyoto Ödülü'nü ("Japonya'nın Nobel Ödülü") hem de 1993 ABD Ulusal Teknoloji Madalyasını aldı. Joel'in 1972 tarihli ABD Patenti No. 3,663,762, "Mobil İletişim Sistemi", hücresel telefon ağlarını mümkün kılan anahtarlama teknolojisinin temelidir.
Hedy Lamarr yayılmış spektrum iletişiminin ortak mucitlerinden biridir. Lamarr (Hollywood oyuncusu) ve George Antheil+ (bir Hollywood bestecisi), 1942'de frekans atlamalı yayılmış spektrumun icadı için ABD Patenti No. 2,292,387, "Gizli İletişim Sistemi"ni aldı. Hücresel iletişimde (CDMA) yaygın olarak kullanılan yayılı spektrumun dijital biçimi, bilgi teorisyenleri Irwin Jacobs ve Andrew Viterbi tarafından kurulan Qualcomm şirketi tarafından geliştirilmiştir. Jacobs, 1994'te ABD Ulusal Teknoloji Madalyası'nı ve Viterbi, 2007'de ABD Ulusal Bilim Madalyasını aldı. Her ikisi de dijital kablosuz iletişimdeki öncü yenilikleriyle tanındı. Joel Engel ayrıca 1994 yılında, hücresel telefonda dünya çapında kullanılan temel ağ mimarisinin geliştirilmesi konusundaki çalışmaları nedeniyle "cep telefonunun iki babasından" biri olarak Teknoloji Madalyası aldı.
İnternet, Leonard Kleinrock, Paul Baran, Vinton Cerf ve Robert Kahn tarafından icat edilmiştir Kleinrock, Baran, Cerf ve Kahn ile birlikte Donald Davies+ ve Lawrence Roberts+ internetin başlıca mucitleri olarak en sık bahsedilen altı kişidir. Kleinrock, Cerf, Kahn ve Roberts+, 2001 yılında ABD Ulusal Mühendislik Akademisi'nin yarım milyon dolarlık Draper Ödülü'ne "İnternet'in gelişimine katkısı için" layık görüldü. Baran, Kleinrock, Davies+ ve Roberts+, "İnternetin temel teknolojisi olan paket anahtarlamalı ağları tasarlama, analiz etme ve gösterme konusundaki erken, önde gelen katkıları" nedeniyle 2000 yılında ilk IEEE İnternet Ödülü'nü aldı. Cerf, Kahn ve Baran, ilk ikisi 1997'de ve ikincisi 2007'de ABD Ulusal Teknoloji Madalyası aldı. Kleinrock, 2007'de ABD Ulusal Bilim Madalyası ile ödüllendirildi. Cerf ve Kahn, teknoloji entegrasyonu için TCP/IP protokolünü birlikte icat etti. İnternetin "ağlar arası" mimarisinin temeli olan heterojen ağlar. Bu çalışma için 2004 ACM Turing Ödülü'nü paylaştılar ve 2005'te her biri ABD Başkanlık Özgürlük Madalyası aldı.
Norman Abramson Alohanet'i (Ethernet'in öncüsü) icat etti. Alohanet, büyük paket girişimi veya "paket çarpışması" sorununu çözen, paket anahtarlamalı bir araştırma ağıydı. Alohanet, Robert Metcalfe+ tarafından yerel alan bilgisayar ağlarında kullanılan standart yöntem olan Ethernet'e (Metcalfe+'nın orijinal olarak Alto Aloha ağı olarak adlandırdığı) daha da geliştirildi. Radia Perlman'ın ağ anahtarlama döngülerinden kaynaklanan yayın fırtınaları sorununu çözen yayılan ağaç protokolü, Ethernet'in yüksek düzeyde sağlam ağ karmaşıklığı gerçekleştirmesini sağlayan kritik etkinleştiriciydi.
Google Sergey Brin ve Larry Page tarafından icat edildi. Google tarafından kullanılan algoritma, internetteki en güçlü ve yaygın olarak kullanılan arama motoru, bilimsel araştırmacıların, makalelerin ve dergilerin göreli etkisini sıralamak için orijinal olarak 1950'lerde Eugene Garfield tarafından icat edilen alıntı sıklığı "etki faktörü" metriğinin bir uyarlamasını kullanmaktadır.
Lütfen gitmek istediğiniz bölümü tıklayınız:
[Giriş] [1.Bölüm-Gök] [2.Bölüm-Yer]
Sıkıntı
Takip et: @Seckin_Deniz
Takip et: @SonsuzArk
Takip et: @SonsuzArk
Sonsuz Ark'tan
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.