Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
How The Great Society Made a Mess of Higher Education
"LBJ'nin federal müdahaleleri, öğrencilerin en büyük kaybeden olduğu bir sistem üretti."
Bu sonbaharda 20 milyondan fazla üniversite öğrencisi yeni bir akademik yıla başlayacak. Enflasyondan daha fazla artan öğrenim ücretlerini karşılamaya yardımcı olması için, ABD'de halihazırda 1,5 trilyon dolarlık öğrenci borcuna ek olarak, federal hükümetin altı düşük faizli kredi programından bir veya daha fazlasına güvenecekler. Hükümet tarafından sunulan dokuz geri ödeme planına, sekiz bağışlama programına ve neredeyse üç düzine erteleme seçeneğine rağmen, çoğu 40'lı yaşlarına kadar borcundan kurtulamayacak.
Her zaman böyle olmadığını unutmak kolaydır. Lyndon Baines Johnson (LBJ) ve 1960'ların Büyük Toplumu'na kadar, federal hükümetin yüksek öğrenime yönelik politikasıyla ilgili en önemli gerçek, açıkça tanımlanmış bir politikası olmamasıydı ve işe yaramıştı.
1965'ten önce, kolejleri ve üniversiteleri etkileyen federal mevzuat - ve çok fazla değildi - tipik olarak, kamu arazilerini uygun koşullarda satmak (19. ekonomi (G.I. Bill) ve ulusal güvenliğe yatırım (hizmet akademileri ve Ulusal Savunma Eğitim Yasası)dan oluşuyordu. Sam Amca yüksek öğrenimi teşvik etti, ancak bunu finanse etmedi.
Aslında, hem George Washington hem de James Madison, başkanlıkları sırasında Kongre'den ulusal bir “Öğrenim Semineri” finanse etmeyi düşünmelerini istedi. Her ikisi de eğitime doğrudan desteğin Anayasa'nın I. Maddesi 8. Kısmında sayılan yetkiler arasında olmadığı gerekçesiyle reddedildi.
Ve yine de, federal desteğin olmamasına rağmen, UVA, Georgetown ve Bowdoin gibi kolejler ülke çapında kuruldu, bunlar eğitim, özel bağış ve eyalet ve yerel yasal ödeneklerle finanse edildi. Amerika'nın gönüllü birliğe ve yüksek öğrenimin değerine olan inancı, sağlam bir yüksek öğrenim sistemi oluşturmak için gereken sosyal ve ekonomik sermayeyi sağladı.
LBJ'nin 1965 Yüksek Öğrenim Yasası bu gelenekten kökten koptu ve federal hükümeti benzeri görülmemiş bir şekilde yüksek öğretime soktu.
Johnson, 1930'larda FDR (Franklin Delano Roosevelt) tarafından oluşturulan yarı zamanlı bir öğrenci çalışma programı olan Ulusal Gençlik İdaresi'nin ilk Teksas direktörü olarak görev yaptığı sırada kuluçkaya yatırılan bir bakış açısı olan devletin Amerika'nın tüm sosyal hastalıklarını çözme gücü konusunda inanılmaz derecede iyimserdi. Johnson daha sonra New Deal'a kendisine "hükümetin her şeyi daha iyiye doğru değiştirme kapasitesine olan kalıcı bir inanç" verdiği için itibar etti.
Gıda pullarından maaşlara, sağlık hizmetlerinden konutlara kadar, LBJ'nin artan federal müdahaleyle daha iyi olacağını düşünmediği birkaç yaşam alanı var. Yüksek öğrenim bir istisna değildi.
HEA'nın kalbi olan Başlık IV, üniversite öğrencileri için bir dizi federal hibe, düşük faizli kredi ve diğer ihtiyaç temelli mali yardım biçimlerini oluşturdu. Ayrıca, federal olarak onaylanmış bir kurum tarafından akreditasyonu bu fonlar için kurumsal bir geçit haline getirdi; bu, hükümetin kolejleri ve üniversiteleri düzenleme işine girmesine izin vermenin ustaca bir yolu.
LBJ tarafından atılan temeller sayesinde, Washington artık üniversite sınıflarında (ve banyolarda - Başlık IX, HEA'nın 1972 yeniden yetkilendirmesiyle birlikte gelen) üzerinde çok büyük bir kontrole sahip.
Ve yüksek ed bunun için ne göstermek zorunda? Üniversiteye kayıt arttı, ancak devam maliyeti de arttı. Öğrenci kredisi borcu, birçok giriş seviyesi işin bile dört yıllık derece gerektirdiği için Y Kuşağı (Millennials) adına hayatın bir gerçeği haline geldi. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, kredi ödemelerinde temerrüde düşen mezunların sayısı artıyor.
Kolejler ve üniversiteler, öğrencilerin milyarlarca daha fazla mali yardım alabilmeleri ve giderek orta sınıf iş izinlerinden biraz daha fazla görünen dereceler alabilmeleri için federal düzenlemeler gereği her yıl toplu olarak 27 milyar dolar harcıyor. Ancak sübvansiyonlar, “üniversite herkes içindir” mesajını göndererek talebi yapay olarak yüksek tuttuğu sürece, okulların maliyetleri düşürme ve gelecek için daha ucuz eğitim modelleri geliştirme konusunda çok az desteği olacaktır.
LBJ'nin 1965 Yüksek Öğrenim Yasası (*) (The Higher Education Act of 1965 (HEA) artık kongre tarafından yeniden yetkilendirilmeye ve genişlemeye hazır ve muhafazakarların geçmişten ders almaları ve hükümetin kampüste aşırı erişimini azaltma zamanı. HEA'yı yeniden yetkilendirecek ve değiştirecek olan Cumhuriyetçi destekli PROSPER Yasası, başlamak için iyi bir yer olabilir. Yine de tasarı, 1965'ten bu yana tüm yüksek öğretim politikasının geçerli öncülünü - ulusal hükümetin onu bu şekilde doğrudan desteklemesi ve düzenlemesi gerektiğini - sorgulamayı başaramıyor. Artık kesin olarak kabul edilen bu fikir, 20. yüzyıla kadar anayasaya aykırı ve ihtiyatsız olarak kabul edildi. Günümüzün yüksek öğretim bürokrasisinin fişini tamamen çekemesek bile, en azından politikacıların ve üniversite yöneticilerinin soru sormasına izin vermeyi bırakalım.
Geçen yıl Ulusal Bilim Adamları Birliği tarafından önerilen Öğrenim Özgürlüğü Değişikliklerinde (taslak hazırlamasında küçük bir payım olan bir önerilen bir dizi reform), federal hibeler ve krediler üzerinde mali otoriteyi devlete devretmek için uzun vadeli bir planın uygulanmasını hükümete önerdik. Amerika, önümüzdeki 10 yıl içinde Başlık IV tahsisatının yarısını eyaletlere devrederek, yüksek öğrenimde özgürlüğü geri kazanmaya yönelik önemli bir adım atabilir.
Sol, LBJ'nin başarısız ütopyacılığını harçsız kolej için yeni planlarla yeniden paketlemeye devam ederken, Büyük Toplum vizyonunun denendiğini ve başarısız olduğunu hatırlamalıyız. Bugün hala çok da iyi olmayan sonuçlarından acı çekiyoruz.
Bunun yerine, Amerika'nın yüksek öğrenimdeki 176 yıllık laissez-faire geleneğinden ilham almalıyız - vizyon sahibi hayırseverlerin ve dini derneklerin yüksek öğrenimin arkasındaki başlıca itici güçler olduğu bir zamandı- kolej herkes için değildi (ve biz onun için daha iyi durumdaydık); ve "ücretsiz kolej", yüksek öğrenimin hükümet müdahalesinden ve yaygın borçtan uzak olduğu anlamına geliyordu.
Spencer Kashmanian, 14 Ağustos 2018, The American Conservative
(Spencer Kashmanian, American Philanthropic'te danışman ve New York City'deki The King's College mezunudur. Ulusal Bilim Adamları Birliği için yüksek öğrenim politikası hakkında yazılar yazdı ve konuştu.)
Seçkin Deniz, 11.11.2022, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri ve Yansımalar
(*) 1965 Yüksek Öğrenim Yasası (HEA), lise sonrası öğrencilere mali yardım sağlamak ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kolej ve üniversitelerin eğitim kaynaklarını güçlendirmek için tasarlanmış bir yasadır. HEA, ortaöğretim sonrası kurumlara verilen federal para miktarını artırdı, burs programları geliştirdi, öğrencilere düşük faizli krediler sağladı ve Ulusal Öğretmenler Birliği'ni kurdu.
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.