Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
Critics of Beijing Face Increasing Impersonation Attacks
"Hem diasporadaki hem de diğer milletlerden açık sözlü Çin eleştirmenlerinin kimlikleri gasp ediliyor."
Andrew Phelan, kapı çaldığında Melbourne'deki evini yaşlı ve hasta annesinin gelişi için hazırlıyordu. Phelan'ın bir yatağın montajına yardım etmesi için tuttuğu adamın yanında dört polis memuru duruyordu. Ateşli silahlar taşıyorlardı. Evine girdiler ve yüksek profilli bir Çin gözlemcisi ve yorumcusu olan Phelan'a tutuklandığını söylediler. Çinli-Avustralyalı bir muhabir Victoria eyalet polisiyle temasa geçerek Phelan'dan kendisine tecavüz etmek ve öldürmekle tehdit eden bir e-posta aldığını söylemişti.
İllüstrasyon, Joanna Andreasson
Phelan masum olduğunu biliyordu; polis ise o aşamada bunu bilmiyordu: Adı ve doğru adresi e-postada yer alıyordu. Bu yüzden evine baskın düzenleyerek dizüstü bilgisayarını, telefonunu ve dahili belleğini delil olarak aldılar. Hatta onu tuvalete kadar takip etmişlerdi.
Phelan telefonda New Lines'a "İnanılmazdı, alacakaranlık kuşağından fırlamış gibiydi," dedi. Phelan, 25 Ocak'ta meydana gelen olayın üzerinden altı aydan fazla bir süre geçtiğini ve artık bu olaya gülebildiğini söyledi, ancak anlattıklarından bu deneyimin hala taze olduğu anlaşılıyor - ve bunun iyi bir nedeni var.
"Çok müdahaleciydi, çok yüzleştiriciydi. Tüm niyet ve amaçları için bana bir suçlu gibi davrandılar" dedi.
Phelan karakola götürüldü, parmak izi alındı ve sorgulandı. Ancak polis onun dosyalarını ve e-postalarını inceledikten sonra masum olduğunu anladı. O günün ilerleyen saatlerinde serbest bırakıldı ve adı temize çıktı.
Yoksa öyle miydi? Phelan'ın kendi ifadesiyle, "muhbir endişesi"nden muzdaripti.
"Ya bazı insanlar 'O e-postayı gerçekten o mu gönderdi' derse?" diye sordu.
Mesele de tam olarak bu zaten. Phelan, isimleri ve kimlikleri ele geçirilen ve hain amaçlar için kullanılan yeni ve büyüyen bir kulübün parçası. Bu, dünyanın dört bir yanına yayılan ve aktivistleri, gazetecileri, akademisyenleri ve avukatları içeren farklı bir grup. Hepsi ortak bir noktada birleşiyor: Çin'i eleştiriyorlar.
Çinli-Avustralyalı hiciv sanatçısı Badiucao bana "taklitçilik kontrolden çıktı" dedi. Sıklıkla Çin'in Banksy'si olarak anılan Badiucao, Tiananmen Meydanı Katliamı'ndan Xi Jinping'in başkanlık dönem sınırlamalarını kaldırmasına kadar pek çok konuyu ele alan eserlerini sergilemek üzere Haziran ayında Varşova'da bir sanat sergisi açtı. Açılıştan önceki günlerde Polonya'daki Çin Büyükelçiliği'nden serginin iptal edilmesi yönünde çağrılar geldi. Ancak galeri sağlam durdu ve sergi devam etti. Birkaç gün sonra Badiucao, eskiden Twitter olarak bilinen X'e girdi ve kendisi gibi davranan bir dizi hesap keşfetti.
Badiucao, sahte hesap kampanyasının birçok amacı olduğuna inanıyor: insanların gerçek Badiucao'yu takip etmesini ve gerçekte ne söylediğini görmesini engellemek; sahte Badiucao'ların kendisini itibarsızlaştıracak şeyler söylemesini sağlamak; destekçilerini özel bilgilerini ifşa etmeleri ve kendi güvenliklerini tehlikeye atmaları için kandırmak için kimlik avı bağlantıları kullanmak; ve insanları çalışmalarının sahte bir çevrimiçi mağazasına göndererek gelirine doğrudan zarar vermek ya da bana söylediğine göre "daha da kötüsü" bu sahte mağazalarda "insanları para için dolandırmak" ve adına daha fazla zarar vermek.
Fikri mülkiyet haklarını hiçe saymasıyla tanınan Çin'in insanların kimliklerini taklit etmesi, üstelik Çin'de adaletten kaçmak için kendi kimliklerini taklit eden insanlar olduğu düşünüldüğünde, yankı uyandırıyor. Bo Xilai'nin 2012 yılında İngiliz işadamı Neil Heywood'u öldürmekle suçlanan eşi Gu Kailai'nin duruşması sırasında dublör kullanıp kullanmadığı konusunda şüpheler devam ediyor.
Belki de Gu, Çin'in en azından 17. yüzyılın ortalarına kadar uzanan, zengin insanların kendi adlarına cezalara katlanmaları için fakir vekiller tutma uygulaması olan "ding zui" geleneğini takip ediyordu. O dönemde misyoner Domingo Fernandez Navarrete bu uygulamanın kolaylığı ve sıklığı karşısında şok olduğunu ifade etmiştir. Birkaç yüzyıl sonra, 1895'te, Tayvanlı misyoner George Mackay, yer değiştirmelerden "açık bir sır" olarak bahsetmiştir.
"Bu adamların davayla hiçbir ilgisi yoktu, ancak altı hafta boyunca boyunduruk takmaları için rüşvet aldılar," diyerek Doğu Asya'da tarihsel olarak kamusal cezalandırma için kullanılan boyunduruğu tanımladı. Aynı zamanda, Qingli yazar De Fu ve hukuk bilimci John Bruce Norton, bu yedek suçlulardan bazılarının işlemedikleri suçlar için idam edilmelerinin yaygın olduğunu söyledi.
Kökleri ekonomik eşitsizliklere dayanan bu uygulamanın, zengin ve fakir arasındaki uçurumun büyük olduğu 21. yüzyıl Çin'inde yeniden ortaya çıkması şaşırtıcı değil. Örneğin 2009 yılında, 20 yaşındaki zengin Hu Bin, hız yaparken bir yayayı öldürdü. Her ne kadar kanıtlanmamış olsa da, mahkemeye onun yerine bir dublörün çıktığı ve hatta cezasını infaz ettiği iddia edilmektedir. Bir başka örnek de 2012 yılında, bir yıkım şirketinin sahibinin, yoksulluk sınırında yaşayan bir adama, suçunu örtbas etmek için hapiste geçirdiği her gün için yaklaşık 31 dolar teklif etmesidir.
Ding zui, insanların kimlikleri ve yasalar konusunda karanlık bir yaklaşım sergiliyor. Yine de, konu başkalarını karalamak için kimliklerini taklit etmeye geldiğinde, ülkede belirgin bir emsal yok. Bir modern Çin tarihçisine, Mao Zedong döneminde taklitçiler tarafından iftiraya uğramış olabilecek kişiler gibi internet öncesi örnekler sorduğumda, ellerinde hiçbir örnek yoktu.
Doğrudan kapısının önünde olmayan itaatsizliklerle başa çıkma konusunda Çin'in tarihi karmaşıktır. Yüzyıllar öncesine dayanan bir deyiş - "Shan gao, huangdi yuan" ("Dağlar yüksekte, imparator uzakta") - bazı yerel yetkilileri Pekin'den gelen yasaları çiğnemeye yönlendirdi çünkü uzaklığın onlara göreceli bir koruma sağladığına inanıyorlardı.
Ülkedeki reformcuları alenen desteklemiş olan, 20. yüzyılın başlarında ülkenin en önde gelen akademisyenlerinden biri olan son dönem Qing radikallerinden Zhang Binglin gibi bazı muhalifler de böyle düşünüyordu. Reformcular gözden düştüğünde Wang önce Japonya'ya, ardından da Şangay'daki Uluslararası Yerleşim'e kaçtı ve burada Qing'in yetki alanının dışında, daha güvenli olduğunu düşündüğü bir yerde reformları desteklemek için açıkça yazmaya devam etti.
Ancak Çinli yetkililer sınırlarının ötesinde olanları denetlediler. 1903 yılında Şangay yetkililerini Zhang'ı teslim etmeye zorladılar (yetkililer bunu reddetti ve bunun yerine göstermelik bir iç yargılamaya razı oldular). Daha da ünlüsü, devrimci devlet adamı Sun Yat-sen 1896 yılında Londra'da kaçırıldı ve kendisini kaçıranlar onu Çin'e geri götürmek ve idam ettirmekle tehdit ettiler. Sun Yat-sen 12 gün sonra Londra'daki Çin Büyükelçiliği'nden serbest bırakıldı, ancak İngiltere'deki diplomatların ve gazetelerin büyük tepkisini çektikten sonra.
Yine de, modern teknolojinin gelişine kadar, Pekin'in sınırlarının ötesindekilerin peşine düşmenin içerdiği zorluklar, bunun en yüksek profilli figürlere, tipik olarak organize muhalefete dahil olanlara ayrıldığı anlamına geliyordu. Artık öyle değil. Bugün dünyanın herhangi bir yerinden Pekin'i eleştiren herkes kendini Çin Komünist Partisi'nin hedefi olarak bulabilir ve Xi eleştirileri hafife almıyor. Mevcut başkan döneminde muhalefetin kontrolü Mao'dan bu yana görülmemiş bir düzeye ulaştı.
Modern Çin tarihçisi Jeff Wasserstrom New Lines'a verdiği demeçte, "Son zamanlarda Çin Komünist Partisi lideriyle alay eden ya da onu eleştiren kişilere karşı adım atmak için daha yoğun bir çaba var" dedi. Bir hükümdara hakaret etmeyi yasadışı kılan yasalara atıfta bulunan Wasserstrom, "Bunların bir kısmı Xi Jinping'in kendisine ve ailesine karşı 'lese-majeste' türü bir yaklaşım arzuladığını gösteriyor" diye ekledi.
Saldırılar, tehdit mektupları, telefonlar ve siber saldırılardan pencerelerden atılan tuğlalara ve gizemli haneye tecavüzlere kadar sayısız şekilde gerçekleşiyor. Olağanüstü durumlarda, 2015 yılında Tayland'da kaybolan Hong Konglu kitapçı ve İsveç vatandaşı Gui Minhai gibi insanlar Pekin'den binlerce kilometre uzaktaki sokaklardan alınıp Çin'e götürülüyor. Kendisi bugün hala Çin'de gözaltında tutulmaktadır.
Ancak hedef alınanlar genellikle Çin diasporasından geliyordu ve ancak son zamanlarda diğer milletlerden insanlar da kendilerini etkilenmiş buldular. Sahte kimliklerin kullanımı da ancak son zamanlarda oyun kitabına girdi. Ve sadece son birkaç ay, hatta hafta içinde endişe verici bir boyuta ulaştı.
"Çin'de muhabir olarak çalıştığım neredeyse çeyrek asır boyunca, Çinlilerin birinin susmasını istediklerinde nasıl hareket ettiklerini bilecek kadar çok şey öğrendim. Ama yine de şok oldum. Bildiğim kadarıyla Batılı gazetecilere nadiren bu kadar sert davranılır."
Geçtiğimiz Nisan ayında de Volkskrant (Hollanda gazetesi) muhabiri Marije Vlaskamp, kendi adına ve gerçek telefon numarası kullanılarak yapılan ve Çin Büyükelçiliği ile Hollanda başbakanının Lahey'deki resmi konutunun kordon altına alınmasına yol açan bir bomba tehdidinin ardından şunları yazdı
Vlaskamp, "İlk kez kimliği belirsiz kişiler Çin devleti adına Çin dışında Hollandalı bir gazeteciye gözdağı veriyor," diye yazdı. "Bir kişiyi psikolojik savaş yoluyla ya da terörist olarak göstererek susturma taktikleri çoğunlukla Han Çinlileri, Uygurlar ve Tibetliler gibi Çin kökenli kişilere karşı kullanılmaktadır."
Vlaskamp'ın taklidi özellikle detaylıydı. Binnenhof (Hollanda Parlamentosu'nun merkezi) yakınlarındaki bir otelde onun adına ve Hong Kong protestocularını alenen destekledikten sonra 2019'da Çin'den kaçan Çin vatandaşı aktivist Wang Jingyu adına bir rezervasyon yapıldı. Wang tehditlere yabancı değil. Nitekim bu makale için Wang'a ulaştım ve o da beni X üzerinden takip etti. 1 Ağustos'ta Adela Lee isimli bir kişi bana ve Wang'ın takip ettiği birkaç kişiye tweet atarak bir tehdidi kendisine iletmemizi istedi. Tweet'te şöyle yazıyordu:
"Merhaba, lütfen Wang'a söyleyin, eğer parayı geri ödemezse, ailesinden intikam alındığı için beni suçlamasın."
Lee internette bir gizemdi - kim ya da nerede olduklarına dair çok az bilgi mevcuttu. Sadece iki kişi tarafından takip ediliyorlardı ve karşılığında üç kişi tarafından takip ediliyorlardı ve hesapları yeni açılmıştı, tam olarak geçtiğimiz Temmuz ayında. Temas tüyler ürperticiydi - ve bu Wang için sadece giriş seviyesinde bir tacizdi.
Vlaskamp geçen yıl "Pekin'in genç aktivistin hayatını nasıl çekilmez hale getirdiğini" ayrıntılı olarak yazdı. Bu yıl Wang ile yeniden temasa geçti. Kısa bir süre sonra hem kendisi hem de Wang, mesajlaşma uygulaması Telegram üzerinden "Alice" adında biri tarafından tehdit edildi ve "onunla" buluşmazlarsa adlarına bomba ihbarları yapılacağı ve tutuklanacakları söylendi. Vlaskamp tutuklanmadı. O zamandan beri "acaba"larla boğuşuyor.
Vlaskamp şunları söyledi:
"Ya o cumartesi öğleden sonra tamamen tesadüf eseri Çin Büyükelçiliği civarında bulunmuş olsaydım? Yine de yurtdışına seyahat edebilir miyim yoksa adım terör şüphelisi olarak uluslararası arananlar listesine mi girer? Peki ya 'Alice' - ya da bu ismin arkasına saklanan her kimse - beni itibarsızlaştırmak için başka sürprizlerle ortaya çıkarsa?"
Bu örneklerin de gösterdiği gibi, bu taktik birinin itibarını lekelemek için mükemmel bir yoldur. Daha da ötesi, kafa karışıklığı yaratır. Eğer "sahte haberler" insanların neye inandığının altını oyuyorsa, "sahte insanlar" da insanların kime inandığının altını oyar. Bu karışıma yalanlar içeren mesajlar da eklendiğinde güven ortadan kalkar.
Londra merkezli hukuk firması Doughty Street'in çalışanları, en kıdemli kral danışmanlarından (kıdemli dava avukatlarına verilen prestijli bir unvan) biri olan Helena Kennedy'nin Hong Konglu demokrasi yanlısı avukat ve medya patronu Jimmy Lai'yi temsil etmekten vazgeçtiğini bildiren bir e-posta göndermesi üzerine şaşkına döndüler. Ama öyle değildi. O e-postayı hiç göndermedi.
Kennedy, Lai davasında çalışan bir başka Doughty Street avukatı Caoilfhionn Gallagher KC ve Lai'nin kendisi, Kennedy'nin bana hem "uğursuz hem de sinir bozucu" olarak tanımladığı bir taktikle, kendi adlarına sahte e-postalar gönderdiler.
Çin Parlamentolar Arası İttifakı İcra Direktörü Luke de Pulford'un en az 13 sahte e-posta adresi var ve bazıları tehditkar olsa da (Çin'in Uygur politikasını eleştirmesinin ardından daha geniş çapta saldırıya uğrayan Kanadalı politikacı Michael Chong'a birinden tehditler gönderildi), çoğu can sıkıcı. İnsanlara iptal edilmediği halde iptal edildiğini söylüyorlar. Bir örnekte, bir taklitçi de Pulford'un Muhafazakar Parti üyeliğini başarıyla sona erdirdi ve bu süreçte kişisel bilgilerini aldı. Bunu yapmak için, şimdiye kadar duyduğum diğer vakalardan bir adım daha ileri gittiler; de Pulford gibi davranarak Muhafazakar Parti üyelik ofisini aradılar.
Mağdurlar genellikle bitkin düşmüş, ruh sağlıkları darbe almıştır.
"Kendimi hastanede buldum. O kadar stresliydim ki yüzümün bir tarafı şişti," diyor Phelan.
Hollanda'da yaşayan Çinli aktivist Wang, kendisini delirtmeye ve bu yolla Çin'e geri göndermeye çalışıp çalışmadıklarını sordu. Wang'a göre kendisi adına yapılan tehditler Vlaskamp ile yaşanan olaydan önce başlamıştı. Birkaç yıldır Hollanda'da yaşayan Wang, geçen yıl ülkedeki gizli Çin polis karakollarının ifşa edilmesine yardımcı olmuştu. Bunun ardından adı renkli tehditler ve yanlış imalarla anılmaya başlandı.
"Sık sık Hollanda acil durum numarasını arayarak yanlış vakaları bildiriyorlar," dedi ve bir telefonda evinde rehineler ve silahlar olduğunun iddia edildiğini açıkladı. Bir diğeri ise kız arkadaşına şiddet uyguladığını iddia etmiş. Polis ona bunun doğru olup olmadığını sormuş ve o da doğru olmadığını belirtmiş.
Wang bu raporlar nedeniyle birçok kez tutuklandı. Vlaskamp saldırısının arkasında Hollanda'daki Çin Büyükelçiliği'nin olduğuna inanıyor ve Hollanda hükümetinin yeterince güçlü bir tepki vermediğini düşünüyor.
"Hollanda hükümetinin yanıtı sadece Dışişleri Bakanlığı'ndan gelen bir kınama oldu" dedi. "Sahte vakaları bildiren diplomatları sınır dışı etmeliler."
Elçilik herhangi bir dahli olduğunu reddediyor. Her türlü bomba tehdidini ciddiye aldıkları için Wang'ı polise ihbar ettiklerini söylüyorlar. Bu da akıllara şu soruyu getiriyor: Saldırıların arkasında tam olarak kim var? Yalnız kurtlar mı? Çin devleti mi?
Araştırmacılar ve sosyal bilimciler uzun zamandır Çin'in birleşik cephesi, ÇKP'nin Çin'in yurtdışındaki muhaliflerini etkileyen, yıkıma uğratan ve sindiren örgütler ve bireylerden oluşan ağları içeren siyasi stratejisi hakkında uyarılarda bulunuyorlar. Adına rağmen, birleşik cephe birleşik değildir. Tek bir beyin, emirlerin geldiği ve emirlerin izlenebildiği tek bir hat yoktur. İstihbarat diliyle ifade edecek olursak, dumanı tüten silah kayıp.
Phelan, saldırılarının arkasında Çin Devlet Güvenlik Bakanlığı'nın olduğunu düşünüyor, ancak bunun "kanıtlanmasının imkansız" olduğunu kabul ediyor.
De Pulford, casus teknolojinin yasal görünümlü dosyaların içine yerleştirildiği dijital bir tuzak olan kanarya belirteci adı verilen bir şey kullanarak saldırıları iki kez izledi. Bu tuzaklar sayesinde, eğer saldırgan VPN kullanmıyorsa, konumu tespit edilebiliyor. İzler Hong Kong'a kadar uzanıyor ama bundan daha fazlasını bilmiyor.
Bunun yerine, çıkarımlarda bulunuyor. E-postaların benzer bir formatı takip etmesine dayanarak tek bir kişi olduğuna inanıyor.
De Pulford, "Bilmeyenlere ya da dikkatli okumayanlara benden gelmiş gibi görünen tık tuzağı bir e-posta gönderiyor," diyor. "Ve daha sonra, eğer birisi yanıt verirse, çok hızlı bir şekilde durum çok tuhaf bir hal alıyor. Sıklıkla kutsal metinlerden alıntılar yapılıyor, 'Luke'un kemikleri kırılacak' ya da buna benzer şeyler ya da 'Luke şeytandan uzaklaşmalı' gibi şeyler."
De Pulford bunun muhtemelen "Hong Kong'daki aşırı sadık, kendi kendini motive eden bir kişi" olduğunu söylüyor. Yöntemler kaba olduğundan, Çin devletiyle herhangi bir ilişki olsaydı muhtemelen gevşek olurdu.
De Pulford ayrıca Birleşik Krallık Güvenlik Bakanı Tom Tugendhat, Hong Kong Watch Başkanı Ben Rogers ve akademisyenler Andreas Fuldo ve Kevin Carico'nun sahte e-posta adreslerinin arkasında da aynı kişinin olduğunu düşünüyor.
De Pulford, saldırganın izini sürme konusunda pek çok kişiden daha ileri gitmiş olsa da nihayetinde gerçek bir isim bulamamıştı.
Suçlunun adının belli olmadığı durumlarda, mağdurun yapabileceği çok az şey vardır. Wang bana, bir polis memurunun kendisine tek güvenli yerin hapishane olduğunu söylediği bir ses kaydı gönderdi, "çünkü seni orada yakalayamazlar." Bu öneri çok saçma. Daha yararlı bir öneri, e-posta ve sosyal medya hesaplarını bir ismin yinelemeleri altında önceden kaydetmektir. Yine de bu, kusursuz olmaktan uzak ve çok zahmetli bir yöntemdir. Çin'deki insan hakları savunucularına yardım eden bir kuruluş olan Safeguard Defenders'ı düşünün. X'te (Twitter) onları taklit eden hesaplar sayılamayacak kadar çok.
Geçtiğimiz Eylül ayında, sadece 12 saat içinde adlarına 1.000'den fazla hesap kaydedildi. Bugün hala en az 200 tane var ki bu noktada saymaktan vazgeçtim. Her deliği kapatmaya yetecek kadar hesabı nasıl kaydedebildiler?
Bazıları yardım için teknoloji devlerine başvurdu.
"Botların, 'Kamplarda' adlı kitabımın Çince versiyonunun Haziran ayında Tayvan'da yayınlanmasına ve Tayvan basınında yer almasına bir yanıt olduğunu düşünüyorum. Artık anakaradaki Çince okuyucuların çalışmama erişme olasılığı çok daha yüksek ve bence bu durum çalışmamı Çin devleti açısından daha tehlikeli hale getiriyor."
Antropolog Darren Byler, birkaç hafta önce X'te kendi adına açılan 14'ten fazla hesabın ardından New Lines'a şunları söyledi: "Byler X'e raporlar göndermeye başladı ancak otomatik yanıtlar aldı. Bu yüzden 30 Temmuz'da, şirketin elini zorlamak için X'te daha kamuya açık bir duyuru yaptı ve şirket hemen harekete geçti."
Badiucao da bu yolla bir dereceye kadar başarılı oldu. X, sahte hesapların kaldırılmasına yönelik taleplere yanıt veriyor. Aynı zamanda, mavi tikinin kaldırılmasından dolayı hayal kırıklığına uğramış durumda. Badiucao için X'in yeni doğrulama sistemi, bu kabustan çıkma şansının olmadığı anlamına geliyor.
En basit haliyle, mevcut taklit kampanyası standart internet kimlik avı dolandırıcılıklarını kopyalamaktadır. Bu yeni bir şey değil. Çin de dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanındaki dolandırıcılar bunu her zaman yapıyor. Sosyal medyadaki sahte hesaplar Çin'de de mevcut ve birçoğu Pekin'in başının belası. Bu hesapların haber kuruluşlarını, devlet kurumlarını ve kamuya mal olmuş kişileri taklit ettikleri biliniyor. Bu yılın Mayıs ayında Çin Siber Uzay İdaresi sadece yaklaşık 13,000 sahte askeri hesabı kapattı.
Yine de, bu sahte sosyal medya hesaplarının amaçları Çin'in eleştirmenlerini hedef alanlarla örtüşse de - kafa karışıklığı yaratmak, alay etmek - ciddi şekilde zarar vermek ve susturmak istediklerine dair çok az kanıt var. Belki de eleştirmenlere yönelik saldırılar Rusya'nın "kompromat "ına, yani gizli polis tarafından rejim muhalifleri hakkında toplanan gizli kanıtlara daha çok benziyor.
Bilgi savaşı konusunda uzman bir akademisyen olan Dr. Emma Briant, "Sovyetler Birliği'nde kompromat, sosyal utanç, iş veya diğer fırsatların reddedilmesi, hatta yasal işlem veya sahte hapsetme için kullanılabiliyordu" diyor.
Briant'ın da belirttiği gibi, yeni teknoloji "bir zamanlar karmaşık olan karşı istihbarat operasyonlarının korkutucu bir kolaylıkla yürütülmesine olanak sağladı. Bu muhaliflere yönelik siber gözdağı, sahte hesaplarla kimliklerinin ele geçirilmesinden sahte kompromat oluşturulmasına kadar bir dizi istihbarat tekniğini bir araya getiriyor. Çin örneğinde olduğu gibi, gerçek kompromatın bulunamadığı durumlarda, kompromat üzerinde oynanabilir, taklit edilebilir ya da sahtesi yapılabilir.
Dehşet verici bir husus da, taktiğin şimdiye kadar olduğu gibi kaba olması, yapay zekadaki gelişmelerin bunu çok etkili hale getirebileceğidir. En iyi casus yazılımlar ve hacklenmiş içerikler kullanılarak duygularımız, davranışlarımız ve yüz özelliklerimiz çok inandırıcı bir paket haline getirilebilir. Taklitçilik büyük olasılıkla daha yüksek biçimlere bürünecektir.
İnsanlar konuşmayı bırakacak mı? Henüz durduklarına dair çok az kanıt var. Phelan, en azından kendisi söz konusu olduğunda, bunu yapmayacağı konusunda kararlı. "Hiçbir şeyi sansürlemeyeceğim" diyor.
Phelan, ÇKP'yi her zaman eleştirmediğini vurgulamak istiyor, ancak ÇKP'nin geleneksel barış ve savaş fikirleri arasında var olan "gri bölge taktiklerine" "gün ışığı getirmenin" önemli olduğuna inanıyor. Bunlardan biri de Çin'in kuzeybatısındaki Sincan eyaletinde yaşayan Müslüman etnik grup Uygurlara yapılan muameledir. Uygurlar aşırı zulme maruz kalmıştır; bunun en korkunç örneği yaklaşık 1 milyon kişinin toplama kamplarına benzetilen merkezlerde gözaltında tutulmasıdır.
"Auschwitz'de tam bir gün geçirdim ve burası bir fabrikaydı... Böyle bir şeyin bir daha olduğunu görürsen bu konuda bir şeyler söyleyeceksin, dedim" diyor ve Uygurlara yapılan muamelenin de benzer özellikler taşıdığını, özellikle de zulmün "sistematik, endüstriyel" bir biçim aldığını sözlerine ekliyor.
Badiucao, "Benim derim Çin Seddi'nden daha kalın," diye ekliyor. Badiucao gerçek adı değil ve bunu açıklamak gibi bir niyeti de yok. "Bir isimde ne var?" William Shakespeare'den bir alıntı. Badiucao'nun durumunda, onu hayatını mahvetmeye niyetli bir taklitçi sürüsünden ayıran tek şey bu olabilir.
Jemimah Steinfeld, 21 Ağustos 2023, The New Lines Magazine
(Jemimah Steinfeld üç ayda bir yayınlanan Index on Censorship dergisinin genel yayın yönetmenidir.)
Mustafa Tamer, 15.09.2023, Sonsuz Ark, Çeviri, Çeviri-Analiz, Onlar Ne Diyor?
Mustafa Tamer Yayınları
Onlar Ne Diyor?
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.