Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
Killing Humanitarian Workers as a Strategy: Israel’s Endgame in Gaza
İsrail, 1 Nisan'da yedi insani yardım görevlisini açıkça kasıtlı olarak öldürmesini "vahim bir hata", "savaşta olan" "trajik bir olay" olarak nitelendirdi.
İsrail açıkça yalan söylüyor. Gazze'deki tüm bu sözde savaş -aslında soykırım- bir dizi yalana dayanmaktadır ve bu yalanlardan bazıları İsrail tarafından yayılmaya devam etmektedir.
Fotoğraf: Janne Leimola
Ana akım medyada bazıları için, İsrail'in savaşa yol açan olaylar ve hastaneleri, okulları, sığınakları ve diğer sivil tesisleri sürekli hedef alan askeri hedefleri konusunda yalan söylediği gerçeğini kabul etmek aylar aldı.
Dolayısıyla, İsrail'in World Central Kitchen'da (WCK) altı uluslararası çalışanı ve onların Filistinli şoförünü öldürdüğü yalanını söylemesi son derece mantıklıydı. Bu kadar korkunç bir olaya rağmen, İsrail'in şimdi doğruyu söylemeye başlaması mantıksızdır.
Neyse ki, İsrail'in WCK ile ilgili versiyonuna ya da Gazze'nin başka yerlerinde devam eden katliamlarına inanan çok az kişi var. ABD merkezli STK, 5 Nisan'da yaptığı açıklamada İsrail'in "Gazze'deki kendi başarısızlığını inandırıcı bir şekilde soruşturamayacağını" söyledi.
Ancak bu yabancıların hedef alınması meselesi daha geniş bir bağlama oturtulmalıdır.
İsrail Savunma Bakanı Yoav Gallant'ın 9 Ekim'de söylediği şu sözlerle özetlenebilecek şekilde, İsrail Gazze'de Filistinlileri hayatta kalmak için en temel ihtiyaçlardan bile mahrum bırakma niyetini gizlemedi: "Elektrik yok, yiyecek yok, yakıt yok, her şey kapalı."
Başlangıçta bu açıklama ve diğer pek çok açıklama, İsrail'in 7 Ekim El Aksa Tufanı operasyonu nedeniyle Filistinlileri tipik toplu cezalandırma taktiğine başvurarak cezalandırma arzusunun bir sonucu olarak anlaşıldı.
Ancak zamanla ve diğer İsrailli yetkililer tarafından yapılan açıklamalara dayanarak, İsrail'in Filistinlileri etnik olarak tamamen temizlemek istediği anlaşıldı.
İsrail'in bu stratejisi Mısır, Ürdün, Arap ülkeleri ve nihayetinde dünyanın dört bir yanındaki diğer hükümetler tarafından derhal reddedildi.
Ancak İsrail ısrarını sürdürdü. İsrail Maliye Bakanı Bezalel Smotrich, Gazze'deki Filistinlilerin "gönüllü göçünün" "doğru insani çözüm" olduğunu söyledi. Netanyahu da aynı fikirdeydi: "Bizim sorunumuz Gazzelileri kabul edecek ülkeler bulmak ve biz bunun üzerinde çalışıyoruz."
Ancak etnik temizliğin gerçekleşmesi için birkaç ön koşulun yerine getirilmesi gerekiyordu:
Birincisi, Gazze'nin 2,3 milyonluk nüfusunun büyük bir kısmının güneye, Mısır sınırına mümkün olduğunca yakın bir yere gitmeye zorlanması gerekiyordu. Bu başarıldı.
İkincisi, tüm hastaneler ve klinikler de dahil olmak üzere Gazze'de yaşamın her alanının yok edilmesi gerekiyordu.
Bunun en bariz örnekleri 17 Ekim'de Al-Ahli Baptist Hastanesi'ne yapılan korkunç katliam ve 1 Nisan'da Gazze'nin en büyük sağlık kompleksi olan Al-Shifa'nın kan gölüne çevrilmesi ve sonunda tamamen yok edilmesiydi.
İsrail ordusu Şifa bölgesinden çekildiğinde, geride modern savaş tarihinin en trajik sahnelerinden birini bıraktı. Yüzlerce ceset, yanmış binalar ve tarifsiz yıkıntılar arasında alelacele toplu mezarlara gömüldü. Çocukların uzuvları topraktan dışarı çıkmış, bütün aileler bağlanmış ve birlikte infaz edilmişti ve dünyanın açıklamak şöyle dursun, kavraması bile uzun zaman alacak başka suçlar işlenmişti.
Yine de eski İsrail Başbakanı Naftali Bennet umursamaz bir tavırla El-Şifa'da "tek bir sivilin bile" öldürülmediğini söyledi. İsrail yine yalan söylüyor.
Üçüncüsü, İsrail'in bakış açısına göre çoğu sığınak, fırın, market, elektrik şebekesi ve su jeneratörleri de hedef alınmalıydı ki özellikle kuzey Gazze'deki talihsiz halk buradaki yaşamın sürdürülemez olduğunu anlasın.
İsrail'in Gazze'de bir kıtlık yaratmaya yönelik nihai planının tamamen farkına varan Filistinliler buna karşılık verdi. Filistinlilerin karşı stratejisi, mümkün olduğunca çok sayıda Filistinlinin kuzey Gazze'de kalmasını ve Refah'ta yoğunlaşanların Sina çölüne itilmemesini sağlamak üzerine kuruluydu.
Gazze'de İsrail ordusu ile Filistinli direnişçiler arasında devam eden savaşın yanı sıra başka bir savaş daha yaşanıyordu: İsrail'in Filistinlileri etnik temizliğe tabi tutma çabası ve Filistinlilerin hayatta kalma ve Gazze sınırları içinde kalma arzusu.
İsrail'in Gazze'nin kuzey ve orta kesimlerinde yaşamı kolaylaştırmak için çalışan sayısız Filistinliyi öldürmesinin nedeni de tam olarak budur.
Birleşmiş Milletler'e göre, altı uluslararası çalışanın öldürülmesinden önce İsrail 196 insani yardım çalışanını öldürmüştü.
Bu sayıya doktorlar, sağlık personeli, sivil savunma çalışanları, polis şefleri ve memurları ve İsrail'in sakinlerinden boşaltılmasını istediği bölgelerde yaşamın sürdürülmesine katkıda bulunan herkes dahil değildir.
Uluslararası baskılar sonucunda İsrail'in Gazze'nin kuzeyine sınırlı miktarda yardım girmesine izin verdiği dönemde bile İsrail ordusu, hayat kurtaran malzemeleri alabilmek umuduyla çaresizce toplanan Filistinlileri defalarca öldürdü ve yaraladı.
Euro-Med Human Rights Monitor tarafından 4 Nisan'da yayınlanan bir rapora göre İsrail, Gazze'nin kuzeyinde belirlenen noktalarda yardım bekleyen insanları bombaladığında ya da dağıtım merkezlerini ve yardımların dağıtımından sorumlu çalışanları bombaladığında 563 Filistinliyi öldürdü ve 1.523'ünü yaraladı.
Sadece Gazze Şehri'ndeki Kuveyt kavşağı 256 açlıktan ölmek üzere olan mültecinin öldürülmesine tanık olurken, şehrin başka bir yerindeki Al-Rashid Caddesi'nde de 230 kişi öldürüldü.
İsrail'in bombardımanı rastgele değildi; İsrail, BM mülteci ajansı UNRWA'nın yardımları açlık çeken halka dağıtmasına yardımcı olmak için çeşitli Gazze aşiretlerinden gönüllülerle birlikte çalışan 41 polis memurunu da hedef aldı ve öldürdü. Aşiretlerin kendileri bile eşit derecede acımasız bombardımanlarda hedef alındı ve WCK çalışanlarına yapılan saldırının sonucuna benzer şekilde, her seferinde yardımdan sorumlu kuruluş artık yardım dağıtımında yer almayacaklarını ilan etti. Gazze'deki açlık bu şekilde düpedüz kıtlığa dönüştü.
Gazze'deki son uluslararası cinayet de aynı amaca hizmet etmek için işlendi: hiçbir yardım dağıtım mekanizmasına izin verilmemesini sağlamak.
İronik bir şekilde, Dünya Merkez Mutfağı'nın katılımı, Gazze yetkililerini ve hatta UNRWA'yı yardım alma ve dağıtma konusunda herhangi bir rolden mahrum bırakacak şekilde ABD tarafından müzakere edilen bir anlaşmanın sonucuydu.
İsrail ne pahasına olursa olsun durdurulmalı ve İsrailli savaş suçluları modern tarihin en büyük soykırımlarından birinden sorumlu tutulmalıdır.
Ramzy Barou, 11 Nisan 2024, Counter Punch
(Ramzy Baroud bir gazeteci ve The Palestine Chronicle'ın editörüdür. Beş kitabın yazarıdır. Son kitabı "Bu Zincirler Kırılacak: İsrail Hapishanelerinde Filistinlilerin Mücadele ve Meydan Okuma Öyküleri" (Clarity Press, Atlanta). Dr. Baroud, İstanbul Zaim Üniversitesi (İZÜ) İslam ve Küresel İlişkiler Merkezi'nde (CIGA) Yerleşik Olmayan Kıdemli Araştırma Görevlisidir.)
Ahmet Faruk, 23.05.2024, Sonsuz Ark, Çevirmen Yazar, Sonsuz Ark Çevirileri
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.