Sonsuz Ark/ Evrensel Çerçeveye Yolculuk
Bir insanın karakteri ne zaman açığa çıkar, bilir misiniz?
Karakter asla açığa çıkmaz, demeyin; bilenler zaten gizli de olsa açıkta görür onu, bilmeyenler için mutlaka açığa çıkması gerekir.
İyi ya da kötü, vefalı ya da nankör, dengeli ya da dengesiz bir karaktere sahip olup olmadığını nasıl anlarsınız bir insanın?
Göze görünen, kulağın işittiği karakter özelliklerinden bahsetmiyorum, çünkü bunlar örtülebilir, her ortama uygun elbiseler giydirilebilir niteliklerdir. Aklın gördüğü niteliklerden bahsediyorum, olgunlaşmış aklın gördüğü, ama çoğunlukla kötülüğe hizmet etmesin diye görmezden geldiği.
Sorunun cevabı çok basit;
Ancak zorunlu ya da keyfî beklentileri bittiğinde açığa çıkar ve ölçülebilir insanların karakterleri.
İşte o ânda iki tür insan görürsünüz; ister olgunlaşmış bir akla sahip olun, isterseniz olgunlaşmamış bir akla.
İyi, vefalı ve dengeli insan zorunlu ya da keyfi beklentileri sona erdiğinde değişmez; onu eskiden olduğu gibi görmeye devam edersiniz.
Ancak diğeri; kötü, nankör ve dengesiz olan ortaya çıktığında, bambaşka ve şaşırtıcıdır olgunlaşmamış akıl için.
Sınırlarını kendisinin belirlediği çıkarları sona erdiğinde, gizlediği karakteri bütün özellikleriyle olduğu gibi açığa çıkar. Çünkü sömüreceği şeyler bitmiştir, başka renklere bürünme zorunluluğu sona ermiştir.
Yanlış anlaşılmasın; onlar değişmezler, sadece siz onların değiştiklerini zannedersiniz.
Merkezkaç kuvveti ‘menfaat’tir bu tür insanların.
Menfaatleri bittiğinde ya da menfaatlerinin bittiğine kanaat getirdiklerinde, saygı duyar göründükleri her şeyi olduğu gibi terk ederler; inanç, ahlâk, insan, mekân, makam-mevki ve aklınıza gelebilecek her şey artık onlar için kenara itilmesi gereken yüklerdir.
Yüklerinden kurtulmaları gerekir, çünkü menfaat baskısı ile kontrol ettikleri ve çeşitli renklere büründürdükleri zayıf karakterlerinin uzun süreli dayanma güçleri yoktur. Acelecidirler, fırsatçıdırlar, her an tetiktedirler; menfaatlerinin tehlikeye girmesine tahammül edemezler.
Anne ya da baba, kardeş ya da akraba, eş ya da çocuk, dost ya da düşman, bu kötü, nankör ve dengesiz insan türü için anlamsızdır; iyilik, vefa ve denge onlara göre aptallar içindir. Kendileri dışındaki herkes aldatılacak ahmaklardan oluşmaktadır.
Onlar iki yüzlü değillerdir; iki yüzlülük onlar için bir meziyettir, büründükleri binlerce yüz dikkate alındığında.
‘Siz hangisisiniz?’ diye sormaktan imtina ediyor olsam da, bu soruyu sormak istiyorum, kendimi de ayırt etmeden.
‘Siz hangisisiniz?’
Soruyu şöyle yumuşatabilirim de:
‘Çıkarlarınız sona erdiğinde değişenlerden misiniz?’
Mıra | Öznel Şeyler
- Sonsuz Ark'ta yayınlanan yazılardan yazarları sorumludur.
- Sonsuz Ark linki verilerek kısmen alıntı yapılabilir.
- Sonsuz Ark yayınları Sonsuz Ark manifestosuna aykırı yayın yapan sitelerde yayınlanamaz.
- Sonsuz Ark Yayınlarının Kullanımına İlişkin Önemli Duyuru için lütfen tıklayınız.